ဘယ္သူပိုခ်မ္းသာလဲ

ဒါက ကုိယ္ေတြ႕ပါေလ။မယံုမရွိၾကပါနဲ။

က်မတုိ႕ လူေတြသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကုိ ေယဘုယ်က်က်ပဲ သတ္မွတ္မယ္ဆုိ ဘယ္လုိအခ်က္အလက္ေတြကုိထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကပါသလဲ။
ဒီေနရာမွာ ခ်မ္းသာျခင္းဆုိတာကုိ ျပန္လည္အနက္ဖြင့္ျပဖုိ႔လုိလာျပီလုိ႕ ထင္ပါတယ္။
ခ်မ္းသာျခင္းမွာမေၾကာင့္မၾက မေတာင့္မတေနထုိင္ရျခင္းကုိ ဆုိလိုသည္ဟုသာ က်မမွတ္ထင္ပါသည္။
ထပ္ျပီးေျပာရရင္ မေၾကာင့္မၾက၊မေတာင့္မတ ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္ပါေသးသည္။ဘ၀မွာ လုိခ်င္လွျပီဆုိေသာအရာတစ္ခုကုိ ခ်က္ခ်င္းမဟုတ္ရင္ေတာင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာျဖင့္ရႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒါကုိမေၾကာင့္မၾကဟု ေခၚႏုိင္မည္ဟု က်မထင္ပါသည္။

ဆုိပါေတာ့ေလ…ခ်မ္းသာျခင္းကုိ လုိခ်င္တာရႏုိင္သည္။ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာပိုင္ဆုိင္မႈ ျပည့္စံုၾကြယ္၀သည္။လုပ္တိုင္းျဖစ္သည္။
ေတြးတုိင္းေပါက္ေျမာက္သည္။စိတ္ကူးတုိင္းလက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္သည္။စသည္စသည္မ်ားကုိ ခ်မ္းသာျခင္း၏ ျပယုဒ္အျဖစ္ က်မတုိ႕မွတ္ယူမည္ဆုိလွ်င္ က်မယခုေျပာမယ့္ မိသားစုႏွစ္ခုတြင္
ပထမမိသားစုကုိ "ခ်မ္းသာေသာမိသားစု" သို႔မဟုတ္ "သူေဌးအိမ္" ဟု ေခၚဆုိႏုိင္မည္။

အေၾကာင္းမွာ ထုိအိမ္တြင္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ၂ ႏွစ္သားကေလးငယ္တစ္ဦးသာရွိသည္။
ပံုမွန္ မိရိုးဖလာလယ္ယာလုပ္ငန္းအျပင္ တျခားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမွန္သမွ်
သူတုိ႔လင္မယား မပါတာမရွိသေလာက္ဟုေျပာရမည္။ထုိလင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး အလြန္အလုပ္ၾကိဳးစားၾကသည္။
သူတို႕ ၾကိဳစားသမွ်သည္ သူတုိ႔သားေလးအတြက္ျဖစ္သည္ဟုလဲ အျမဲေျပာေလ့ရွိသည္။ၾကိဳးစားတုိင္းလဲ ေအာင္ျမင္သည္။
လုပ္ငန္းအသစ္တစ္ခုစေတာ့မည္ဆုိရင္ ၀ိုင္း၀န္းေဆြးေႏြးအၾကံေပးၾကမည့္ေဆြမ်ိဳးညာတိ တကယ္ေပါသည္။သူတုိ႔အိမ္တြင္ သာမာန္ေက်းရြာေလးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ေလာကစည္းစိမ္ဟု လူအမ်ားသတ္မွတ္ၾကေသာ လွ်ပ္စစ္မီတာ၊မီးအားနည္းလွ်င္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ကင္းကင္းႏွင့္ေနႏုိင္ေအာင္မီးအားျမွင့္စက္၊တီဗြီ၊ေရခဲေသတၱာ၊အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္၊တယ္လီဖုန္း၊
သြားေရးလာေရးအတြက္ဆုိ ေေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ ဒါေတြရွိသည္။

