နတ္ေမာက္ျမိဳ့က သူငယ္ခ်င္းအိမ္

နတ္ေမာက္မွာတုန္းကရံုးကသူငယ္ခ်င္းကသူ႔အိမ္ကုိအလည္လုိ္က္ဖုိ႔ေခၚတာအေခါက္ေခါက္အခါခါ၊
လုိက္ခ်င္စိတ္လဲမရွိဘူး၊လုိက္သြားျပီးေတာ့မွလူေတြရဲ့အေပၚယံအျပံဳးေတြကုိလဲျပန္ျပံဳးျပခ်င္စိတ္မရွိဘူး
ဆုိပီးတစ္ႏွစ္နီးပါးေနခဲ့တာမွာတစ္ေခါက္ပဲေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္...။

ဒါလဲက်မရန္ကုန္ကုိ ျပန္ခါနီးျဖစ္ေနေတာ့ မေကာင္းတတ္ပါဘူးေလဆုိပီးလုိက္သြားခဲ့တာပါ...။
သူတုိ႔အိမ္ေလးက နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ရဲ႕ေအာက္ခ်ိဳင္းလုိ႔သူတုိ႔အေခၚ ခပ္နိမ့္နိမ့္အပုိင္းမွာရွိပါတယ္။
ျမိဳ႕ရဲ႕အစြန္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရတယ္...။လမ္းမတန္းနဲ႔မနီးဘူး၊ေတာ္ေတာ္ေလးအထဲကုိ ၀င္ရတယ္..။
သူတုိ႔အိမ္ေလးကုိလုိက္သြားေနရင္းကမွ က်မဟာ တန္ဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ အုိင္ေပါ့ဒ္တစ္လံုးနဲ႔၊ဒါမွမဟုတ္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္နဲ႔၊အလုပ္ရဲ့ မရုိးႏုိင္ေသာအရႈပ္ထုပ္ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ၾကားမွာ
ကုန္ဆံုးျဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့မိတာပါလားလုိ႔ ေနာင္တအေတြးေတြ၀င္မိတယ္...။ေရာက္ခဲ့တဲ့ တစ္ေခါက္ကလဲ က်မနတ္ေမာက္ျမိဳ့ကုိဘယ္ေတာ့မွမေမ့ႏုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ခံစားမႈေတြ တစ္ေထြးၾကီးပုိက္ျပီး
ျပန္လာခဲ့ရတဲ့တစ္ေခါက္ပါ..။

သာယာလုိက္တာ....သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေရာ...သူတုိ႔အိမ္ေလးကေရာ...(ၾကားျဖတ္ျပီး တစ္ခုငုိျပခ်င္ပါေသးတယ္..။အဲ့ဒိအိမ္ကုိ သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ေတြ႔ရျမင္ရသမွ်ရုိက္ခဲ့တဲ့
ဓာတ္ပံုေတြကုိ က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ့ကြန္ျပဴတာမွာသိမ္းထားရင္းက အဲ့ကြန္ျပဴတာက၀င္းဒုိးက်တယ္ထင္ပါ့..
ဘာမွရွာမရေတာ့ပါဘူး....သိပ္ကုိႏွေျမာစရာေကာင္းပါတယ္...ေကာင္းေသာ္ရွိ၊မေကာင္းေသာ္ရွိ
ကုိယ္ရုိက္ထားတဲ့ပံုေလးေတြဆိုေတာ့လဲ ခင္တြယ္တာေပါ့ေလ...။ျပန္ၾကိဳးစားၾကည့္လုိ႔ အဆင္ေျပရင္ေတာ့ အဲ့ဒိဓာတ္ပံုေတြတင္ပါဦးမယ္....။)

