ဘေလာဂ့္ကုိ ကုိယ္ျပင္ခ်င္တာေတြ စိတ္ထင္တုိင္းေလွ်ာက္ျပင္ျပီးေတာ့ စိတ္တုိင္းလဲသိပ္မက်တာနဲ႔ ပုိစ့္တစ္ခုေလာက္ေတာ့ တင္ဦးမယ္လုိ႔စိတ္ကူးရပါတယ္။
ေကာ္နက္ရွင္ကလဲ မဆုိသေလာက္ေလးေကာင္းေနတာဆုိေတာ့ စိတ္ကေလးလဲ ၾကည္ေနတာနဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္တင္မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးရတယ္..။
ဒါေပမယ့္ အေႏွာက္အယွက္က ၀င္တာပါတယ္။ျပႆနာဆုိတာ ေတာင္ၾကီးသြားတုန္းက ကားေပၚမွာၾကည့္ခဲ့တဲ့ ဗြီဒီယုိကားထဲမွာ ရန္ေအာင္ေျပာသလုိျဖစ္ေနလားမသိပါဘူး၊ျပႆနာဆုိတာ မီးပြိဳင့္ကလႊတ္တဲ့ကားလုိပဲ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ခုထဲမလာဘူး၊အျပံဳလုိက္လာတယ္တဲ့။ခုလဲျပႆနာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အဲ့လုိမ်ိဳးျဖစ္တယ္ထင္ပါ့။က်မက ပုိစ့္တင္းဆုိတာကုိ ကလစ္ရံုပဲရွိေသးတယ္။က်မေဘးနားကြန္ျပဴတာကုိသံုးေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားသံကနားမခံသာေလာက္ေအာင္ထိကုိ ဆူညံျပီးေတာ့ကုိ ၀င္လာေတာ့တာပါ။
အသံက်ယ္တာကုိေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။က်မကုိယ္တုိင္ နားေလးျပီး စကားကုိဆုိ အာက်ယ္ အာက်ယ္နဲ႔စကားေျပာတတ္လုိ႔လား မသိဘူး။အသံက်ယ္တာကုိဘယ္တုန္းကမွ နားမညည္းခဲ့ပါဘူး။ဒါေပသိ သူ႔အသံကေတာ့ အေတာ္ေလးကုိ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ရတာပါ။
အျပင္ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔ရည္းစားေကာင္ေလးနဲ႔ ခ်စ္သူတုိ႔ဘာသာဘာ၀ ခ်စ္တင္းေႏွာတဲံ့ စကားေျပာေနၾကတာထင္ပါတယ္။အဲ့ဒိေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကပါေတာ့။တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ရင္ခုန္ျပီးေျပာရမယ့္စကားကုိ မယ္မင္းၾကီးမကေတာ့ ေပ 60၊ေပ 100ေလာက္ရွိတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းလံုးရွိသမွ်လူေတြအကုန္လံုးၾကားတဲ့အထိကုိ ေအာ္ေျပာေနေတာ့တာ။
သူရွက္မရွက္ေတာ့ မသိပါဘူး၊ေဘးနားက က်မကမ်က္ႏွာေတြပူလာလုိက္တာ။ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ၊ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ ခဏထားလုိက္ပါဦး၊ကုိယ့္ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ ကုိယ့္ပါးစပ္ကေန အရသာရွိရွိနဲ႔ ျပန္ေျပာေနတာကုိ က်မပါးစပ္ေဟာင္းသားနဲ႔အမွတ္တမဲ့ ေငးၾကည့္မိတဲ့အထိေတာင္ျဖစ္ရပါတယ္။
ထူးဆန္းရံုတင္မဟုတ္ပါဘူး။ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတြရဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရာခုိင္ႏႈန္းဟာ အင္တာနက္ကုိ ဘယ္လုိသေဘာထားေနလဲ ဆုိတာေတြအထိပါေတြးမိျပီးေတာ္ေတာ္ေလးလဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
ခါတုိင္းလဲ ခုလုိပဲ အင္တာနက္ဆုိင္ေတြမွာ ကုိယ့္ေဘးနားကလူေတြစကားေျပာေနၾကတာေတြ က်မၾကံဳဖူးပါတယ္။ေန႔တုိင္းနီးပါး ၾကံဳေနရတာဆုိေတာ့လဲ ဒါကုိအဆန္းလုပ္မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ေနတတ္ေအာင္သာ ေနရေတာ့တာပါပဲ။
ဒီေခတ္ဒီအခါၾကီးက ဒီလုိေတြျဖစ္လာေနမွေတာ့ ကုိယ္ကလုိက္ပီးမစီးေမ်ာႏုိင္ရင္ ကုိယ္ကေဘးေရာက္တတ္သလုိျဖစ္ေနတယ္ေလ။
ဒိထက္ပုိျပီး စိတ္ဆင္းရဲစရာေကာင္းတာတစ္ခုက ၊စိတ္ဆင္းရဲစရာဆုိတာထက္ ဒီခံစားမႈအျပီးမွာေတာ့ က်မအာရံုထဲ၀င္လာတဲ့ အေတြးတစ္စပါေလ။ဘာလဲဆုိေတာ့ ငါဟာင့ါျမိဳ့ကုိ ေလးနက္စြာ သံေယာဇဥ္ၾကီးေနမိပါလားဆုိတဲ့အေတြးပါ။
သံေယာဇဥ္ေတြမထားခ်င္လြန္းလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး၊တစ္ျခမ္းထဲပဲေနခ်င္တယ္လုိ႔အထိေၾကြးေၾကာ္ထားခဲ့ဖူးတာလဲ က်မပါပဲ။ရန္ကုန္မွာပဲ ဘယ္ေလာက္စိတ္ညစ္ညစ္ေပကပ္သပ္ေနတတ္ျပီး အိမ္ကဖုန္းဆက္ျပီး ေခၚလြန္းမကေခၚမွ တစ္ေခါက္ကုိေတာင္အႏုိင္ႏုိင္ျပန္တတ္တဲ့ က်မစိတ္ထဲမွာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကအဲ့ဒိသံေယာဇဥ္ၾကီး ေရာက္ေနခဲ့သလဲ က်မမခန္႔မွန္းတတ္ပါဘူး။ဒီခံစားမႈကိုအရင္တစ္ခါတုန္းကလဲ ခံစာဖူးျပီးပါျပီ။
အဲ့ဒိတုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ နာမည္ၾကီး Company တစ္ခုရဲ့ ပုိင္ရွင္တစ္ဦးက လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတာေတြ၊ေနာက္ျပီးသူ႔ဇာတိက ဘယ္က၊ဘယ္လုိ...စတာေတြၾကားရေတာ့အံမယ္ေလးေလးေလး ရင္နာလုိ႔မဆံုးပါဘူး။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိဘယ္လုိေျဖရမယ္မွန္းလဲမသိပါဘူး။ငါ့ျမိဳ႕ကလူကေလ.....ဒီလုိၾကီးပါလား ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔တင္ တစ္ေယာက္ထဲ ၾကိတ္ရွက္ေနရခဲ့ဖူးေသးတယ္။
ခုဒုတိယတစ္ခါဆုိေတာ့ ပုိေသခ်ာသြားပါတယ္။အဲ့ဒိမိန္းကေလးကလဲ က်မဇာတိျမိဳ့ကပါ။သူ႔ကုိလွည့္မၾကည့္ပဲေနရင္းက သူ႔ေရွ႕ကမွန္ထဲမွာ(က်မကုိလဲသူအဲ့လုိျမင္ႏုိင္တယ္)က်မသူ႔ကုိေတြ႕လုိက္ရတယ္။ဘုရား၊ဘုရား.က်မေလေစာေစာကျဖစ္ေနတဲ့
အရွက္ထက္ပုိခံစားရပါတယ္။ကုိယ္ကလဲ တမ္းပလိတ္ကုိကလိခ်င္တုိင္း ကလိထားတာဆုိေတာ့ လတ္စကလဲသတ္မရေသးေတာ့ သူ႔အသံကုိေတာ္ေတာ္ေလးသည္းခံျပီးေတာ့ကုိ နားဒုကၡကုိခံစားလုိက္ရပါတယ္။ဒါနဲ႕ အဲ့ဒိေကာင္မေလးျပီးခါနီးေတာ့ က်မၾကိတ္ျပီးဆုေတာင္ေနမိေသးတယ္။ဘုရားသိၾကားမလုိ႔ ငါ့ လာႏႈတ္မဆက္ပါေစနဲ႔လုိ႔ေလ။
သူတကာေတြလုိ ငါတုိ႔ျမိဳ႔က ဘယ္သူက၊ဘယ္သုိ႔ဘယ္ပံု ေျပာစရာလူရယ္လုိ႔ က်မတုိ႔ျမိဳ႕မွာ မရွိပါဘူး။
ႏိႈင္းယွဥ္စရာမဟုတ္ေသာ္ျငား..........
နတ္ေမာက္မွာအလုပ္သြားလုပ္တုန္းကဆုိ အဲ့ဒိကသူငယ္ခ်င္းေတြက သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမိဳ႕ က၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမိဳ႕ ကနဲ႕ သိပ္ျပီးဂုဏ္ယူျပီးေျပာၾကတာေတြ၊ေနာက္ျပီး ျပည္က အစ္ကုိေတာ္မ်ားရဲ႕ ခင္၀မ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ယံုၾကည္ၾကည္ႏူးရဲရင့္မႈေတြ...
ဆရာၾကီး ဘုိကေလးဦးတင့္ေအာင္၊ဆရာ ဒဂံုတာရာ၊ေဒါက္တာသန္းထြန္း စသျဖင့္ဂုဏ္ယူရတဲ့ ဧရာ၀တီတုိင္းကဆရာၾကီးေတြ....။
က်မလဲ အဲ့လုိေလးေတြ ခံစားခ်င္လုိက္တာ.............။
Wednesday, December 10, 2008
Monday, December 08, 2008
အမုန္းစာရင္း......
စုိင္းစုိင္းခမ္းလႈုိင္ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္နဲ႔မ်ားတူေနမလားမသိဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကုိေဆာင္းယြန္းလၾကီးလာေအာ္ခဲ့တာေတြ႕ကထဲက ဒီနာမည္တပ္မည္လုိ႔စိတ္ကူးေပၚတာနဲ႔
တျခားစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ဒီလုိေလးပဲ တပ္လုိက္ပါတယ္..........။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမုန္းတဲ့ အမုန္းစာရင္းကလဲ မ်ားေတာ့မ်ားသား၊
အဲ..ဒါေပမယ့္ သူတစ္ပါးကုိေတာ့ မမုန္းတတ္ပါဘူး။မမုန္းတတ္တဲ့အျပင္ ခင္တတ္လြန္းလုိ႔ေတာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းပါေသးတယ္...။
ကဲ အဲ့ဒိေတာ့ ခင္တတ္လြန္းတာကေနပဲ စလုိက္ေတာ့မယ္။
၁ ) ခင္မိျပီေဟ့ဆုိ....အမုန္းကုိ ခင္တာ
ဟုတ္ကဲ့ က်မကလူေတြကုိ အရမ္းခင္တတ္ပါတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ေတြ႕တဲ့လူ ဖမ္းခင္လုိက္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
က်မစိတ္ထဲမွာ ခြဲျခားပုိင္းျခားထားပါတယ္......။လူတုိင္းကုိ မခင္တတ္သလုိ ခင္မိျပီဆုိရင္လဲ ရဲေဘာ္လုိေပါင္းခ်င္တာပါ။ခင္လုိ႔ ေသြးရင္းသားရင္းစိတ္၊ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ပါ တကယ္ပါလာျပီဆုိရင္ေတာ့ ေျပာမိ၊ဆုိမိေတြအထိျဖစ္တတ္ပါတယ္...။အဲ့ဒိအခါမ်ိဳးက်ေတာ့ အေျပာခံရတဲ့လူက အခန္႔မသင့္ရင္ ျပႆနာေတြကျဖစ္လာတတ္ပါတယ္...။ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းပါတယ္..။
၂ ) ေတြေ၀ျခင္း
က်မ Profile မွာကုိပဲ တင္ထားပါတယ္...။
ေတြေ၀ျခင္းေတြနဲ႔လံုးေထြးသတ္ပုတ္ေနတတ္သူဆုိျပီးေတာ့ေလ...။
တကယ္ေတြေ၀တာပါ...။ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ဖုိ႔ဟာ အခ်ိန္ေတြအၾကာၾကီးယူတတ္လြန္းပါတယ္...။
ကုိယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ကုိယ္တာ၀န္ယူခ်င္တာေၾကာင့္လဲ ပါတယ္..ကုိယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကုိယ္ ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံသေဘာထားျပီးေတြေ၀လြန္းလွပါတယ္...။မေကာင္းမွန္းသိတယ္...။ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒိေတြေ၀စဥ္းစားေငးေမာျပီးမွ ရလာတတ္တဲ့အေျဖကုိပဲ သေဘာက်ေနတတ္တယ္..။
အဲ့ဒါၾကီးကုိလဲ မုန္းတယ္...။
၃ ) ေဒါသၾကီးလြန္းျခင္း
လူတိုင္းနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ က်မက က်မႏုိင္လုိ႔ရတဲ့လူေတြနဲ႔ဆုိ အင္မတန္ေဒါသၾကီးပါတယ္...။
၀ူးဆုိ ဒုိင္းကနဲ၊ထစ္ဆုိ ျဗစ္ခနဲ ဆုိတဲ့လူစားမ်ိဳးထဲကပါ...။
(က်မအစ္ကုိက အေမ့ကုိခဏ ခဏေျပာတဲ့စကားရွိတယ္ အေမသမီးေမြးထားလုိ႔တဲ့ သားသာဆုိ ဂတ္တဲသြားရတာနဲ႔ ေခ်ာင္းေပါက္မယ္တဲ့ ...)
ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းေဒါသကလဲ ျပယ္တတ္ပါေသးတယ္..။ေကာက္ရုိးမီးေဒါသေလ..။
အဲ့ခါက်ေတာ့မွ ကုိယ္ေဒါသျဖစ္ခဲ့တာက ရွက္စရာျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္...။
ေအာ္မိ၊ဆဲမိ၊ဆုိမိတဲ့သူေတြကုိလဲ အားနာရတယ္..။
၄ ) စိတ္မရွည္တတ္တာ
အေပၚက ေဒါသၾကီးတယ္ဆုိတာကုိ နံပါတ္ေတြမ်ားသြားေအာင္ ခြဲထုတ္လုိက္တာ.....:P
ေဒါသၾကီးတယ္ ဆုိတာကလဲ စိတ္မရွည္တတ္လုိ႔ပဲ ထင္ပါတယ္...။
" ေျပာတဲ့သူျပီးျပီ လုပ္တဲ့သူမျပီးေသးဘူးလား" ...ဆုိတဲ့လူမ်ိဳးပါ..။ကုိယ္တုိင္လဲ စိတ္ကတအားျမန္သလုိ သူတကာကုိလဲ
စိတ္မရွည္တတ္ပါဘူး။ဒါကုိလဲ မေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ႔ မျပင္ႏုိင္လုိ႔ မုန္းတယ္...။
၅ ) ကုိယ္တတ္သေလာက္၊ကုိယ္သိသေလာက္ေလးကုိ သူမ်ားကုိသိေစခ်င္တာ
ဒီတစ္ခုကေတာ့ အထူးသျဖင့္ က်မနဲ႔လက္ပြန္းတတီးေနေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆုိ ပုိျဖစ္တတ္ပါတယ္...။
ဒီေန႔ ဘယ္သူဘေလာဂ့္ကုိ ငါသြားဖတ္ေတာ့ သူေရးတာဟာ...ဘယ္လုိေကာင္းတာ..၊
သူ႕ပန္းခ်ီေလးေတြကဟာ.....ဘယ္လုိ မုိက္တာ....၊စသျဖင့္....
ေနာက္ရွိေသးတယ္...ဖတ္ျပီးသမွ် စာအုပ္ေတြ၊ဂ်ာနယ္ေတြ ထဲက သူတုိ႔မဖတ္ရေသးတာေတြကုိဆုိ နားေထာင္ခ်င္သလား၊နားမေထာင္ခ်င္သလား မစဥ္းစားပဲ နင္းကန္ေျပာျပတတ္တာ..
ဒါကုိလဲ ဘယ္သူကမွ သတိေပးစရာမလုိပဲ မေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ႔ မျပင္ႏုိင္ေသးတာ.....မုိ႔
ဒါကိုလဲ စာရင္းသြင္းလုိက္တယ္..။
၆ ) စကားမ်ားတာ
ခုေရးေနတာေတြကုိပဲ ၾကည့္ပါဦး၊စကားမ်ားလား၊မမ်ားလား ခန္႔မွန္းလုိ႔ရေလာက္ျပီထင္ပါရဲ႕...။
တခါတေလဆုိ စကားေျပာျခင္းအႏုပညာလုိ႔ေတာင္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမာန္တတ္ေသးတယ္..။
ဒါေပသိ....သူမ်ားနားညည္းေလာက္ေအာင္ထိေျပာတာေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့..။
ကဲ..ခုပဲၾကည့္ ေျပာရင္းကလည္ေနျပီ...မုန္းလုိက္တာ..
ရ ) သိခ်င္တတ္ခ်င္စိတ္မ်ားတာ
အမွတ္တမဲ့ဆုိရင္ေတာ့ ဒါေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ...။ဘာမုန္းစရာရွိလဲလုိ႔ ထင္စရာပဲ..။
ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္ၾကီးနဲ႔ အျမဲေနေနရသူဆုိရင္ေတာ့ ဒါမုန္းစရာပါ..။
ဟုိဟာေလးဆုိလဲ ကလိလုိက္ရမွ...ဒီဟာေလးဆုိလဲ...စမ္းၾကည့္လုိက္ရမွ...
တခ်ိဳ႕ျပင္မရေလာက္ေအာင္ ပ်က္စီးသြားတတ္တာေတြရွိတယ္
အဲ့ဒိစိတ္က လူကုိအႏွိပ္စက္ဆံုးပါပဲ...ဘယ္လုိျပဳျပင္ရမယ္မွန္းေတာင္မသိပါဘူး...။
ဒါေၾကာင့္ ထည့္တယ္အမုန္းစာရင္းထဲ..ကဲ...
၈ ) ပစၥည္းေကာင္းမက္တာ
မသံုးရရင္ေနပါေစ...သံုးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းမွသံုးခ်င္တဲ့ အက်င့္ဆုိးပါ..။
သူငယ္ခ်င္းေတြက ေထာမနာျပဳပါတယ္...ဘန္းစကားနဲ႔ Miss Branded တဲ့....
ပုိက္ဆံလဲ ကုန္တယ္...စိတ္မထားတတ္တဲ့အခါမ်ိဳးဆုိ ပင္ပန္းတတ္တယ္...ဒါလဲ စာရင္းထဲထည့္လုိက္တယ္..။
၉ ) အရာရာကို စနစ္တက် ရွိေစခ်င္တာ
အပင္ပန္းဆံုး အခ်က္ပါပဲ...။ကုိယ့္ေနရာ၊ကုိယ့္အခန္း၊ကုိယ့္အိမ္၊ကုိယ့္ရြာ...............စသျဖင့္
စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ စနစ္တက်ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တာ....၊ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ လုိက္လုပ္၊လုိက္လုပ္ေတာ့ ပင္ပန္း၊
ဒီၾကားထဲ စည္းကမ္းမရွိသူနဲ႔ဆုိ ေဒါသကထြက္ရေသး..။ဒီအတြက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒိအက်င့္ကုိလဲ မုန္းတယ္...။
၁၀ ) အားနာတတ္ျခင္း
တစ္ခုခုဆုိ က်မပါးစပ္က အရင္ဆံုးထြက္လာတတ္တာ အားနာလုိ႔ဆုိတဲ့ စကားပါ။
အတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ဆုိ အဲ့ဒိကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ရန္ျဖစ္ရတာ တစ္က်က္က်က္ပါပဲ၊
အားနာျပီး ပုိက္ဆံေခ်းလုိက္တာ၊အားနာျပီး ကုိယ္နဲ႔လဲ သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့သူကုိ တစ္ေနကုန္တစ္ေနကမ္း အေဖာ္ျပဳေပးေနတာ၊အားနာျပီး အေပါင္းအသင္းလုပ္မိတာ၊အားနာျပီး ကားခကုိမဆစ္တာ...အမ်ားၾကီးပါပဲ...။
ခုလဲ ကုိေဆာင္းယြန္းၾကီးကုိ အားနာျပီး ေျဖလုိက္တာမွ စာကုိအရွည္ၾကီးပဲ..အဟဲ အလကားေနာက္တာ...။
အမုန္းစာရင္းေတြကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ...ေရးရင္းကလဲ လည္ေနျပီ..။
ေတာ္ၾကာဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ခ်င္ေတာ့ေအာင္ျဖစ္လာမွာ စုိးလုိ႔ပါ..။
စိတ္ထဲရွိသလို ေရးထားတာျဖစ္လုိ႔ သည္းခံျပီးေတာ့ပဲ ဖတ္ေပးၾကပါ..။
မွတ္ခ်က္။ ။သူမ်ားတဂ္ေတာ့ကုိယ္လဲ တဂ္ခ်င္တာေပါ့ေလ...။မႈတ္ဖူးလား။
၁ )ကုိျငိမ္းစု ( ဒီတစ္ခါနဲ႔ဆုိ 2 ခါရွိျပီ တဂ္တာ...မေျဖရင္ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ေတာ့ဘူး)
၂ ) ျမိဳ႕တက္ျပီး လူလည္ၾကီးလုပ္ေနတဲ့ ေတာေက်ာင္းဆရာ
၃ ) အစ္မ ေယာနသံစင္ေရာ္
၄ ) အစ္ကုိၾကီး ကုိေအာင္ (မေန႔ထဲက တစ္ေယာက္က်န္ေသးပါတယ္..စိတ္ထဲမွာထင္ေနတာ ေမ့က်န္ခဲ့တာစိတ္မဆုိးဘူးဆုိ ေရးေပးေနာ္ )
ဒါေပမယ့္ ကုိေဆာင္းယြန္းလၾကီးလာေအာ္ခဲ့တာေတြ႕ကထဲက ဒီနာမည္တပ္မည္လုိ႔စိတ္ကူးေပၚတာနဲ႔
တျခားစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ဒီလုိေလးပဲ တပ္လုိက္ပါတယ္..........။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမုန္းတဲ့ အမုန္းစာရင္းကလဲ မ်ားေတာ့မ်ားသား၊
အဲ..ဒါေပမယ့္ သူတစ္ပါးကုိေတာ့ မမုန္းတတ္ပါဘူး။မမုန္းတတ္တဲ့အျပင္ ခင္တတ္လြန္းလုိ႔ေတာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းပါေသးတယ္...။
ကဲ အဲ့ဒိေတာ့ ခင္တတ္လြန္းတာကေနပဲ စလုိက္ေတာ့မယ္။
၁ ) ခင္မိျပီေဟ့ဆုိ....အမုန္းကုိ ခင္တာ
ဟုတ္ကဲ့ က်မကလူေတြကုိ အရမ္းခင္တတ္ပါတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ေတြ႕တဲ့လူ ဖမ္းခင္လုိက္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
က်မစိတ္ထဲမွာ ခြဲျခားပုိင္းျခားထားပါတယ္......။လူတုိင္းကုိ မခင္တတ္သလုိ ခင္မိျပီဆုိရင္လဲ ရဲေဘာ္လုိေပါင္းခ်င္တာပါ။ခင္လုိ႔ ေသြးရင္းသားရင္းစိတ္၊ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ပါ တကယ္ပါလာျပီဆုိရင္ေတာ့ ေျပာမိ၊ဆုိမိေတြအထိျဖစ္တတ္ပါတယ္...။အဲ့ဒိအခါမ်ိဳးက်ေတာ့ အေျပာခံရတဲ့လူက အခန္႔မသင့္ရင္ ျပႆနာေတြကျဖစ္လာတတ္ပါတယ္...။ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းပါတယ္..။
၂ ) ေတြေ၀ျခင္း
က်မ Profile မွာကုိပဲ တင္ထားပါတယ္...။
ေတြေ၀ျခင္းေတြနဲ႔လံုးေထြးသတ္ပုတ္ေနတတ္သူဆုိျပီးေတာ့ေလ...။
တကယ္ေတြေ၀တာပါ...။ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ဖုိ႔ဟာ အခ်ိန္ေတြအၾကာၾကီးယူတတ္လြန္းပါတယ္...။
ကုိယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ကုိယ္တာ၀န္ယူခ်င္တာေၾကာင့္လဲ ပါတယ္..ကုိယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကုိယ္ ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံသေဘာထားျပီးေတြေ၀လြန္းလွပါတယ္...။မေကာင္းမွန္းသိတယ္...။ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒိေတြေ၀စဥ္းစားေငးေမာျပီးမွ ရလာတတ္တဲ့အေျဖကုိပဲ သေဘာက်ေနတတ္တယ္..။
အဲ့ဒါၾကီးကုိလဲ မုန္းတယ္...။
၃ ) ေဒါသၾကီးလြန္းျခင္း
လူတိုင္းနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ က်မက က်မႏုိင္လုိ႔ရတဲ့လူေတြနဲ႔ဆုိ အင္မတန္ေဒါသၾကီးပါတယ္...။
၀ူးဆုိ ဒုိင္းကနဲ၊ထစ္ဆုိ ျဗစ္ခနဲ ဆုိတဲ့လူစားမ်ိဳးထဲကပါ...။
(က်မအစ္ကုိက အေမ့ကုိခဏ ခဏေျပာတဲ့စကားရွိတယ္ အေမသမီးေမြးထားလုိ႔တဲ့ သားသာဆုိ ဂတ္တဲသြားရတာနဲ႔ ေခ်ာင္းေပါက္မယ္တဲ့ ...)
ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းေဒါသကလဲ ျပယ္တတ္ပါေသးတယ္..။ေကာက္ရုိးမီးေဒါသေလ..။
အဲ့ခါက်ေတာ့မွ ကုိယ္ေဒါသျဖစ္ခဲ့တာက ရွက္စရာျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္...။
ေအာ္မိ၊ဆဲမိ၊ဆုိမိတဲ့သူေတြကုိလဲ အားနာရတယ္..။
၄ ) စိတ္မရွည္တတ္တာ
အေပၚက ေဒါသၾကီးတယ္ဆုိတာကုိ နံပါတ္ေတြမ်ားသြားေအာင္ ခြဲထုတ္လုိက္တာ.....:P
ေဒါသၾကီးတယ္ ဆုိတာကလဲ စိတ္မရွည္တတ္လုိ႔ပဲ ထင္ပါတယ္...။
" ေျပာတဲ့သူျပီးျပီ လုပ္တဲ့သူမျပီးေသးဘူးလား" ...ဆုိတဲ့လူမ်ိဳးပါ..။ကုိယ္တုိင္လဲ စိတ္ကတအားျမန္သလုိ သူတကာကုိလဲ
စိတ္မရွည္တတ္ပါဘူး။ဒါကုိလဲ မေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ႔ မျပင္ႏုိင္လုိ႔ မုန္းတယ္...။
၅ ) ကုိယ္တတ္သေလာက္၊ကုိယ္သိသေလာက္ေလးကုိ သူမ်ားကုိသိေစခ်င္တာ
ဒီတစ္ခုကေတာ့ အထူးသျဖင့္ က်မနဲ႔လက္ပြန္းတတီးေနေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆုိ ပုိျဖစ္တတ္ပါတယ္...။
ဒီေန႔ ဘယ္သူဘေလာဂ့္ကုိ ငါသြားဖတ္ေတာ့ သူေရးတာဟာ...ဘယ္လုိေကာင္းတာ..၊
သူ႕ပန္းခ်ီေလးေတြကဟာ.....ဘယ္လုိ မုိက္တာ....၊စသျဖင့္....
ေနာက္ရွိေသးတယ္...ဖတ္ျပီးသမွ် စာအုပ္ေတြ၊ဂ်ာနယ္ေတြ ထဲက သူတုိ႔မဖတ္ရေသးတာေတြကုိဆုိ နားေထာင္ခ်င္သလား၊နားမေထာင္ခ်င္သလား မစဥ္းစားပဲ နင္းကန္ေျပာျပတတ္တာ..
ဒါကုိလဲ ဘယ္သူကမွ သတိေပးစရာမလုိပဲ မေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ႔ မျပင္ႏုိင္ေသးတာ.....မုိ႔
ဒါကိုလဲ စာရင္းသြင္းလုိက္တယ္..။
၆ ) စကားမ်ားတာ
ခုေရးေနတာေတြကုိပဲ ၾကည့္ပါဦး၊စကားမ်ားလား၊မမ်ားလား ခန္႔မွန္းလုိ႔ရေလာက္ျပီထင္ပါရဲ႕...။
တခါတေလဆုိ စကားေျပာျခင္းအႏုပညာလုိ႔ေတာင္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမာန္တတ္ေသးတယ္..။
ဒါေပသိ....သူမ်ားနားညည္းေလာက္ေအာင္ထိေျပာတာေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့..။
ကဲ..ခုပဲၾကည့္ ေျပာရင္းကလည္ေနျပီ...မုန္းလုိက္တာ..
ရ ) သိခ်င္တတ္ခ်င္စိတ္မ်ားတာ
အမွတ္တမဲ့ဆုိရင္ေတာ့ ဒါေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ...။ဘာမုန္းစရာရွိလဲလုိ႔ ထင္စရာပဲ..။
ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္ၾကီးနဲ႔ အျမဲေနေနရသူဆုိရင္ေတာ့ ဒါမုန္းစရာပါ..။
ဟုိဟာေလးဆုိလဲ ကလိလုိက္ရမွ...ဒီဟာေလးဆုိလဲ...စမ္းၾကည့္လုိက္ရမွ...
တခ်ိဳ႕ျပင္မရေလာက္ေအာင္ ပ်က္စီးသြားတတ္တာေတြရွိတယ္
အဲ့ဒိစိတ္က လူကုိအႏွိပ္စက္ဆံုးပါပဲ...ဘယ္လုိျပဳျပင္ရမယ္မွန္းေတာင္မသိပါဘူး...။
ဒါေၾကာင့္ ထည့္တယ္အမုန္းစာရင္းထဲ..ကဲ...
၈ ) ပစၥည္းေကာင္းမက္တာ
မသံုးရရင္ေနပါေစ...သံုးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းမွသံုးခ်င္တဲ့ အက်င့္ဆုိးပါ..။
သူငယ္ခ်င္းေတြက ေထာမနာျပဳပါတယ္...ဘန္းစကားနဲ႔ Miss Branded တဲ့....
ပုိက္ဆံလဲ ကုန္တယ္...စိတ္မထားတတ္တဲ့အခါမ်ိဳးဆုိ ပင္ပန္းတတ္တယ္...ဒါလဲ စာရင္းထဲထည့္လုိက္တယ္..။
၉ ) အရာရာကို စနစ္တက် ရွိေစခ်င္တာ
အပင္ပန္းဆံုး အခ်က္ပါပဲ...။ကုိယ့္ေနရာ၊ကုိယ့္အခန္း၊ကုိယ့္အိမ္၊ကုိယ့္ရြာ...............စသျဖင့္
စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ စနစ္တက်ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တာ....၊ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ လုိက္လုပ္၊လုိက္လုပ္ေတာ့ ပင္ပန္း၊
ဒီၾကားထဲ စည္းကမ္းမရွိသူနဲ႔ဆုိ ေဒါသကထြက္ရေသး..။ဒီအတြက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒိအက်င့္ကုိလဲ မုန္းတယ္...။
၁၀ ) အားနာတတ္ျခင္း
တစ္ခုခုဆုိ က်မပါးစပ္က အရင္ဆံုးထြက္လာတတ္တာ အားနာလုိ႔ဆုိတဲ့ စကားပါ။
အတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ဆုိ အဲ့ဒိကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ရန္ျဖစ္ရတာ တစ္က်က္က်က္ပါပဲ၊
အားနာျပီး ပုိက္ဆံေခ်းလုိက္တာ၊အားနာျပီး ကုိယ္နဲ႔လဲ သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့သူကုိ တစ္ေနကုန္တစ္ေနကမ္း အေဖာ္ျပဳေပးေနတာ၊အားနာျပီး အေပါင္းအသင္းလုပ္မိတာ၊အားနာျပီး ကားခကုိမဆစ္တာ...အမ်ားၾကီးပါပဲ...။
ခုလဲ ကုိေဆာင္းယြန္းၾကီးကုိ အားနာျပီး ေျဖလုိက္တာမွ စာကုိအရွည္ၾကီးပဲ..အဟဲ အလကားေနာက္တာ...။
အမုန္းစာရင္းေတြကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ...ေရးရင္းကလဲ လည္ေနျပီ..။
ေတာ္ၾကာဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ခ်င္ေတာ့ေအာင္ျဖစ္လာမွာ စုိးလုိ႔ပါ..။
စိတ္ထဲရွိသလို ေရးထားတာျဖစ္လုိ႔ သည္းခံျပီးေတာ့ပဲ ဖတ္ေပးၾကပါ..။
မွတ္ခ်က္။ ။သူမ်ားတဂ္ေတာ့ကုိယ္လဲ တဂ္ခ်င္တာေပါ့ေလ...။မႈတ္ဖူးလား။
၁ )ကုိျငိမ္းစု ( ဒီတစ္ခါနဲ႔ဆုိ 2 ခါရွိျပီ တဂ္တာ...မေျဖရင္ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ေတာ့ဘူး)
၂ ) ျမိဳ႕တက္ျပီး လူလည္ၾကီးလုပ္ေနတဲ့ ေတာေက်ာင္းဆရာ
၃ ) အစ္မ ေယာနသံစင္ေရာ္
၄ ) အစ္ကုိၾကီး ကုိေအာင္ (မေန႔ထဲက တစ္ေယာက္က်န္ေသးပါတယ္..စိတ္ထဲမွာထင္ေနတာ ေမ့က်န္ခဲ့တာစိတ္မဆုိးဘူးဆုိ ေရးေပးေနာ္ )
Labels
Tag
Sunday, December 07, 2008
ေတာင္းပန္ျခင္းႏွင့္....က်ေနာ္မတတ္ႏုိင္ေသာ..ကဗ်ာ
ေျပာခ်င္ရာေျပာထားျပီး ဘာမွလဲမဟုတ္လုိ႔ထင္ခ်င္လဲ ထင္ၾကပါေတာ့ေလ..။
ေနေကာင္းေကာင္းမေကာင္းလုိ႔ ဇာတ္ပြဲလဲသြားမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး၊
အိမ္မွာပဲ ေကြးေနမိတယ္..။အားတဲ့အခါ ဘေလာဂ့္ေတြလည္တယ္..။
သီ္ခ်င္းေခြေတြ ၀ယ္ျဖစ္တယ္..။ဘုိျဖဴရဲ႕ ဆန္ေရ၊မာရဇၹရဲ႕ 12 " = 1 ' ဆုိတဲ့ေခြ၊
ေလးျဖဴ၊အငဲ၊မ်ိဳးၾကီးတုိ႔ ရ႕ဲ LMN အေခြ...အဲ့ဒါေတြ နားေထာင္ျဖစ္တယ္..။
(သီခ်င္းတင္ပံုတင္နည္းေတြ ေလ့လာေနပါတယ္...နည္းပညာအား အင္မတန္နည္းပါတယ္
ဘေလာဂ့္ေပၚေျခခ်တာ 3 လေက်ာ္တဲ့အထိ သီ္ခ်င္းမတင္တတ္ေသးပါဘူး..သိတဲ့လူေတြေျပာျပသြားရင္ေတာ့
အထူးေက်းဇူးတင္မယ္(ပါ့)ပ :) ...)
ၾကည္ေအးရဲ႕ က်မပညာသည္ ဖတ္ျဖစ္တယ္..။
ေမာင္ထြန္းသူရဲ႕ အနီအနက္ကုိလဲျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္..။
ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းေပါင္းမ်ားစြာ၊စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းေပါင္းမ်ားစြာ....။
ဂ်ာနယ္ေပါင္းမ်ားစြာ...၊ကဗ်ာစာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ...။
တစ္ပုဒ္ျပန္လည္ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္မတတ္ႏုိင္ေသာ ကမၻာေလာကၾကီးထဲသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္
ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ၾကိဳးစားခဲ့မိသည္။
I've come to a world I can't help much
I've strived as much as I can.
