Monday, August 17, 2009

ေျပာင္းျပန္ေလွ်ာက္မိေသာ လမ္း

မုိးစက္ေတြက မွန္ျပတင္းရဲ႕ အျပင္ဘက္ကုိ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ လာရုိက္ခတ္ေနတယ္။ရုိက္လုိက္၊ျပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္ကုိ စီးက်သြားလုိက္နဲ႔...။ မုိးေရစက္ေတြကုိ ခုလုိၾကည့္ေနရတာ အင္မတန္မွ ပ်င္းရိစရာ ေကာင္းပါတယ္။သုိ႔ေပမယ့္ အဲ့လုိၾကည့္ေနရတာကမွ စိတ္အာရံုကုိ တစ္ေနရာရာဆီ ပုိ႔ထားႏုိင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။အဲ့လုိမွမဟုတ္ရင္ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာက ကုိယ့္ကုိႏွိပ္စက္လုိ႔ေနမွာ အေသအခ်ာ။

+++++++++++++++++++

"ေနာက္ထပ္ ငါးရက္၊တစ္ပတ္ေလာက္ေနရင္ ငါတုိ႔ခြဲခြာၾကရေတာ့မယ္ေနာ္" ဆုိျပီးေတာ့ သူ႔ဆီကေန အသံတစ္ခုခုမ်ား ၾကားရမလားဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ နားစြင့္ေနမိခဲ့တယ္၊ အနည္းဆံုးေတာ့ " ရူးတတ္ရန္ေကာ" လုိ႔ ျငဴစူတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ခ်လုိက္တဲ့ သူ႔သက္ျပင္းသံ တစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။

တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ေသြးပ်က္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ေကာင္းေလာက္စရာ။

ကုိယ္န႔ဲပတ္သက္လုိ႔ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဗလာစာအုပ္အသစ္ထဲက ဘာမွမေရးရေသးတဲ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုလုိပဲ ရွိေနႏွင့္ျပီးသားဆုိတာ ၾကိဳသိထားရက္နဲ႔ ဘာလုိ႔မ်ားသူ႔ေရွ႕မွာ လြမ္းျပခဲ့မိပါသလဲဆုိတာ မစဥ္းစားခ်င္ ေတာ့ပါ။

++++++++++++++++++++++


အရာရာတုိင္းက အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။လူေတြရဲ့ဆႏၵအတုိင္း၊ လူေတြျဖစ္ခ်င္တာေတြခ်ည္းသာ ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆုိရင္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတရားေတြ ကင္းစင္ျပီး ကမၻာၾကီးျငိမ္းခ်မ္းေတာ့ မေပါ့။ ကုိယ္လဲ ေအးျငိမ္းခဲ့တာ ၾကာလွေပါ့။ သူ႔သတ္မွတ္ခ်က္အရဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္က ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ကုိယ္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သည္။

သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြမွာ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္က အရင္ဆံုး စခ်စ္ၾကမယ္၊တစ္ေယာက္ဆီက အခ်စ္ေတြ ေနာက္တစ္ေယာက္ဆီကုိ ကူးစက္ စီးေမ်ာေစမယ္၊ျပီးေတာ့သူတုိ႔ တစ္ဦးကုိတစ္ဦး နားလည္ေသာ၊ရင္းႏွီးေသာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၾကမယ္၊ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ သိပ္လုိအပ္လာခဲ့အခါမွာ နီးစပ္ဖုိ႔အတြက္ ၾကိဳးစားၾကမယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွာသူတုိ႔ေတြဟာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာ ေနသြားၾကေလသတည္း ဆုိတာမ်ိဳးသာ။

ကုိယ္တုိ႔ ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ သာမာန္ထက္ရုိးစင္းခဲ့ေလသလား၊သုိ႔မဟုတ္ ရႈပ္ေထြးခဲ့ေလသလား။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ၾကားဖူး၊ ျမင္ဖူးေနက်ေတြထက္ နားလည္ဖုိ႔ ခက္ခဲတဲ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုဆုိတာပါပဲ။ ၾကည့္ဖူးေနက် ဇာတ္လမ္းေတြကုိ ေျပာင္းျပန္ ျပန္ရစ္ျပီးၾကည့္ရသလုိပါပဲကြယ္..။