ထားပါေတာ့ေလ...။လုိရင္းကမေရာက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...။
သိပ္ကုိေအးခ်မ္းတဲ့အိမ္ေလးကုိ က်မေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္...။အိမ္တစ္ခုလံုးကုိ သစ္နဲ႔၀ါးနဲ႔ခ်ည္းပဲ ေဆာက္ထားပါတယ္..။တုိင္ေတြကသစ္နဲ႔..အကာမွန္သမွ် ၀ါးထရံေတြနဲ႔ ကာရံထားတယ္...။
အိမ္ရဲ့အနံ႔ကလဲ ၀ါးနံ႔နဲ႔ ျခံထဲက ေျမသင္းနံ႔ေလးေတြက ေရာျပီး သင္းေနတာပဲ။
အေဆာင္အေယာင္ရယ္လုိ႔ ဘာမွမရွိ၊စီးပြားေရးလုပ္ငန္းက ပန္းစုိက္ပ်ိဳးေရး၊အဓိကထားစုိက္တာက စံပယ္ပန္း....။စံပယ္ေတြကုိ ညေနေစာင္းေလာက္ကထဲက ခူးျပီးသီရတယ္။ညေရာက္တာနဲ႔ အိမ္ေတြကုိ လုိက္ပုိ႔၊ဆုိင္ေတြကုိ လုိက္ပို႔နဲ႔ သူတုိ႔အလုပ္ကလဲ သိပ္ျပီး အားလွတယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။တစ္ေန႔ကုိ စံပယ္ပန္းေရာင္းရေငြက ၄၀၀၀ က်ပ္အနည္းဆံုးရတယ္လုိ႔ ေျပာျပတယ္..။
ဆုိေတာ့ ေတြးၾကည့္ေပါ့..။တစ္ကံုးကုိမွ ၂၀ ပဲရတဲ့စံပယ္ကုိ ၄၀၀၀ ဖုိးေလာက္ရတဲ့အထိဆုိေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား စံပယ္ေတြနဲ႔ သင္းထံုေနလိမ့္မလဲ...။အဲ့ဒိ စံပယ္ေတြေ၀ေနတဲ့ ျခံထဲမွာ က်မ သံုးနာရီေလာက္ၾကာေအာင္ ေနခဲ့တယ္..။ေဆာင္းေအးေအးမွာ ဓာတ္ပံုေတြလဲ တစ္၀ၾကီး ရိုက္ျဖစ္တယ္..။အဲ့ဒိထဲကမွ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့တဲ့ပံုတစ္ပံုကို ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္...။




သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အစ္ကုိအၾကီး၊ဂီတာတီးအရမ္းကၽြမ္းတဲ့အစ္ကုိၾကီးဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီပါ။ဒီပံုမ်ိဳးဓာတ္ပံုေတြလဲ ေတြ႔ဖူးပါတယ္...။ဒါေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ပဲထင္ပါတယ္...။
က်မစိတ္အာရံုမွာဒီပန္းခ်ီရယ္၊ဒီအိမ္ေလးရယ္..၊သူတုိ႔ျမိဳ႔ေလးရယ္ကုိ ခြဲမရပဲ တြဲျပီးပဲ ျမင္ေနမိပါတယ္...။ဒီပန္းခ်ီက သူတုိ႔အိမ္ရဲ႕ အိမ္ဦးခန္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ပန္းခ်ီကားပါ...။
ဓာတ္ပံုဆုိေတာ့ မူရင္းပန္းခ်ီေလာက္ေတာ့အသက္မ၀င္ဘူးထင္ပါတယ္...။

ေရးေနရင္းက က်မလြမ္းေနမိတယ္...အဲ့ဒိျမိဳ႕ေလးကုိ...သူတုိ႔ျမိဳ့ရဲ႕ ျပယုဒ္ေလးေတြကုိလဲ ျပန္သတိရေနမိတယ္..။

ေရဒီယုိကုိ မီဒီယာတစ္ခုလုိသေဘာပုိက္ တန္ဖုိးထားျပီး ဖြင့္တဲ့ျမိဳ့၊ေရဒီယုိကုိ အိမ္တုိင္းလုိုလိုဖြင့္တဲ့ျမိဳ့၊ဗုိ္လ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းကုိဆုိ မနားတမ္းေျပာျပခ်င္တဲ့သူေတြရွိတဲ့ျမိဳ့၊ရုိးသားမႈေတြ အစင္းသားေတြ႔ႏုိင္တဲ့ျမဳိ့...........။
က်မအဲ့ဒိျမိဳ့ေလးကုိ၊အဲ့ဒိျမိဳ့မွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ေဆာင္းကုိ သိပ္သတိရေနမိတယ္..။