က်မတုိ႔ ဒုတိယမိသားစုကုိ ဆက္ၾကမည္။သူတုိ႔မွာ လင္မယားသံုးေယာက္ရွိသည္။
အေၾကာင္းမွာေယာက်္ားလုပ္သူသည္မိန္းမႏွစ္ေယာက္ယူထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ပထမမိန္းမႏွင့္သာ တစ္မိုးေအာက္မွာအတူေနသည္။ဒုတိယအမ်ိဳးသမီးကုိ က်မတုိ႔မသိေသာ
ဘယ္ေနရာမွန္းမသိသည့္ တစ္ေနရာတြင္ ထားထားသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုဒုတိယအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ရေသာ ကေလး ၂ ေယာက္ကုိက်ေတာ့ သူတုိ႔အိမ္တြင္ပဲအတူေနေစသည္။
ပထမ မိန္းမႏွင့္ရတာကတစ္ေယာက္ဆုိေတာ့ ေပါင္း ၃ ေယာက္ကုိ ထုိေယာက်္ားက ဆုိက္ကားနင္းျပီး ရွာေဖြေကၽြးသည္။
မိန္းမ ဘာမွမလုပ္ရပါ။အိမ္တြင္းမႈလုပ္ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာရံုသာ။ကေလးေတြကလဲ ရွိတာႏွင့္စားတတ္သည္။
ငါးပိခ်က္ကေတာ့ သူရို႕ လက္ကတုံးတုိင္ပဲျဖစ္သည္။
ကေလးေတြ ဟင္းေခ်းမ်ားလုိ႔ငိုသံ ဘယ္တုန္းကမွမၾကားရစဖူးပါ။
သူတုိ႔အိမ္မွာသိမ္းထားစရာ ဘာပစၥည္းမွမရွိ။စုစုေပါင္း မိသားစုငါးေယာက္ကုိ ရွိလွမွအလြန္ဆံုး
အ၀တ္အထည္အစံု ၂၀ မေက်ာ္ႏုိင္ေပ။သူတုိ႕မွာ ခ်မ္းသာသမွ် ေယာက္်ားလုပ္သူရဲ႕ ဆုိက္ကားပဲ ျဖစ္သည္။
" ရွိပူရေသး ကုန္မွေအး " ဆုိတာမ်ိဳးျဖစ္သည္။

ဒါေတြက က်မျမင္သမွ် ၄င္းမိသားစု ၂စုၾကားမွ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာကြဲျပားခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ဆက္ျပီး က်န္တာေတလးေတြကုိ ေျပာျပပါမည္။

ဆုိက္ကားသမားမိသားစုသည္ ညတုိင္းလုိလုိ လမ္းထိပ္ကဗြီဒီယုိရံုမွာ ဗြီဒီယိုကားေတြညတုိင္း မလြတ္တမ္းသြားၾကည့္ၾကသည္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ သူေဌးေယာက်္ားအလုပ္ကျပန္မလာေသးပါ။သူ႔မိန္းမ... အိမ္မွာထမင္းမစားႏုိင္ေသးပဲ စိတ္ပူကာလည္ပင္းရွည္ေနသည္။
သူတုိ႔အိမ္က ခပ္ျပားျပားတီဗြီၾကီးလဲ မဖြင့္တာၾကာလုိ႕ တစ္ခါတစ္ခါလိုင္းဖမ္းလုိ႔ပင္မရႏုိင္ေအာင္ရွိတတ္သည္။

ညည ဆုိက္ကားဆရာ လင္မယားမိသားစု အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္မွ သူတုိ႔ထမင္းစားရတဲ့နပ္ေတြရွိသည္။

ဆုိက္ကားဆရာ အိမ္မွာ ညေနပုိင္းဆုိ အေၾကြးေတာင္းသံတုိ႕ ဆူညံေနတတ္သည္။
သို႕ေသာ္ အိမ္သားေတြ တစ္ေယာက္မွ မရွိၾကပါ။သူတုိ႕ ဗြီဒီယုိရံုေရာက္ေနၾကေလျပီ။

သူေဌးကေတာ္ေပါက္စ ညေနရိုးရီတြင္ အိမ္မကပ္ႏုိင္ပဲ ရြာရိုးကုိးေပါက္ ေၾကြးလုိက္ေတာင္းေနရသည္။

