ေျပာခဲ့ဖူးသလုိ ခ်စ္တတ္တဲ့ရင္ခြင္အက်ယ္ၾကီးႏွင့္လူဆုိေတာ့ စိတ္ကူးကလဲ အလြန္ကုိယဥ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ စကားပံုလား၊ အဆုိအမိန္႔လား မသိ.. ၾကားဖူးတာေတာင္ရွိသည္။ " အိပ္မက္ေတြကုိ မက္ပါ..တေန႔မွာ အိပ္မက္ေတြက သင္သြားလုိရာကုိ ေရာက္တဲ့အထိေခၚေဆာင္သြားပါလိမ့္မယ္" ..တဲ့ေလ..။
ဒီေတာ့ အလကားေဖာခ်င္းေသာခ်င္းရႏုိင္တဲ့ ဒီစိတ္ကူးအိ္ပ္မက္ေတြ ဘာလုိ႔ မမက္ရဲရမွာလဲ....။
စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့အရြယ္ကတည္းက မက္ခဲ့တဲ့စိတ္ကူးအိပ္မက္...ခုထိလဲ မက္ဆဲပါပဲ။ဆက္ျပီးလဲ မက္ေနမိဦးမွာပါပဲ။
စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ား အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အဲ့မ်ားလွတဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ ကုိ အေကာင္ အထည္
ေဖၚဖုိ႔ရာ လမ္းေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းမွ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔လဲ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ က်မစိတ္ကူးေလးေတြကုိ တစ္ခုခ်င္းစီ ခ်ေရးၾကည့္ပါ့မယ္။ ျဖစ္ႏုိင္၏၊ မျဖစ္ႏုိင္၏ ၀ုိင္းျပီးစဥ္းစားေပးၾကပါဦး။
၁ ) နယ္ျပန္ျပီး အေမနဲ႔ေနဖုိ႔...
အငယ္ဆံုးသမီးကုိ အျမဲတမ္း ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားျပီးေနခ်င္တဲ့ က်မအေမရဲ့ဆႏၵေတြကုိ ျဖည့္ဆီးေပးဖုိ႔ ဒါက က်မအတြက္ လက္ေတြ႔အက်ဆံုး အိပ္မက္တစ္ခုပါပဲ။ အေမအသက္က ခုဆုိ ၆၀။ ခုလာမယ့္ ျပာသုိလထဲမွာ ျပည့္ပါျပီ။ ဆုိေတာ့ အေမ့အသက္ ၇၀ ဆုိရင္ေတာင္ က်မဒီအခြင့္အေရးကုိ ရႏုိင္ပါ့မလား မေသခ်ာေသာ္လည္း တစ္ေန႔ျဖစ္ကုိျဖစ္လာရမယ္လုိ႔ အျမဲအိပ္မက္မက္ပါတယ္။
က်မစိတ္ကူးထဲမွာေပါ့ေလ..။
အေမနဲ႔အတူ ျခံစုိက္စားၾကမယ္။ ခုလုိ ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္ ေမျမိဳ့၊ဂႏၵမာ နဲ႔ ေဂၚဖီပန္းေတြနဲ႔ က်မတုိ႔ရဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆုိင္ေလးက စည္ပင္ေနမွာပဲ...။ အပင္ေတြကုိ ေရေလာင္းဖုိ႔ အတြက္ ေရတင္စက္ေလးတစ္လံုး၀ယ္မယ္။ ျပီးရင္ ေရပုိက္နဲ႔ပဲ ေရျဖန္းမယ္...။ခုလုိ ပံုးနဲ႔ထမ္းျပီးေရေလာင္းစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။က်မတုိ႔အိမ္ေနာက္ေဖးက ေခ်ာင္းထဲမွာ ေန႔တုိင္းေရဆင္းခ်ိဳးမယ္။အသားေတြမဲလဲ မဲပါေစ၊ဆံပင္ေတြနီလဲ နီပါေစ။ေရခ်ိဳးရင္း ငါးေတြဖမ္းမယ္၊ငွက္ေပ်ာတုန္းနဲ႔ ႏြံေတြကုိ ကမ္းစပ္ထိ တြန္းတင္ျပီး အဲ့ဒိႏြံထဲမွာ ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ့ ငါးေတြကုိဖမ္းမယ္...။အဲ့ဒိအခါ အေမက ဟဲ့မိ...ေရ...နင္ခုလာခဲ့စမ္းလုိ႔ ေအာ္ေခၚလိမ့္မယ္။ေအာ္ေခၚတဲ့ အခါက်မွ ေျပးလႊားျပီ ကုန္းေပၚကုိတက္မယ္...။
အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ ေရအသန္႔နဲ႔ တစ္ထပ္ခ်ိဳးျပီးေတာ့မွ အေမခ်က္ထားတဲ့ ငါးျဖဴေလးခ်က္၊ငါးမီးဖုတ္နဲ႔ ျငဳပ္သီးစိမ္းေထာင္းေဖ်ာ္ထားတဲ့ ငါးပိခ်က္နဲ႔ ဘူးရြက္ျပဳတ္တုိ႔စရာနဲ႔ ထမင္းစားမယ္...။က်မရွာလုိ႔ရလာတဲ့ ငါးေလးေတြကုိေတာ့ အေမမသိေအာင္ အိမ္ေရွ႔ အိမ္ကုိေပးလုိက္ျပီးေပ့ါ....။
အဲ့လုိ သာမာန္ရုိးက်ဆန္တဲ့ဘ၀ေလးထဲမွာ က်မျဖတ္သန္းျပီး က်မရဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိကုန္ဆံုးခ်င္တယ္....။
၂ ) က်မျမိဳ့မွာ အက်ိဳးျပဳ သင္တန္းေလးဖြင့္ဖုိ႔ နဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခုတည္ေထာင္ဖုိ႔.....
ဒီစိတ္ကူးကလဲ အျမဲမက္တဲ့အိပ္မက္ပါ...။အထူးသျဖင့္ နယ္ျပန္ျပီးရင္ ပုိျပီးဒီစိတ္ကူးက ျပင္းထန္လာတတ္ပါတယ္။
က်မတုိ႔ ျမိဳ့ဟာ ခရီးလမ္းဆံုးျမိဳ့ျဖစ္သလုိ ဘာမွလဲ သိသာျမင္သာတဲ့ တုိးတက္မႈမရွိပဲ လူေတြအားလံုးသည္လဲ တုိ႔လူေလးမ်ားဆုိသေလ............ေ၀ေလေလ...သုိ႔မဟုတ္...ခင္ညာာာာာာာာ.....ဆုိတဲ့လူေတြနဲ႔ေပါ့။
က်မအဲ့ျမိဳ့ေလးမွာ ဘာသာစကားသင္တန္း၊ကြန္ျပဴတာသင္တန္းနဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခုဖြင့္ခ်င္တယ္...။
က်မစိတ္ကူးထဲက ဘာသာစကားသင္တန္းမွာ တစ္ပတ္ႏွစ္ရက္မွာ ရန္ကုန္ကေနအလကားလာသင္ေပးမယ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အဂၤလိပ္စာသင္တန္း၊ေနာက္ က်မရဲ့ ျမန္မာစာသင္တန္းေလးေတြ လုပ္မယ္...။တန္ရာတန္ေၾကးလဲ ေတာင္းမယ္...။
ရလာတဲ့ ေငြနဲ႔ က်မရဲ့စာၾကည့္တုိက္မွာ စာအုပ္ေတြ၀ယ္ျဖည့္မယ္...။ရန္ကုန္ကုိ စာအုပ္ေတြလွမ္းမွာမယ္...။
ကြန္ျပဴတာသင္တန္းမွာက်ေတာ့ အဲ့ဒိအခ်ိန္ဆုိ အင္တာနက္ေတြ၊ဘာေတြလဲခ်ိတ္ဆက္လုိ႔ရေနေလာက္ျပီ ဆုိေတာ့က်မကေလးေတြကုိ ဂ်ာဗားေတြဘာေတြကအစ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တာ အကုန္သင္ေပးမယ္...။ဒါသင္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ သင္တန္းဆရာရွာရဦးမယ္..။ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား က်မအိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့အခါ ပါ၀င္ဖုိ႔ ခုထဲကဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္...။
က်မစာၾကည့္တုိက္ေလးမွာက်ေတာ့ က်မတုန္းက အသက္အရြယ္အလုိက္ မဖတ္ခဲ့ရတဲ့စာေတြကုိ က်မ Librarian ေတြဖတ္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားမယ္...။က်မစာၾကည့္တုိက္မွာ ငွားလဲငွားႏုိင္သလုိ ထုိင္ျမည္းလဲလုပ္လုိ႔ရေအာင္ စီစဥ္ထားမယ္..။စုိစြတ္ျပီး အပင္ေပါတဲ့အရပ္ျဖစ္တာမုိ႔ ျခံအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ အပင္မ်ိဳးစံုစုိက္ထားဦးမယ္...။အပင္စုိက္တာ ၀ါသနာပါတဲ့ က်မအစ္မငယ္က အဲ့ဒါကုိလုပ္ေပးႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္...။က်မကုိ ေ၀ဖန္မယ့္သူေတြကုိလဲ အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပဖုိ႔ စဥ္းစားထားတယ္...။က်မရဲ့ နယ္ျမိဳ့က သယ္၇င္းေတြကေတာ့ နင္ေတာ္ေတာ္ေၾကာင္တာပဲလုိ႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္..။သူတုိ႔ေတြကုိလဲ သိမ္းသြင္းမေနပါဘူး..။။ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ဆက္ေလွ်ာက္မယ္...။
၃ ) က်မထက္ပုိေတာ္တဲ့..၊သုိ႔မဟုတ္ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေကာင္းက်ိဳးျပဳႏုိင္တဲ့ က်မရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြေမြးထုတ္ဖုိ႔....
က်မအေမထက္ က်မေတာ္တယ္၊ပုိအသံုးက်တယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မခံယူခဲ့ဘူး..။ဒါမဲ့ က်မရင္ေသြးေတြက်ရင္ေတာ့ က်မထက္ပုိေတာ္ျပီး လူ႔ေလာကပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အေထာက္အကူျပဳမယ့္ လူငယ္ေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္..။
ျဖစ္ေအာင္လဲ က်မၾကိဳးစားေထာက္ပံ့ႏိုင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္တယ္...။က်မရင္ေသြးေလးေတြက အမွီခုိကင္းကင္းနဲ႔ ဘ၀မွာရပ္တည္ႏုိင္ရမယ္..။အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာကုိ ခ်စ္တတ္ရမယ္...။အမွားနဲ႔ အမွန္ကုိ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္နဲ႔ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားႏုိင္ရမယ္..။အဲ့ဒိလုိ ရင္ေသြးေလးေတြနဲ႔ က်မရဲ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကုိ ကုန္ဆံုးခ်င္တယ္...။
ကဲ..ဒီေလာက္ပါပဲ..က်မစိတ္ကူးေတြကေတာ့...လံုး၀ေအာက္မဆင္းဘူးေနာ္..။ေမာင္ေလးကာတြန္းေရ..အဆင္ေျပမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။
သည္းခံဖတ္ေပးၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးစိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ားကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ၾကပါေစ...။
က်မစိတ္ကုူးေတြကုိ ဖတ္ျပီးရင္ အစ္ကုိတုိ႔အစ္မတုိ႔လဲ ေရးေပးရမယ္ေနာ္...။
ကုိေအာင္သာငယ္(သူပဲအျမဲတဂ္ေနတာ..ဒီတစ္ခါ ညီမတဂ္တာ ေျဖ...:) )
ကုိေဆာင္းယြန္း(ညီမအလွည့္ )
ကုိျငိမ္းစု (ဘယ္တုန္းကမွ မေျဖ..သုိ႔ေသာ္ ၀ါသနာအရ တဂ္ပါသည္)
အစ္ကုိ ဖုိးညိဳ(ပထမဆံုးနဲ႔ အခါအခြင့္သင့္တုန္း ေရးေပးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။)
ေမာင္ရွင္းသန္႔ (အစ္မၾကီးပဲေလ အႏုိင္က်င့္ရမွာေပါ့)
ေက်ာင္းဆရာ (ခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ...)
ေမာင္ေနာ္မန္..(၀ါသနာမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္)
အစ္မ ေယာနသံ (အစ္မၾကီး ဒုတိယံပိေနာ)
အစ္မပန္ (အစ္မသာ ေျဖရင္ ညီမတကယ္၀မ္းသာမွာ)
အစ္မေက (ခင္တယ္ဆုိ ေျဖေပးေနာ္ အစ္မ )
အစ္ကုိအစ္မ်ား၊အားရင္ေရးေပးမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါသည္။
ဒီေတာ့ အလကားေဖာခ်င္းေသာခ်င္းရႏုိင္တဲ့ ဒီစိတ္ကူးအိ္ပ္မက္ေတြ ဘာလုိ႔ မမက္ရဲရမွာလဲ....။
စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့အရြယ္ကတည္းက မက္ခဲ့တဲ့စိတ္ကူးအိပ္မက္...ခုထိလဲ မက္ဆဲပါပဲ။ဆက္ျပီးလဲ မက္ေနမိဦးမွာပါပဲ။
စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ား အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အဲ့မ်ားလွတဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ ကုိ အေကာင္ အထည္
ေဖၚဖုိ႔ရာ လမ္းေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းမွ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔လဲ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ က်မစိတ္ကူးေလးေတြကုိ တစ္ခုခ်င္းစီ ခ်ေရးၾကည့္ပါ့မယ္။ ျဖစ္ႏုိင္၏၊ မျဖစ္ႏုိင္၏ ၀ုိင္းျပီးစဥ္းစားေပးၾကပါဦး။
၁ ) နယ္ျပန္ျပီး အေမနဲ႔ေနဖုိ႔...
အငယ္ဆံုးသမီးကုိ အျမဲတမ္း ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားျပီးေနခ်င္တဲ့ က်မအေမရဲ့ဆႏၵေတြကုိ ျဖည့္ဆီးေပးဖုိ႔ ဒါက က်မအတြက္ လက္ေတြ႔အက်ဆံုး အိပ္မက္တစ္ခုပါပဲ။ အေမအသက္က ခုဆုိ ၆၀။ ခုလာမယ့္ ျပာသုိလထဲမွာ ျပည့္ပါျပီ။ ဆုိေတာ့ အေမ့အသက္ ၇၀ ဆုိရင္ေတာင္ က်မဒီအခြင့္အေရးကုိ ရႏုိင္ပါ့မလား မေသခ်ာေသာ္လည္း တစ္ေန႔ျဖစ္ကုိျဖစ္လာရမယ္လုိ႔ အျမဲအိပ္မက္မက္ပါတယ္။
က်မစိတ္ကူးထဲမွာေပါ့ေလ..။
အေမနဲ႔အတူ ျခံစုိက္စားၾကမယ္။ ခုလုိ ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္ ေမျမိဳ့၊ဂႏၵမာ နဲ႔ ေဂၚဖီပန္းေတြနဲ႔ က်မတုိ႔ရဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆုိင္ေလးက စည္ပင္ေနမွာပဲ...။ အပင္ေတြကုိ ေရေလာင္းဖုိ႔ အတြက္ ေရတင္စက္ေလးတစ္လံုး၀ယ္မယ္။ ျပီးရင္ ေရပုိက္နဲ႔ပဲ ေရျဖန္းမယ္...။ခုလုိ ပံုးနဲ႔ထမ္းျပီးေရေလာင္းစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။က်မတုိ႔အိမ္ေနာက္ေဖးက ေခ်ာင္းထဲမွာ ေန႔တုိင္းေရဆင္းခ်ိဳးမယ္။အသားေတြမဲလဲ မဲပါေစ၊ဆံပင္ေတြနီလဲ နီပါေစ။ေရခ်ိဳးရင္း ငါးေတြဖမ္းမယ္၊ငွက္ေပ်ာတုန္းနဲ႔ ႏြံေတြကုိ ကမ္းစပ္ထိ တြန္းတင္ျပီး အဲ့ဒိႏြံထဲမွာ ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ့ ငါးေတြကုိဖမ္းမယ္...။အဲ့ဒိအခါ အေမက ဟဲ့မိ...ေရ...နင္ခုလာခဲ့စမ္းလုိ႔ ေအာ္ေခၚလိမ့္မယ္။ေအာ္ေခၚတဲ့ အခါက်မွ ေျပးလႊားျပီ ကုန္းေပၚကုိတက္မယ္...။
အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ ေရအသန္႔နဲ႔ တစ္ထပ္ခ်ိဳးျပီးေတာ့မွ အေမခ်က္ထားတဲ့ ငါးျဖဴေလးခ်က္၊ငါးမီးဖုတ္နဲ႔ ျငဳပ္သီးစိမ္းေထာင္းေဖ်ာ္ထားတဲ့ ငါးပိခ်က္နဲ႔ ဘူးရြက္ျပဳတ္တုိ႔စရာနဲ႔ ထမင္းစားမယ္...။က်မရွာလုိ႔ရလာတဲ့ ငါးေလးေတြကုိေတာ့ အေမမသိေအာင္ အိမ္ေရွ႔ အိမ္ကုိေပးလုိက္ျပီးေပ့ါ....။
အဲ့လုိ သာမာန္ရုိးက်ဆန္တဲ့ဘ၀ေလးထဲမွာ က်မျဖတ္သန္းျပီး က်မရဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိကုန္ဆံုးခ်င္တယ္....။
၂ ) က်မျမိဳ့မွာ အက်ိဳးျပဳ သင္တန္းေလးဖြင့္ဖုိ႔ နဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခုတည္ေထာင္ဖုိ႔.....
ဒီစိတ္ကူးကလဲ အျမဲမက္တဲ့အိပ္မက္ပါ...။အထူးသျဖင့္ နယ္ျပန္ျပီးရင္ ပုိျပီးဒီစိတ္ကူးက ျပင္းထန္လာတတ္ပါတယ္။
က်မတုိ႔ ျမိဳ့ဟာ ခရီးလမ္းဆံုးျမိဳ့ျဖစ္သလုိ ဘာမွလဲ သိသာျမင္သာတဲ့ တုိးတက္မႈမရွိပဲ လူေတြအားလံုးသည္လဲ တုိ႔လူေလးမ်ားဆုိသေလ............ေ၀ေလေလ...သုိ႔မဟုတ္...ခင္ညာာာာာာာာ.....ဆုိတဲ့လူေတြနဲ႔ေပါ့။
က်မအဲ့ျမိဳ့ေလးမွာ ဘာသာစကားသင္တန္း၊ကြန္ျပဴတာသင္တန္းနဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခုဖြင့္ခ်င္တယ္...။
က်မစိတ္ကူးထဲက ဘာသာစကားသင္တန္းမွာ တစ္ပတ္ႏွစ္ရက္မွာ ရန္ကုန္ကေနအလကားလာသင္ေပးမယ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အဂၤလိပ္စာသင္တန္း၊ေနာက္ က်မရဲ့ ျမန္မာစာသင္တန္းေလးေတြ လုပ္မယ္...။တန္ရာတန္ေၾကးလဲ ေတာင္းမယ္...။
ရလာတဲ့ ေငြနဲ႔ က်မရဲ့စာၾကည့္တုိက္မွာ စာအုပ္ေတြ၀ယ္ျဖည့္မယ္...။ရန္ကုန္ကုိ စာအုပ္ေတြလွမ္းမွာမယ္...။
ကြန္ျပဴတာသင္တန္းမွာက်ေတာ့ အဲ့ဒိအခ်ိန္ဆုိ အင္တာနက္ေတြ၊ဘာေတြလဲခ်ိတ္ဆက္လုိ႔ရေနေလာက္ျပီ ဆုိေတာ့က်မကေလးေတြကုိ ဂ်ာဗားေတြဘာေတြကအစ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တာ အကုန္သင္ေပးမယ္...။ဒါသင္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ သင္တန္းဆရာရွာရဦးမယ္..။ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား က်မအိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့အခါ ပါ၀င္ဖုိ႔ ခုထဲကဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္...။
က်မစာၾကည့္တုိက္ေလးမွာက်ေတာ့ က်မတုန္းက အသက္အရြယ္အလုိက္ မဖတ္ခဲ့ရတဲ့စာေတြကုိ က်မ Librarian ေတြဖတ္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားမယ္...။က်မစာၾကည့္တုိက္မွာ ငွားလဲငွားႏုိင္သလုိ ထုိင္ျမည္းလဲလုပ္လုိ႔ရေအာင္ စီစဥ္ထားမယ္..။စုိစြတ္ျပီး အပင္ေပါတဲ့အရပ္ျဖစ္တာမုိ႔ ျခံအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ အပင္မ်ိဳးစံုစုိက္ထားဦးမယ္...။အပင္စုိက္တာ ၀ါသနာပါတဲ့ က်မအစ္မငယ္က အဲ့ဒါကုိလုပ္ေပးႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္...။က်မကုိ ေ၀ဖန္မယ့္သူေတြကုိလဲ အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပဖုိ႔ စဥ္းစားထားတယ္...။က်မရဲ့ နယ္ျမိဳ့က သယ္၇င္းေတြကေတာ့ နင္ေတာ္ေတာ္ေၾကာင္တာပဲလုိ႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္..။သူတုိ႔ေတြကုိလဲ သိမ္းသြင္းမေနပါဘူး..။။ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ဆက္ေလွ်ာက္မယ္...။
၃ ) က်မထက္ပုိေတာ္တဲ့..၊သုိ႔မဟုတ္ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေကာင္းက်ိဳးျပဳႏုိင္တဲ့ က်မရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြေမြးထုတ္ဖုိ႔....
