Sunday, August 09, 2009

သူနဲ႔က်ေနာ္ အေျဖမေပၚေလေသာ ပုစၧာ

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
ဘာသာရပ္တစ္ခုခုမွာ ထူးခၽြန္ေစ့ခ်င္တယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
လူဆုိတာ တစ္ေနရာရာမွာ ေသသပ္က်နစြာ
ေျပာင္ေျမာက္ရမယ္လုိ႔
ရံႈ႕ခ်ေျပာတတ္ေသးတယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
သံေခ်းတက္ေနတဲ့ဓား မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
သူကိုယ့္သူ ဓားေသြးေက်ာက္အျဖစ္ခံျပီး
က်ေနာ့္ကုိ ထက္ျမတဲ့ဓားတစ္လက္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
အဲ့ဒိဓားနဲ႔..
က်ေနာ့္ခရီးကုိ က်ေနာ့္ဘာသာထြင္ခုိင္းတယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ........
ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ အမႈိက္ပံုနားက ကေလးေတြကအစ၊
မုိးထဲ၊ေလထဲ ကားနံေဘးမွာခုိက္ခုိက္တုန္ေနရင္း
ပန္းေရာင္းေနတဲ့ကေလးေတြအလယ္
ေပတရာလမ္းမေပၚမွာ တလၾကမ္းေမာင္းသြားတဲ့
မွန္အလုံပိတ္ကားေထြထဲက လူေတြအဆံုး...
ႏွလံုးသားထဲထိ ပစ္ပစ္ထည့္ျပီး
ရင္ဘတ္နဲ႔ ဆန္႔သေလာက္ခံစားေနတဲ့
ထိလြယ္၊ရွလြယ္၊က်ိဳးလြယ္ေၾကလြယ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
ျမန္မာျပည္ရဲ့အျပင္ဘက္ကုိ ထြက္ရပ္ေစ့ခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ားနဲ႔သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုမွာ
မရွင္သန္ခ်င္ဘူးလားလုိ႔
ေမးလား ေမးတတ္ေသးတယ္..။

သူနဲ႔က်ေနာ္
အေျဖမေပၚေလတဲ့ သုိ႔ကလုိပုစၧာေတြေၾကာင့္
မုိးခ်ဳပ္ညေန၊
ေမြးေမေမေတြ မ်က္ရည္ေတြတဲ့အထိ
အေျဖေဖြလုိ႔ မစြမ္းခဲ့ေလဘူး။

ဒီလုိနဲ႔.....
က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသား
လွလွပပေလး၊ျပီးေတာ့ ေသေသသပ္သပ္ေလး
ရင္းႏွီးရုိးသားခဲ့ၾကတယ္။
ႏွလံုးေသြးခ်င္းေဖာက္ဖုိ႔မလုိ
ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။


Mirror
(ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းသုိ႔)

15 Responses to “သူနဲ႔က်ေနာ္ အေျဖမေပၚေလေသာ ပုစၧာ”

kay said...

အင္း..ကဗ်ာေလးက..လွလွပပ ရင္ခုန္ခ်င္စရာေလးပဲ။
ၾကိဳးနဲ႕သီဖို႕မလိုတဲ့..ပန္းေလးေတြေပါ့။

ကံေကာင္းၾကပါေစ..

yangonthar said...

ဦးဦး ဖ်ားဖ်ား ကဗ်ာေလးကို ခံစားခြင့္ရတဲ ့ အတြက္ ကြန္းမန္ ့ေရးရတာ အားရွိတယ္ဗ်ဳိ ့ “ထိလြယ္ရွလြယ္ က်ဳိးလြယ္ေၾက လြယ္တဲ ့လူ တစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး” ခ်စ္သူမဟုတ္ တဲ ့သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးကုိ ဆယ္ႏွစ္ ေလာက္ ဒီလုိပဲ အားေပးဖူးတယ္ ဒီလုိစကား လုံး လွလွေတြသာ ရွိခဲ့ရင္ က်ေနာ့္ အားေပး စကား ေတြ ပုိေလးနက္ခဲ့မွာပဲ “ေသြးေသာက္ရဲ ေဘာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္” ဆုိတဲ ့စကားက သူေျပာ တာနဲ ့သြားတူ တယ္ဗ်ာ ...... mirror သူ ညီမ ကုိ သတိရေနမွာပါ .........