ဆုိက္ကားဆရာ မိန္းမသည္ သူေယာက်္ားကုိ ဒုတိယတစ္ေယာက္ႏွင့္ အူတုိရတာေမာလွျပီ။
သူေဌးကေတာ္လဲ သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔ကုိဂရုမစုိက္ပဲ အလုပ္ခ်ည္းဖိလုပ္ေနသည့္အတြက္ စိတ္တုိရင္ေမာလွျပီ။

ဆုိက္ကားဆရာသည္ ညဘက္ကေလးေတြႏွင့္ ဆင္ၾကီး ဂဠံဳခ်ီေနျပီ။
သူေဌးေယာက်္ားသည္ ဆိုင္ကယ္တဖုန္းဖုန္းႏွင့္ ခုမွ ပြဲရံုကျပန္ေရာက္သည္။သူေရာက္ေတာ့ သူ႕သားေလး အိပ္ႏွင့္ျပီ။

မနက္ျဖန္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ကထိန္ပြဲရွိသည္။
အုိးပစ္အိမ္ပစ္ျပီး အလွဴအတန္း၊မဂၤလာပြဲကုိ အစခ်ီကေန ပတ္စာခြာဖ်ာသိမ္း ဆုိက္ကားဆရာမိသားစုသြားေနသည္။
ထုိရက္မ်ိဳးတြင္ သူတုိ႔အိမ္လဲ မီးခုိးတိတ္။ကေလးေတြလဲ ေပ်ာ္ၾကသည္။သိပ္ေကာင္းေသာ ဟင္းေတြစားရသည္။

သူေဌးလင္မယား အလုပ္မအားလုိ႔ မ်က္ႏွာပ်က္ရသည့္ပြဲေပါင္း မနည္းေတာ့ျပီ။
ကေလးတို႔ ဘာသာဘာ၀ ခ်မ္းသာ၊ဆင္းရဲနားမလည္။သူမ်ားသြားရင္ သြားခ်င္ေသာ၊သူမ်ား၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ၀တ္ျပီး လမ္းထြက္ရင္
ထြက္ခ်င္ေသာသူတုိ႔သားေလးငိုရသည္။မိဘမ်ား စိတ္အခန္႔မသင့္ရင္ အရိုက္အေမာင္းပါခံရတတ္သည္။

ေနာက္ေန႕မုိးလင္းျပီ။
ဆိုက္ကားဆရာသည္ တစ္ပတ္မွတစ္ခါ ရထားအမွီကုန္မွာတတ္သည့္ အေဒၚၾကီးကုိလုိက္ပုိ႔ရသူျဖစ္သည္။မနက္ေစာ ဘာမွမယ္မယ္ရရလုပ္စရာမရွိတတ္ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္သူ႕ကေလးေတြႏွင့္ ထမင္းၾကမ္းခဲ အိုးကင္းပူတုိက္ကုိ တူတူစားၾကသည္။

သူေဌးေယာက်္ားသည္ ပြဲရံုကုိ မတ္ပဲေတြအ၀င္ေရာက္မည္ျဖစ္လုိ႕ ေ၀လီေ၀လင္းကပင္ ဆုိင္ကယ္တဖုန္းဖုန္းႏွင့္ ထြက္သြားလုိက္ေလျပီ။

ဘယ္သူ႔ကုိ လူခ်မ္းသာဟု သတ္မွတ္ရပါမည္လဲ။ဘယ္သူ႕ကုိ လူဆင္းရဲဟုသတ္မွတ္ႏုိင္မလဲ။
ခ်မ္းသာျခင္းဆုိတာကုိ ဒီစာေရးျပီးခ်ိန္မွာ က်မဘယ္လုိမွ အနက္ မဖြင့္တတ္ေတာ့ပါ။က်မတစ္ဦးထဲအျမင္သည္ လူေတြသတ္မွတ္ထားသည့္
ခ်မ္းသာျခင္း ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ေတာ့ တူႏုိင္လိမ့္မည္ မထင္ေပ။

မယံုမရွိၾကပါႏွင့္။က်မမ်က္ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ မိသားစုမ်ားကုိျပန္လည္သတိရျပီးေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။