ဒီေန႔ သီတင္းကၽြတ္လကြယ္ေန႔။
လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အာရံုေတြသည္လည္း သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ကေန
တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္၊ကထိန္ပြဲေတာ္ေတြဆီဘက္ ဦးတည္ေနၾကျပီ။
ဒါေတာင္ ရန္ကုန္မွာမုိ႔။နယ္မွာဆုိ သီတင္းကၽြတ္ျပီးထဲက အလွဴခံေတြက အျပိဳင္အဆုိင္၊
လမ္းမေတြမွာဆုိ အလွဴခံမ႑ပ္ေတြရယ္၊အဲ့ဒိက သီခ်င္းသံေတြရယ္က ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးစရာ..။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ကေန တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔အထိ
တစ္လတိတိက်င္းပရတဲ့ ကထိန္ပြဲ..။
တစ္ေက်ာင္းမွာ တစ္ၾကိမ္၊ေနာက္ျပီး တစ္ႏွစ္မွာတစ္လ၊တစ္လမွာမွ တစ္ရက္ထဲ က်င္းပရတဲ့ "ကထိန ဘံုကထိန္.."
တျခားအရပ္ေဒသေတြမွာေတာ့ ကထိန္ပြဲေတာ္ကုိ ဘယ္လုိေတြဆင္ႏြဲၾကသလဲမသိပါ။
က်မတုိ႔ေဒသက အေၾကာင္းေလးေတြျပန္လည္ေတြးမိျပီး သတိရတာေလးေတြကုိ
ျပန္ေရးလုိက္ပါတယ္..။အပ်င္းေျပဖတ္ၾကည့္ပါဦး...:)
က်မတုိ႔ဆီမွာေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲက ကထိန္႔ဒါယိကာ၊ကထိန္႔ဒါယိကာမဆုိျပီး
ကိုယ္ကုိးကြယ္တဲ့ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမွာ တစ္ဦးထဲတာ၀န္ယူျပီးခင္းေပးတဲ့ကထိန္၊
ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲက တာ၀န္ယူျပီးခင္းက်င္းမယ့္သူ မရွိတဲ့အခါမ်ိဳး၊
မရွိတဲ့ေက်ာင္းမ်ိဳးမွာဆုိရင္ စုေပါင္းဘံုကထိန္ ရယ္ဆုိျပီးလုပ္ၾကတယ္...။
အဲ့ဒိလုိ ဘံုကထိန္လုပ္ဖုိ႔အတြက္ လူအမ်ားပါ၀င္လုိ႔ရေအာင္
ရပ္ထဲရြာထဲက ဥပႆကာေမာင္မယ္ေတြ တစ္ပတ္၊ႏွစ္ပတ္ေလာက္မနားမေနအလုပ္လုပ္ၾကရတယ္..။
ကုိယ့္ေက်ာင္း ကိုယ့္ဘုန္းၾကီးအတြက္ အရပ္တကာလွည့္ပီး အလွဴခံၾကတယ္၊
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ မတည္ျပီးခင္းတဲ့ ကထိန္မွာလဲ အမ်ားအင္အားကေတာ့လုိတာပါပဲ။
ဘာလုိ႔ဆုိေတာ့ ရွိသမွ်ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ရြာေတြက အိမ္တုိင္း၊အိမ္တုိင္းက မိသားစု၀င္ေတြအကုန္လံုး
မီးခုိးတိတ္လာစားမယ့္ အလွဴပြဲကုိ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲအားနဲ႔မရႏုိင္ဘူး။
ဒီအတြက္ႏွစ္တုိင္း၊ကထိန္ပြဲက်င္းပခါနီးတုိင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေဂါပကအဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ဥပႆကာလူငယ္ေတြက
အစည္းအေ၀းေလးေတြလုပ္ၾကတယ္...အစီအစဥ္ေတြဆြဲရတယ္...။အမ်ားစုေပါင္းပါ၀င္မွ
စည္ကားတဲ့ ကထိန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္...။ဒီလုိနဲ႔ပဲ သီတင္းကၽြတ္၊တန္ေဆာင္မုန္း ႏွစ္လလံုးဟာ