က်မအေမထက္ က်မေတာ္တယ္၊ပုိအသံုးက်တယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မခံယူခဲ့ဘူး..။ဒါမဲ့ က်မရင္ေသြးေတြက်ရင္ေတာ့ က်မထက္ပုိေတာ္ျပီး လူ႔ေလာကပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အေထာက္အကူျပဳမယ့္ လူငယ္ေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္..။
ျဖစ္ေအာင္လဲ က်မၾကိဳးစားေထာက္ပံ့ႏိုင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္တယ္...။က်မရင္ေသြးေလးေတြက အမွီခုိကင္းကင္းနဲ႔ ဘ၀မွာရပ္တည္ႏုိင္ရမယ္..။အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာကုိ ခ်စ္တတ္ရမယ္...။အမွားနဲ႔ အမွန္ကုိ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္နဲ႔ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားႏုိင္ရမယ္..။အဲ့ဒိလုိ ရင္ေသြးေလးေတြနဲ႔ က်မရဲ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကုိ ကုန္ဆံုးခ်င္တယ္...။
ကဲ..ဒီေလာက္ပါပဲ..က်မစိတ္ကူးေတြကေတာ့...လံုး၀ေအာက္မဆင္းဘူးေနာ္..။ေမာင္ေလးကာတြန္းေရ..အဆင္ေျပမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။
သည္းခံဖတ္ေပးၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးစိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ားကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ၾကပါေစ...။
က်မစိတ္ကုူးေတြကုိ ဖတ္ျပီးရင္ အစ္ကုိတုိ႔အစ္မတုိ႔လဲ ေရးေပးရမယ္ေနာ္...။
ကုိေအာင္သာငယ္(သူပဲအျမဲတဂ္ေနတာ..ဒီတစ္ခါ ညီမတဂ္တာ ေျဖ...:) )
ကုိေဆာင္းယြန္း(ညီမအလွည့္ )
ကုိျငိမ္းစု (ဘယ္တုန္းကမွ မေျဖ..သုိ႔ေသာ္ ၀ါသနာအရ တဂ္ပါသည္)
အစ္ကုိ ဖုိးညိဳ(ပထမဆံုးနဲ႔ အခါအခြင့္သင့္တုန္း ေရးေပးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။)
ေမာင္ရွင္းသန္႔ (အစ္မၾကီးပဲေလ အႏုိင္က်င့္ရမွာေပါ့)
ေက်ာင္းဆရာ (ခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ...)
ေမာင္ေနာ္မန္..(၀ါသနာမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္)
အစ္မ ေယာနသံ (အစ္မၾကီး ဒုတိယံပိေနာ)
အစ္မပန္ (အစ္မသာ ေျဖရင္ ညီမတကယ္၀မ္းသာမွာ)
အစ္မေက (ခင္တယ္ဆုိ ေျဖေပးေနာ္ အစ္မ )
အစ္ကုိအစ္မ်ား၊အားရင္ေရးေပးမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါသည္။
9 Responses to “စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ား”
မmirror.. မေက်နပ္စရာအေၾကာင္းမရွိပါ။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႔စိတ္ကူးေလးေတြကို.. အစ္မရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အေျခအေနေပးမယ္ဆိုရင္ ေမာင္ေလးလည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ပါ၀င္ ကူညီခ်င္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ ေစတနာသက္သက္နဲ႔ လာကူညီပါ႔မယ္။ အစ္မသာေျပာသလို ျဖစ္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ။ း)
ညီမေရ- ေရးေပးမွာေပါ့ကြယ္။ ညီမ လုပ္ခ်င္တဲ့..အိမ္က္ေတြကိုလည္း..အားေပးပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ကေလးအတြက္ဆို..စာအုပ္ေတြေတာင္လွဴခ်င္တယ္။ ၾကံဳအံုးမယ္ထင္ပါတယ္။
ဒါနဲ႕..ေနာက္လိုက္အံုးမယ္.. ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးနဲ႕ခ်စ္သူဆိုလို႕..ေမာင္၀ဏၰကာတြန္းထဲက..အာတာလြတ္ျမိဳ႕စားၾကီးကို..ေျပးျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ း)
စိတ္ကူးေလး ကရိုးသားျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ အစ္မ.အေမသာ သိရင္ ဘယ္ေလာက္၀မ္းသာမလဲ..
