စိတ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ကုိယ္နဲ႔စိတ္နဲ႔....ေမာ....ဒယ္....

စိတ္ကူးစီစဥ္ထားတာက ေရးထားတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္တင္မလုိ႔။ဒါမဲ့ေမ့တတ္တဲ့ဒီအက်င့္က ျခစ္ထားတဲ့စာရြက္ေလးကုိမွေမ့ျဖစ္ေအာင္ ေမ့ရေသးတယ္။

ဒီေတာ့ အတင္းဆုိလဲဟုတ္၊အဖ်င္းဆုိလဲဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုပဲေျပာခဲ့ေတာ့မယ္ စိတ္ကူးတယ္.။။(ၾကားျဖတ္ေပါ့..ညေနမွတခါအားရင္ ရင္ဖ်က္ျပီး ေရးထားတဲ့ကဗ်ာတင္ေတာ့မယ္..ကုိင္း)

ဒီလုိပါ..။ျမန္မာျပည္က လူငယ္အမ်ိဳးသား(တခ်ိဳ႔)ေတြက (တခ်ိဳ႕ ဆုိေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားေသာအေရအတြက္ျဖစ္ပါသည္။)
အမ်ိဳးသမီးထုတစ္ခုလံုးကုိ ကေလာ္ဆဲခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတာ ၾကာၾကာခဲ့ျပီထင္ပါ့။
ဘာေၾကာင့္ဆုိ ဟုိတစ္ေလာက ကေလးကစားစရာအရုပ္နာမည္နဲ႔ HiP H0P သမားတစ္ေယာက္ရဲ့ Black ေခၚမလား သီခ်င္း ၃၊၄ ပုဒ္ထြက္လာပါတယ္။အားေပးလုိက္ၾကတာ...ေသာက္ေသာက္ကုိလဲပဲ..။အားရစရာၾကီးေပါ့။ဒါမဲ့ က်မၾကားရတဲ့ တစ္တြန္းတစ္စကတင္ကုိပဲ နားေတြ၊ပါးေတြပူထူသြားေအာင္ျဖစ္ရတဲ့အထိ ရွက္စရာအင္မတန္ေကာင္းတဲ့ စကားလံုးမ်ားနဲ႔ စီထားတဲ့ Hip Hop သီခ်င္းပါ။(ဟစ္ေဟာ့ပ္တဲ့၊သူတုိ႔က အဲ့လုိေျပာေတာ့လဲ ကုိယ္လဲအဲ့လုိပဲ ေျပာရတာေပါ့ :P )

သူက ကုိယ္ပုိင္ Single ေခြတစ္ေခြမွ မထြက္ရေသးဘူးလုိ႔လဲ သတင္းၾကားပါတယ္။ဒါမဲ့ သူငယ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ (ေပါက္)ႏွင့္ေနပါျပီ။

ထြက္လာတဲ့သီခ်င္းေတြက အေမနဲ႔သား၊ေမာင္နဲ႔ ႏွမ၊အေဖနဲ႔ သမီး တူတူနားေထာင္ဖုိ႔အသာထား၊ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ၾကားလုိ႔မွ မသင့္ေတာ္တဲ့၊ခ်က္ခ်င္းထြက္ေ၀းရာကုိ ထြက္ေျပးရေလာက္တဲ့ထိ ညစ္ညမ္းေသာ၊ေသးသိမ္ေသာ စကားလုံးမ်ား၊အသံုးအႏႈန္းမ်ားနဲ႔ သီခ်င္းေတြ ထြက္လာတာပါ။ညစ္ပတ္တဲ့ သူ႔စကားလုံးေတြကုိေပၚလြင္ေအာင္ ေဖာ္ညႊန္းဖုိ႔ က်မမွာစကားလုံးမရွိပါ။
သုိ႔ေသာ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ မိန္းကေလးထုကုိ ဆဲထားတာနဲ႔ ဘာမွမထူးပါဘူး။သူတုိ႔အရပ္နဲ႔ သူတုိ႔ဇတ္နဲ႔ဆုိေပမင့္ နားေထာင္သူေတြသည္ ျပည္သူလုထုပါ။လူ႔အလႊာေပါင္းစံုကပါ။သုိ႔ကလုိ လူအလႊာေပါင္းစံုက လူေတြလုိက္ဆုိေတာ့ ဘာျဖစ္လာသလဲ။လူ႔အလႊာေပါင္းစံုရဲ့ပါးစပ္ထဲ အဲ့သီခ်င္းေတြ၊အဲ့ဒိစကားလံုးေတြေရာက္လာပါတယ္။အဆုိးဆံုးကေတာ့ အမွား၊အမွန္ ေသခ်ာမဆန္းစစ္ႏုိင္ေသးတဲ့ အသက္4ႏွစ္၊5 ႏွစ္အရြယ္ စကားေျပာတတ္စကေလးအရြယ္ထိ အဲ့စကားလံုးေတြေရာက္ကုန္ပါတယ္။ယုိသူမရွက္ ျမင္သူရွက္ပါ။ၾကားရတဲ့ သူက ဟဲ့နင့္ပါးစပ္ခုပိတ္လုိက္စမ္း၊ေနာက္တစ္ခါနင္အဲ့ဒါမ်ိဳး ဆုိရဲဆုိၾကည့္ ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ လုိ႔အထိ တားဆီးပိတ္ပင္မိတယ္၊(တားျမစ္ပိတ္ပင္ဆုိတာကုိ ေလသံေလးေတာင္ က်မမၾကားခ်င္ေပမယ့္)
ဒါေပမယ့္ က်မအိမ္ေကာင္ေလးက ေနာက္ထပ္ထပ္ဆုိပါတယ္။သူလဲ ရြတ္စရွိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းရပ္မရဘူးထင္ရဲ့။ဒီတစ္ခါေတာ့ မနာနာေအာင္ အရင့္သီးဆံုးစကားလံုးေရြးျပီး ေျပာပစ္လုိက္တယ္။ဟဲ့ နင့္မလဲ အစ္မေတြ၊ႏွမေတြရွိတယ္မလား၊ဘာလုိ႔ အဲ့ဒါၾကီးကုိနင္ရြတ္ေနတာလဲ။နင္မရွက္တတ္ဘူးလား...ဟင္..ဆုိေတာ့၊အာာာာာာာာ..မၾကီးဖုိးဒီကလဲ မရြတ္ေတာ့ဘူးဆုိျပီး ေအာင့္သက္သက္မ်က္နွာနဲ႔...။

တကယ္ကုိပဲ စကားေျပာတတ္စအရြယ္၊သီခ်င္းေတြကုိလုိက္ရြတ္တတ္တဲ့အရြယ္ကေလးေတြကစျပီး အသက္ 15 ႏွစ္ေလာက္၊သုိ႔မဟုတ္ အခ်ိဳ႕ေသာအသက္ ၁၈ႏွစ္ေအာက္လူငယ္ေတြကသူတုိ႔ေတြရဲ့ပရိတ္သတ္ေတြပါ။ေရေရလည္လည္အားေပးတာပါ။
က်မတုိ႔ သီခ်င္းကုိရူးသြပ္ခံုမင္တာထက္ အမ်ားၾကီးရင့္တဲ့ ရူးသြပ္မႈမ်ိဳးနဲ႔ သူတုိ႔က Hip Hop ကုိရင္ခုန္ၾကတဲ့လူငယ္ေတြပါ။

အဲ့ဒိ ပရိတ္သတ္ထုေရွ႔မွာ Represent လုပ္ျပီးရပ္ေနတဲ့ အႏုပညာရွင္နာမည္ခံထားသူတစ္ေယာက္ဟာ ဖရုႆ၀ါစာကုိ ပါးစပ္ကတရပ္စပ္ထြက္လာတာဟာ က်မအတြက္မယံုၾကည္ႏုိင္ေသာ အမွန္တရားေတြပါပဲ။ဒိထက္ပုိမွန္ျပီး ပုိေၾကာက္စရာေကာင္းတာက လူငယ္ထုတစ္ရပ္လံုးက သူ႔သီခ်င္းေတြကုိအားရပါးရ လုိက္ဆုိ၊လုိက္ရြတ္ေနၾကတာပါပဲ။ေရွ႕ကေခါင္းေဆာင္ျပီး ဆဲမယ့္သူ၊မရွိေသးေတာ့ ဆဲမယ့္သူလဲ ထြက္လာေရာ အားကုိးတၾကီးနဲ႔ ဦးညႊတ္ျပီး လုိက္ဆဲၾကေတာ့ပါပဲ။

သူကေတာ့ သီခ်င္းလုပ္ဆုိတာပါ။လူထုၾကားထဲေရာက္လာေတာ့ ဒါဟာ ဆဲဆုိေနတာနဲ႔ တူတူပါပဲ။

ဆရာသုေမာင္ေရးတဲ့စာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ဆရာ့အေမ အေမညိဳက သူ႔သားကုိ ေ_ာက္ေျပာလုိ႔ ဟဲ့ သားရယ္နင့္မလဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ပစၥည္းကုိမ်ား ကုိယ့္ပါးစပ္ထဲထည့္ေျပာရတယ္လုိ႔ဟယ္....တဲ့။အဲ့ဒိကထဲက က်ေနာ္လဲေျပာခါနီးတုိင္းတစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနေတာ့တာပဲတဲ့...။(ဖတ္ဖူးတာပါ။စာလံုးက် မွားေကာင္းမွားႏုိင္ေပမယ့္ သေဘာတရားကေတာ့ မလြဲေလာက္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။)

ဆုိေတာ့ ဒီသီခ်င္းသာအေမညိဳရွိေသးလုိ႔ ၾကားခဲ့ရင္ ဘာေလာက္ေတာင္ စိတ္ဆင္းရဲလိမ့္မလဲမသိပါ။အေမညိဳမွ မဟုတ္ပါ။အေမတုိင္း ၾကားလုိက္ရရင္ ၾကက္သီးတျဖန္ျဖန္းထေလာက္တဲ့အထိ စကားလံုးေတြပါ။

ကုိယ့္ဖန္တီးမႈသည္ အဆိပ္ျဖစ္ေနတာလား၊အားျဖစ္ေစတာလား ဆုိတာေလာက္ေတာ့ သတိခ်ပ္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။


(မွတ္ခ်က္၊ေ၀ဖန္ေရးသည္ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ၊မၾကိဳက္တာကုိေျပာျခင္းမဟုတ္လုိ႔ ၾကားဖူးနား၀ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ဒီစာသည္ က်မၾကိဳက္ျခင္း၊မၾကိဳက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ မပတ္သက္၊မႏွီးႏႊယ္ပါ။ရင္ေမာ၊ရင္နာလြန္းသျဖင့္ ရင္ဖြင့္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ေနာက္ျပီးသည္းခံဖတ္ေပးၾကတဲ့ ဘေလာဂ့္ရပ္မွ အစ္ကုိ၊အစ္မေမာင္ႏွမမ်ားကုိ ေက်းဇူးလဲတင္ေတာင္းလဲပန္ပါသည္။ဘာေၾကာင့္ဆုိေတာ့ ေက်ာင္းေျပးတဲ့သူေတြကုိဆူေနတဲ့ ဆရာရဲ့စကားသံကုိ ေက်ာင္းလဲတက္ရဲ့နဲ႔ ၾကိတ္မွိတ္သည္းခံျပီးနားေထာင္ေနရသလုိ ျဖစ္ေနျပီလုိ႔ ေရးျပီးမွေတြးမိလုိ႔ပါ)