မ်က္စိတစ္မွိတ္စာအလင္းမွာ ကုိယ္တုိ႔သိပ္ကုိ နီးစပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သိပ္လုိအပ္ခဲ့ တယ္။ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ေယာက္ဆီက အခ်စ္ကုိရဖုိ႔ တစ္ေယာက္က ျပန္ၾကိဳးစားေနရတယ္၊ ျပီးရင္ငါတုိ႔ ကြဲကြာၾကျပန္ဦးမယ္။
ကဲကြယ္.. အဲ့ဒိေလာက္ကေျပာင္းကျပန္ ႏုိင္လွတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳး ရွိေလဦးမလား။

+++++++++++++++++


ငါတုိ႔ေတြဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္ေပါင္းထုပ္ႏုိင္လိမ့္မလဲ၊ဘယ္ေနရာမွာ ရင္ေငြ႔ခ်င္းျခံဳေပးလုိ႔လံုႏုိင္ပါလိမ့္မလဲ..။

++++++++++++++++++


အရုိးသားဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ ကုိယ္ကရူးတတ္လြန္းတဲ့သူပါကြယ္၊ခ်စ္တတ္လြန္းလုိ႔ပဲ အခါခါႏွင္ထုတ္ေနတဲ့ မင္းနားမွာပဲ ရစ္သီေနမိတာ ႏွစ္ကာလေတြခ်ိဳ႕တဲ့ ေယာင္ယမ္းေနခဲ့ျပီေလ။

17.08.09

10 Responses to “ေျပာင္းျပန္ေလွ်ာက္မိေသာ လမ္း”

pandora said...

အခါခါႏွင္ထုတ္ေနတဲ့ မင္းနားမွာပဲ ရစ္သီေနမိတာ ႏွစ္ကာလေတြခ်ိဳ႕တဲ့ ေယာင္ယမ္းေနခဲ့ျပီေလ.. တဲ့လား..

အရိုးစင္းဆံုး ဆန္းၾကယ္ေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ရွိတတ္ပါတယ္..။

yangonthar said...

အေရးအသားေလးက ေကာင္းလုိက္တာ ဗ်ာ ခ်စ္ခ်င္ေပမယ့္ အခ်စ္ မခံရဲ တဲ ့သူေတြရွိတယ္ သူ ခ်စ္ရမွာေၾကာက္လုိ ့လဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ ........
ခင္မင္လွ်က္
ရန္ကုန္သား :D

ATN said...

သတၱဳေတြ အပူနဲ႕ထိေတြ႕ရတဲ့အခါ အရည္ေပ်ာ္သြားသလိုမ်ိဳးေပါ့...
ႏွစ္ကာလေတြလည္း ေယာင္ယမ္းတတ္ပါတယ္...

NangNyi said...

အထူးအဆန္းပါလားေနာ္

littlebrook said...

အဟားဟားဟား မယ္ရာရယ္ ဒါပုိ႔စ္ပါေနာ .. စိတ္ကူးဖန္တီးထားတယ့္ လက္ရာတစ္ခုပါေနာ..
ဟီးဟီး ... ငါ့ညီမကို အခ်စ္ဆိုတာနဲ႔ တြဲကိုမျမင္မိဘူး..
မန္ယူအသင္းက ညီမေလးကို ေဘာလံုးပြဲလက္မွတ္ပို႔ေပးရင္ေတာင္ အဲ့ေလာက္မအံ့ၾသဘူး.. အလဲ့ .. ဒါမ်ိဳးလည္းရသား...
ေကာင္းသည္ :D ဟဲ့ေလွာင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ တကယ္သေဘာက်လို႔ ....

MANORHARY said...

ေၿပာင္းၿပန္ေလွ်ာက္မိေသာလမ္းး တဲ့လား...

မိုးေရစက္ကေလးေတြကိုၾကည့္ေနရတာကမွ စိတ္သက္သာရာရေစဦးမယ္ဆိုရင္ မိုးမွန္မွန္ရြာေပးပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးမယ္ညီမေလးေရ

ေနာက္တစ္ေယာက္ ေလွ်ာက္မိျပန္ျပီ

ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္တာလည္း ခ်က္ခ်င္းလိုပဲ ခံစားရတယ္ တကယ္ဆို ဒီ့ထက္ေရးနိင္ေသးမွန္း ျမင္ေနရတယ္...။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပးသေလာက္ရသကိုယူျပီး ျပန္သြားပါျပီ..။

အရုိးသားဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ ကုိယ္ကရူးတတ္လြန္းတဲ့သူပါကြယ္၊ခ်စ္တတ္လြန္းလုိ႔ပဲ အခါခါႏွင္ထုတ္ေနတဲ့ မင္းနားမွာပဲ ရစ္သီေနမိတာ ႏွစ္ကာလေတြခ်ိဳ႕တဲ့ ေယာင္ယမ္းေနခဲ့ျပီေလ။