ညီမေမရာ ကဗ်ာေတြက အရမ္းလက္သံေျပာင္ေနတယ္ သတိထားမိတာ ႏွစ္ပုဒ္ရွိျပီ..ပထမ “ဆူလြယ္နတ္လြယ္ သားေကာင္” အခု ဒီအပုဒ္...။

“(၁)သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ
(၂)မတူညီတဲ့အျမင္
(၃)ကိုယ္က ျပဳျပင္လို႕မရတဲ့ ေခတ္...
(၄)ႏွလံုးသားခံစားမႈေတြ လြန္ဆြဲ...”
ဒီကဗ်ာမွာ ေတြ႕လုိက္တဲ့ အဓိက ေက်ာရိုးေတြ....
ေန႕စဥ္ဘဝထဲ အဆင္မေျပျဖစ္ေလတိုင္း ထြက္ေပါက္ေပးတဲ့အေနနဲ႕ ကဗ်ာေတြ အန္ထုတ္တယ္လို႕ပဲ နားလည္ခံစားသြားပါတယ္ ။
အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစ...။

မြန္ said...

အိုး.. ဓားေသြးေက်ာက္လို ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ သူငယ္ခ်င္းရထားတာ ေၾကးမံုသိပ္ကံေကာင္းတာပဲ
ျပီးေတာ႕ အရာရာကို ရင္ဘတ္ထဲထည္႔ျပီးခံစားတတ္တဲ႕သူရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာေလးေၾကာင္႕ ေၾကးမံုသူငယ္ခ်င္းလဲကံေကာင္းတာပါပဲကြယ္

MANORHARY said...

စဥ္းစားစရာကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ
အမွန္က အေၿဖေတြက သူ႔ေနရာနဲ႔ေသေသသပ္သပ္
ရွိၿပီးသားပါ...မေတြ႕ေသးတာတစ္ခုပါပဲ
ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ပုစၦာေတြက မဆံုးတဲ့အေၿဖနဲ႔မွ
ပိုလွတတ္ၾကတယ္။

emayarKhin said...

ဝါးးးးးးးးးးးအရမ္းေကာင္းတယ္...
ဒီလုိနဲ႔.....
က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသား
လွလွပပေလး၊ျပီးေတာ့ ေသေသသပ္သပ္ေလး
ရင္းႏွီးရုိးသားခဲ့ၾကတယ္။
ႏွလံုးေသြးခ်င္းေဖာက္ဖုိ႔မလုိ
ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေၾကးမံုေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလးဖတ္မိပါေစ....

အေျဖမေပၚေလေသာ ပုစၦာ ဆိုေတာ့ အေျဖမေပၚေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာလား။ ေပၚႏိုင္ေသးရင္ေတာ့ ေကာင္းမယ္ေနာ္။

သူနဲ႔က်ေနာ္
အေျဖမေပၚေလတဲ့ သုိ႔ကလုိပုစၧာေတြေၾကာင့္
မုိးခ်ဳပ္ညေန၊
ေမြးေမေမေတြ မ်က္ရည္ေတြတဲ့အထိ
အေျဖေဖြလုိ႔ မစြမ္းခဲ့ေလဘူး။
ကဗ်ာေလးကရုိးသားစြာလွပေနပါတယ္ညီမေလး
အေပၚကအပိုဒ္ေလးကိုေတာ့ အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ

အမ ဒီကဗ်ာႀကိဳက္တယ္။ ႏွလံုးေသြးခ်င္းေဖာက္ဖို႕မလို ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာလည္း ၾကိဳက္တယ္။

littlebrook said...

ငါကေတာ့ ရဲေဘာ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အႀကိဳက္ဆံုး... း)

ကဲ မေျပာဘူးလား

ဓားေသြးေက်ာက္လုိ သူငယ္ခ်င္း အဲ ရဲေဘာ္ရွိေနမွေတာ့
က်န္တာအကုန္ျဖစ္ႏိုင္ၿပီ။

ရင္ခ်င္းနီးတဲ့ တေသြးထဲတသားထဲက်တဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္ေယာင္လာတဲ့အထိ ရသေျမာက္ပါတယ္ ညီမေလးေရ... ဒီလို သူငယ္ခ်င္းဆိုတာလည္း လူတိုင္း မရႏိုင္တဲ့ ဘဝရဲ႕အဖိုးအတန္ အစိတ္အပိုင္းေတြပါ...

ကဗ်ာေကာင္းေလးပါ လာခံစားသြားတယ္


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

ႏွလံုးေသြးခ်င္းေဖာက္ဖုိ႔မလုိ
ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

................

ကဗ်ာေလးက တကယ္ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕ ...