က်ေနာ္တုိ႔မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္မ်ား

သူမေခါင္းေပၚက ေကာက္လိမ္ေနတဲ့ဆံပင္တခ်ိဳ႕ကုိ က်ေနာ့လက္နဲ႔ဆြဲႏႈတ္ေပးလုိက္သည္။ ဆတ္ခနဲ..ဆတ္ခနဲ။ မဆုိသေလာက္ နာသြားေတာ့ သူမကနဲနဲညည္းညဴသည္။

"နင့္ဆံပင္ေတြ မလွေတာ့ဘူးဟ "

က်ေနာ္အဲ့လုိေျပာတုိင္း သူက မခံခ်င္သလုိလုပ္ျပတတ္သည္။တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ေျပာသလုိပဲသူ႔ဆံပင္ေတြ အရင္ေလာက္ မလွေတာ့ဘူးဆုိတာ သူကုိယ္တုိင္လဲသိပါသည္။ခုဆုိ ဆံပင္ၾကမ္းၾကမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မ်ားလာခဲ့ျပီ။ျပီးေတာ့ သူ႔ဆံပင္ေတြက မညီမညာ..။တုိတဲ့ေနရာကတုိျပီး ရွည္တဲ့ေနရာက ရွည္ေနေသးသည္။ အထပ္အထပ္ေတြျဖစ္ေနသည္။မလွေတာ့ဘူးလုိ႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲရွိသလုိ ေျပာခဲ့မိသည္။ေျပာျပီးတဲ့အခါက်မွ က်ေနာ္..ကုိယ့္အေတြးကုိယ္ သေဘာတက် ျပံဳးမိသည္။

+++++++++++++

က်ေနာ္ ရွက္လုိ႔ျပံဳးတာပါ။အရင္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္ပဲ ဒီဆံပင္ေတြခ်စ္တတ္ခဲ့လုိက္တာ။ဆံပင္မွမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ပုိင္ဆုိင္မႈမွန္သမွ် က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ထပ္ဆင့္ေတြးၾကည့္မိျပန္ေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့တာ အဲ့ဒိ ဆံပင္ေတြေၾကာင့္လဲ မဟုတ္သလုိ သူရဲ့ လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့တာ သူ႔ စိတ္ထားေလးတခုထဲ၊က်ေနာ္ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိးထားခဲ့တာလဲ သူ႔စိတ္ထားေလး တခုထဲရယ္...။

++++++++++++++

သူ႔ဆံပင္ေတြကုိ မျပဳျပင္ဖုိ႔က်ေနာ္ တဖြဖြေျပာခဲ့သည္။က်ေနာ့္ခံယူခ်က္က "Simple is the Best" လုိ႔ သူ႔ကုိ ခဏခဏ ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။ "အခုအတုိင္းလွတယ္၊အရင္တုိင္းလွတယ္...ဆံပင္ေတြအတုိေတာ့ မညွပ္ပါနဲ႔" ေပါ့။ အဲ့ဒီသီခ်င္းကုိလဲ မၾကာခဏဆုိျပဖူးခဲ့သည္ထင္ပါသည္။

သူ႔ဆံပင္ေတြျပင္တဲ့ေန႔ကုိ က်ေနာ္အေသအခ်ာ မွတ္မိေနေသးသည္။သူနဲ႔က်ေနာ္ ဆံပင္ျပင္ဆုိင္တခုမွာ အတူတူ ေခါင္းသြားေလွ်ာ္ၾကသည္။ေခါင္းေလွ်ာ္အျပီး ဆံပင္ေျခာက္ေအာင္လုပ္ေနစဥ္မွာပဲ သူ႔ကုိလုပ္ေပးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔သူနဲ႔ ဘယ္လုိကဘယ္ပံု အေပးအယူတည့္သြားၾကသလဲမသိပါ။ ခဏေနေတာ့ က်ေနာ့္ဘက္ လွည့္ျပီး

"ဟဲ့ ငါျပင္လုိက္မယ္ေနာ္..မၾကိဳက္လဲ ခဏပဲေလ။ျပန္ျပင္လုိ႔ရတာပဲ " ဟု ဆုိသည္။

က်ေနာ္က သူေျပာတဲ့ ခဏပဲ၊ျပီးရင္ျပန္ေျပာင္း၊ျပန္ျပင္လုပ္လုိ႔ရတယ္ဆုိတာေတြကုိ နားမလည္ပါဘူး။ခုျပင္ လုိက္တဲ့ ဆံပင္ဒီဇုိင္းကုိ မၾကိဳက္ရင္၊ဒါမွမဟုတ္ မလွရင္ ေနာက္တေခါက္ထပ္ျပင္လုိ႔ရႏုိင္ေသးတယ္လုိ႔ ဆုိလုိခ်င္ တာထင္ပါရဲ့။