ေပ်ာ္ပြဲ၊ရႊင္ပြဲေတြနဲ႔ ဆက္ေနတာ..။
ေနာက္ထပ္ ကထိန္တစ္မ်ိဳးက ေက်ာင္းကထိန္ပါ..။
က်မတုိ႔ငယ္ငယ္ သူငယ္တန္းကေန 10 တန္းထိႏွစ္တုိင္းမွာ ေက်ာင္းကထိန္ဆုိျပီး က်င္းပခဲ့တာ။
က်မတုိ႔ျမိဳ႕မွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရယ္၊အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရယ္ပဲရွိတယ္..။
ႏွစ္ေက်ာင္းလံုးက အျပိဳင္အဆုိင္၊ကထိန္ခင္းဆုိေတာ့လဲ အျပိဳင္ေပါ့။
၀ါတြင္းတစ္တြင္းလံုးမွာ ေက်ာင္းသားေတြက ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္မုန္႔ဖုိးပုိက္ဆံေလးေတြကုိ
အသင္းေခါင္းေဆာင္၊အတန္းေခါင္ေဆာင္ေတြဆီမွာ စုထားၾကတယ္..။
သီတင္းကၽြတ္ျပီးလုိ႔ ကထိန္ခင္းေတာ့မယ္ဆုိမွ အတန္းလုိက္ ပေဒသာပင္ေလးေတြလုပ္ၾက၊အတီးအမႈတ္ေတြ၊အကေတြတုိက္ၾကေပ့ါ။
သိပ္ကုိေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ။အဲ့ဒိေခတ္တုန္းကေတာ့ က်မသူငယ္ခ်င္း ဖ်တ္ေကာ့လတ္ေကာ့ေကာင္ေလးေတြက
ဦးေရႊရုိး၊ေဒၚမုိးေတြ ကၾက..၊ေနာက္ ကၽႊဲကလဲ ကၾကတယ္..။ကၽႊဲကကေတာ့မယ္ဆုိ ပြဲေတြဘာေတြလဲ
ပင့္ရေျမွာက္ရတာေတြရွိေသးတယ္..။နတ္မ၀င္ေအာင္၊နတ္မကစားေအာင္ဆုိလားပဲ..။
ေကာင္မေေလးေတြက ပေဒသာပင္သီးၾကတယ္...။လွတဲ့ေကာင္မေလးေတြက ကထိန္လွည့္ရာမွာ
ကြမ္းေတာင္ကိုင္၊ပန္းေတာင္ကုိင္လုပ္ၾကတယ္..။က်မကေတာ့ သံခ်ပ္စပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္..။
သတိရသေလာကဆုိရင္...........,
" ျမိဳ႕မေက်ာင္းရဲ႕ ဂုဏ္သေရ
ျမိဳ႕မေက်ာင္းဟာ စံျပပါပဲ...(ျမိဳ႕မေက်ာင္းဟာ စံျပပါပဲ)
ျမိဳ႕မေက်ာင္းရဲ႕ ဘံုကထိန္
လူတကာရွိန္တာ ဘာဆန္းလုိ႔လဲ...(လူတကာရွိန္တာ ဘာဆန္းလုိ႔လဲ...)"
အျပိဳင္အဆုိင္စိတ္ကေလးကလဲ အဲ့ဒိထဲက စိတ္ထဲမွာကိန္းေအာင္းေနခဲ့တာထင္ပါရဲ႕..။
က်မတက္တဲ့ေက်ာင္းက အမ်ိဳးသားေက်ာင္း၊(ျမိဳ႕မေက်ာင္းလုိ႔ လူသိမ်ားတယ္...)ဆုိေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္၊
မာန္တက္ေနတာေပါ့..။လြမ္းမိပါတယ္..ေလ..။
ခုျပန္ေတြရင္ ခု ရင္ေတြခုန္ရပါတယ္...
စိတ္ထဲမလဲ သီခ်င္းေလးေတြ ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္..။အစံုပါပဲ..။
ဒီသီခ်င္းေလးနဲ႔ပဲ အေျခအျမစ္မရွိေရးခ်င္တာေရးထားတာေတြကုိ အဆံုးသတ္လုိက္ပါတယ္..
" ဘံုကထိန္၊ဘံုကထိန္..ဘံုကထိန္လွည့္လုိ႔လာ ရပ္ကြက္ထဲကၾကည့္သူေတြ
ၾကိတ္ၾကိတ္တုိးလုိ႔ တအားစည္..။ရပ္ကြက္ထဲက ၾကည့္သူေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တုိးလုိ႔ တအားစည္.."
Tuesday, October 28, 2008
« Newer Post
Older Post »
No response to “ကထိန္အၾကိဳ...သုိ႔မဟုတ္ ကထိန္အလြမ္း”
Post a Comment