အဲဒိ အခ်ိန္က်ရင္ ေခါင္ေခါင့္ကိုလဲ ဆက္သြယ္ပါ...
ကေလးေတြကို အဂၤလိပ္စာ.. လူမႈဆက္ဆံေရးပညာ.. ရသအနုပညာေတြ သင္ေပးလုိ႕ရတယ္ .. ဟီးဟီး..
ခုထဲက စာရင္းလာေပးထားတာ...
စိတ္ကူးေတြက ျပည့္စံုျပီး အဓိပ္ပါယ္ရွိတယ္။မိခင္ကိုသိတက္တဲ့ သမီးအလိမၼာေလးရဲ့ စိတ္ကူးေတြ အျပင္မွာလည္းတကယ္ျဖစ္ပါေစလိူ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္ သယ္ရင္းေရ့ “ေ၀ေလေလ တို႔ ခင္ညားး တုိ ့ဆိုတာဘာကိုေျပာတာတုန္းး ။ ဆရာ ငွားရင္ ငါ့ကိုေျပာေနာ့္ း)
ညီမေလးရဲ့စိတ္ကူးေတြကအရမ္းလွပတဲ့
စိတ္ကူးေတြပါ
အဲဒီစိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြအားလံုးကိုတေန႔မွာ
အေကာင္အထည္ေဖာ္လာႏူိင္ပါေစ.အေကာင္အထည္လည္းေပၚလာႏူိင္ပါေစလို႔
အေလးအနက္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ညီမေလးေရ..
ခင္မင္လ်က္..
အေရးတယူလုပ္ေမးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါဗ်ာ
အိပ္မက္ေတြလက္ေတြ႕ၾကပါေစဗ်ာ
ေတာ္ေတာ္လွတဲ့စိတ္ကူးေလးပါ
ျဖစ္နိုင္ခဲ့ရင္ကၽြန္ေတာ္လည္းကူညီခ်င္ပါတယ္
မိဘကိုသိတတ္တာ၊ဇာတိကိုတိုးတက္ေစခ်င္တာ
အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့၊မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ကူးေတြပါ။
ဟုတ္တယ္ဗ်၊စိတ္ကူးအိပ္မက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
သာမရွိရင္ဘ၀ဆိုတာေျခာက္ကပ္ေနမွာ။
စာၾကည့္တိုက္စိတ္ကူးကိုအရမ္းေမွ်ာ္လင့္တယ္၊
ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္းအဲ့လိုရွိလို႔ေလ၊အေၾကာင္းသင့္တဲ့အခါကၽြန္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ကူးအိပ္မက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို
လည္းေျပာျပပါမယ္၊
ျဖဴစင္လွပေသာ စိတ္ကူးေလးမ်ား
လက္ေတြ ့မွာ ညီမေလးဆီ အျမန္ဆံုး ေရာက္လာၾကပါေစ...
ငါ့ ညီမ စိတ္ကူးေတြ တကယ္ ျဖစ္ေပၚလာပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္...
အကိုလည္း ျပန္ေရးေပးျပီျပီေနာ္...
အေပၚဆံုးစိတ္ကူးေလး အေကာင္းဆံုး။
နယ္ျပန္ခ်င္တာေတာင္ ျပန္စရာနယ္မရွိသူမို႔ အားက်သြားပါတယ္။
P.S. ခုေတာ့ လိုက္ေနလို႔ရဘီ။ း))
Post a Comment