တကယ္တမ္းေတာ့ ခ်ဳပ္ျပီးေႏွာင္ျပီးမွ သူကခြင့္ေတာင္းသလုိ ေျပာလာတာပါ။လူေတြအမ်ားၾကီးေရွ႕ (သူေရာ၊က်ေနာ့ကုိေရာ ေခါင္းေျခာက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ့ လူေတြ) မွာ က်ေနာ္ဘယ္လုိတားျမစ္ႏုိင္မွာလဲ။ က်ေနာ္နဲ႔သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ေဆြးေႏြးဖူးတယ္။အဲ့ဒိ ဆံပင္ျပင္တဲ့ကိစၥကုိ။

ဆံပင္အတုိမညွပ္ရဘူး။ဆံပင္ရွည္နဲ႔မွ လွတယ္၊က်ေနာ့္ကုိခ်စ္ရင္ ဆံပင္အရွည္ထားေပးပါ စသျဖင့္ က်ေနာ္ မေျပာတတ္ပါဘူး။ခ်စ္တာနဲ႔ ဆံပင္အရွည္ထားတာ၊မထားတာနဲ႔ေတာ့လဲ တိတိပပ မသက္ဆုိင္လွဟု က်ေနာ္က ယံုၾကည္သည္။ သူ႔ေခါင္းက သူ႔ဆံပင္ကုိ သူၾကိဳက္သလုိထားခြင့္ရွိပါသည္။ သူေခါင္းေလွ်ာ္တုိင္း က်ေနာ္လဲ ၀ုိင္းမကူႏုိင္ပါ။သူ႔မွာဆံပင္ေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔၊ေခါင္းေလွ်ာ္ေနရရင္ သူ႔အတြက္ ကရိကထအလြန္ မ်ားႏုိင္ပါသည္။ အဲ့ဒါထက္ပုိတာကေတာ့ ယခု ပခံုးဆင္းေလးပဲရွိတဲ့ဆံပင္ကုိေတာင္ အျပင္တခါသြားခါနီးတုိင္း ျဖီးသင္လုိ႔ မျပီးႏုိင္တာ ဆံပင္အရွည္ဆုိ က်ေနာ္မေတြး၀ံ့ပါ။ေကာ္ဖီဆုိင္သြားၾကရင္း ငါခဏ toilet ၀င္ဦးမယ္ဆုိရင္ ယခုက ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာရင္ ဆံပင္အရွည္နဲ႔ဆုိ နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာသြားႏုိင္သည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆံပင္အရွည္ ထားဖုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ သူ႔ကုိက်ေနာ္မတုိက္တြန္းမိပါ။ဆံပင္ညွပ္ရင္လဲ မတားျမစ္ခဲ့ပါ။ သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ ၾကိဳက္ သေလာက္တုိပါေစ..။

သုိ႔ေသာ္ ဆံပင္ေတြကုိေတာ့ မျပင္ေစခ်င္ပါ။ဆံပင္ေတြျပင္လုိက္ရင္ ပ်က္စီးသြားတတ္တာ က်ေနာ္ျမင္ဖူးသည္။ သူလဲ ျမင္ဖူးပါသည္။က်ေနာ္က ျပင္လုိက္ရင္ မလွေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ဘက္ကုိပဲ ေဇာင္းေပးျပီးေျပာတဲ့အတြက္ သူ႔ဘက္က ရပ္တန္႔သြားရသည္ခ်ည္းသာ။ခုေတာ့ သူ႔ဆံပင္ကုိင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ထက္ စကားအရာ ေအာင္ျမင္သြားပံုရပါသည္။ လွခ်င္လြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္မေလးလဲ အဆံုးမွာေတာ့ ဆံပင္ျပင္ ျဖစ္သြားသည္။

သူဆံပင္ျပီးခါစပံုကုိ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိျပခ်င္သည္။ ဆံပင္ေတြက သူ႔ေခါင္းမွာ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ ကပ္ေနသည္။ ညွပ္လုိက္တာလဲမဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ ဆံပင္ေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္လုိ႔ေတာင္ ေတြးမိသည္။သူလဲ တညလံုး ရွက္ကုိးရွက္ကန္းျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ အရင္ကလုိ "ငါလွလားဟင္" လုိ႔ မေမးပါ။ က်ေနာ္လဲ မ်က္ႏွာကုိ ျပံဳးျဖီးျဖီး ျဖစ္မသြားဖုိ႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုးထိန္းထားခဲ့ရပါသည္။

သူ႔ဆံပင္ေတြျပင္အျပီး ေလးငါးလေလာက္အၾကာမွာ သူဆံပင္ေတြ ေကာက္ပစ္လုိက္ခ်င္ျပီ ဟု ေျပာလာျပန္ သည္။က်ေနာ္က
"ေျပာေတာ့ အေျဖာင့္ေလးနဲ႔ပဲ ေနခ်င္တာဆုိ။ ခု ဘယ္လုိျဖစ္ျပန္ျပီလဲ" ဆုိေတာ့

"အေျဖာင့္ေတြက ေျပကုန္ေတာ့ မလွေတာ့ဘူးေလ။မလွေတာ့မယ့္အတူတူ ေကာက္လုိက္တာက ပုိအဆင္ေျပ မလားလုိ႔" ဟုသူကတုိင္ပင္သလုိနဲ႔ ေျပာလာသည္။

တကယ္ေတာ့ သူကတုိင္ပင္ေနတာမဟုတ္ပါ။ အသိေပး ေနရံုသာ။က်ေနာ္တားျမစ္လဲ သူကျပင္မွာပါပဲ။ ဘာလုိ႔ဆုိ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနစဥ္ထဲက က်ေနာ္က ရိပ္မိေနခဲ့သည္။
"တုိနီထြန္းထြန္းက ေလးေသာင္းခြဲ၊မဥၹဴက သံုးေသာင္းပဲ ေျပာတယ္။ေအာ္ ေဆးကကြာေသး တာကုိး" စသျဖင့္.။ ေစ်းေတြအေၾကာင္း၊ဆံပင္ေကာက္သားရဲ့ ၾကာရွည္ခံမႈ အခ်ိန္ကာလ၊ အစံုပါပဲ။ သူ႔ဆံပင္ပံုစံေျပာင္းခ်င္ေနတယ္ ဆုိတာ သူ႔မ်က္လံုးမွာ က်ေနာ္ဖမ္းမိလုိက္သည္။က်ေနာ္မတားျမစ္ေတာ့ပါ။ က်ေနာ့နားထဲမေတာ့ ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္ေရးတဲ့ " ေဟး ေကာက္လုိက္၊ေျဖာင့္လုိက္ ကုိယ့္ဆံပင္ေတြ ျပင္ဆင္လုိ႔လဲ ေမာျပီ..အဲ့ဒါ ဘယ္သူ႔ အတြက္လဲ" ဆုိတဲ့ တင္ဇာေမာ့္သီခ်င္းသံမ်ားျဖင့္သာ....။

အခ်ိန္ေတြေတာ့ ၾကာသြားခဲ့သည္။သူနဲ႔က်ေနာ္ ေန႔တုိင္းဆံုျဖစ္ၾက၊ေကာ္ဖီေတြကုိ ၀တၳဳေတြ၊ကဗ်ာေတြ၊ ဘေလာ့ ေတြနဲ႔ ေရာေသာက္ခဲ့ၾကသည္။ကုိယ့္ဘ၀ကုိ မ်က္ေခ်မျပတ္ေစာင့္ၾကပ္ၾကရင္းက လက္မွာပတ္ထားတဲ့နာရီေလး ကုိေတာ့ ေမ့ေဖ်ာက္ဖုိ႔ၾကိဳးစားမိၾကသည္။

++++++++++++

သူ႔ဆံပင္ေတြမလွေတာ့ပါ။ၾကမ္းတဲ့ေနရာကၾကမ္းလုိ႔၊ မညီမညာေတြလဲျဖစ္လုိ႔။တခ်ိဳ႕အေကာက္ေတြက ေျပေလ်ာ့ျပီး ဆံပင္ေတြက အံုခဲျပီး ပြေယာင္းေယာင္းျဖစ္ေနသည္။က်ေနာ္တခုေတာ့စဥ္းစားမိသည္။သူက တကယ္ပဲ မလွေတာ့တာလား။ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ့္အျမင္ေတြကပဲ ေျပာင္းလဲသြားသလား ဆုိတာကုိေပါ့..။

ဟုိတေလာက က်ေနာ့္ပါးျပင္ကုိ သူကပြတ္သပ္ရင္း

"နင္လဲ အုိျပီ ေနာ္.." တဲ့။

က်ေနာ္လဲ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္မိသည္။သူ႔မ်က္၀န္းေလးေတြလဲ အရင္လုိ မလင္းလက္ေတာ့။ သူ႔မ်က္ခံုးေလးေတြလဲ အရင္လုိ မစိမ္းေတာ့ဘူး။ျပီးေတာ့ သူ႔ပါးျပင္မွာလဲ အစက္အေပ်ာက္တခ်ိဳ႕.....။

++++++++++++

"နင္က ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္၊ေပတရာလမ္းေပၚေလွ်ာက္ျပီး ကဗ်ာကုိရြတ္ဖုိ႔ေလာက္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ.. ဟုတ္တယ္မလား၊ဟုတ္တယ္ေနာ္ " တဲ့။

အတိတ္ကုိ ျပန္မတူးဆြပါနဲ႔လုိ႔ က်ေနာ္လဲသူ႔ကုိ မတားျမစ္မိပါ..။

"နင္ကက်ေတာ့ေရာ..နင္လဲ ဆံပင္ျပင္ဖုိ႔ေလာက္၊မ်က္ႏွာေပါင္းတင္ဖုိ႔ေလာက္၊ဆယ္ရီမွာ အႏွိပ္သြားခံဖုိ႔ေလာက္ ပဲ စိတ္ကူးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား " .....
က်ေနာ္ သူ႔ကုိအလုိက္သင့္ေလး...ျပန္ေျပာလုိက္ရင္းက သူ႔ရဲ့ပ်က္စီးေနတဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကုိပဲ တယုတယပဲ နမ္းေမႊးလုိက္မိသည္။

စကားဆံုးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦးလံုး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ျပံဳးလုိက္ၾကသည္။မရယ္ေမာျဖစ္ခဲ့ၾက...။

++++++++++++++