(သုခမိန္လႈိင္..အင္ဒီ၀ါးဟုိ္လ္းတုိ႔ ကမၻာ ကဗ်ာစာအုပ္)
ဆားခ်က္တယ္လုိ႔ပဲေျပာေျပာ လက္ရွိစိတ္ခံစားမႈနဲ႔ေတာ့ တစ္ထပ္ထဲက်ေနပါတယ္
ဒါေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ထဲဆြဲထည့္ထားလုိက္တယ္..။
ေနေကာင္းေကာင္းမေကာင္းလုိ႔ ဇာတ္ပြဲလဲသြားမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး၊
အိမ္မွာပဲ ေကြးေနမိတယ္..။အားတဲ့အခါ ဘေလာဂ့္ေတြလည္တယ္..။
သီ္ခ်င္းေခြေတြ ၀ယ္ျဖစ္တယ္..။ဘုိျဖဴရဲ႕ ဆန္ေရ၊မာရဇၹရဲ႕ 12 " = 1 ' ဆုိတဲ့ေခြ၊
ေလးျဖဴ၊အငဲ၊မ်ိဳးၾကီးတုိ႔ ရ႕ဲ LMN အေခြ...အဲ့ဒါေတြ နားေထာင္ျဖစ္တယ္..။
(သီခ်င္းတင္ပံုတင္နည္းေတြ ေလ့လာေနပါတယ္...နည္းပညာအား အင္မတန္နည္းပါတယ္
ဘေလာဂ့္ေပၚေျခခ်တာ 3 လေက်ာ္တဲ့အထိ သီ္ခ်င္းမတင္တတ္ေသးပါဘူး..သိတဲ့လူေတြေျပာျပသြားရင္ေတာ့
အထူးေက်းဇူးတင္မယ္(ပါ့)ပ :) ...)
ၾကည္ေအးရဲ႕ က်မပညာသည္ ဖတ္ျဖစ္တယ္..။
ေမာင္ထြန္းသူရဲ႕ အနီအနက္ကုိလဲျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္..။
ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းေပါင္းမ်ားစြာ၊စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းေပါင္းမ်ားစြာ....။
ဂ်ာနယ္ေပါင္းမ်ားစြာ...၊ကဗ်ာစာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ...။
တစ္ပုဒ္ျပန္လည္ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္မတတ္ႏုိင္ေသာ ကမၻာေလာကၾကီးထဲသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္
ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ၾကိဳးစားခဲ့မိသည္။
I've come to a world I can't help much
I've strived as much as I can.
(သုခမိန္လႈိင္..အင္ဒီ၀ါးဟုိ္လ္းတုိ႔ ကမၻာ ကဗ်ာစာအုပ္)
ဆားခ်က္တယ္လုိ႔ပဲေျပာေျပာ လက္ရွိစိတ္ခံစားမႈနဲ႔ေတာ့ တစ္ထပ္ထဲက်ေနပါတယ္
ဒါေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ထဲဆြဲထည့္ထားလုိက္တယ္..။
Thursday, December 04, 2008
အရပ္ထဲ ဇာတ္ပြဲသြားၾကည့္ၾကမယ္...((((((ဟယ္......)))))))
ျမန္မာ အမ်ိဳးသားမွန္လွ်င္
၁ ) ရဟန္း၀တ္ဖူးရမယ္
၂ ) ပုဂံေရာက္ဖူးရမယ္
၃ ) ဇာတ္ပြဲ ၾကည့္ဖူးရမယ္..
(ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္)
အဲ့ဒိစာပါထည့္သြင္း ေၾကျငာထားတဲ့ ဇာတ္မင္းသားေလးဖုိးခ်စ္ရဲ႕
ကန္ေတာ္ၾကီး ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ ဒီဇင္ဘာ ၄၊၅၊၆ ရက္ေန႔မ်ားမွာ မုိးအလင္းကျပမယ့္
ျမန္႔မာဇာတ္သဘင္ကုိ က်မသြားၾကည့္မလုိ႔ေလ....။
ဒုတိယေန႔ ၾကည့္မယ္လုိ႔ေတာ့ စိတ္ကူးထားတယ္...
ဒုတိယေန႔ကုိ ဘာလုိ႔ေရြးရတာလဲဆုိေတာ့ အေၾကာင္းရွိတယ္..
ပထမေန႔ဆုိ ဇာတ္က အခင္းအက်င္း၊အျပင္အဆင္မွ အစေပါ့
စျပီး ျပင္တုန္း၊ဆင္တုန္းပဲရွိေသးေတာ့ သိပ္ျပီးအဆင္မေျပေလာက္ေသးဘူးလုိ႔
က်မထင္ပါတယ္...
ဖုိးခ်စ္လုိ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ျပည္သူခ်စ္ဇာတ္မင္းသားေလးကေတာ့
ဒီလုိျဖစ္၊မျဖစ္ မေျပာတတ္ေသးပါဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမဆံုးေန႔မွာ ဇာတ္အဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ အာရံု၀င္စားမႈလဲ
အားမေကာင္းေသးေတာ့ ခါတုိင္းဆုိ ၾကည့္ရတာ သိပ္ကုိအားရခဲ့တယ္မရွိလွဘူး၊
တတိယေန႔က်ေတာ့လဲ ေနာက္ဆံုးေန႔ဆုိေတာ့ သိမ္းခ်င္ေနၾကတာနဲ႔
ဒေရာေသာပါးနဲနဲျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္တယ္ေလ....
ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယေန႔ကုိ ၾကည့္မယ္လုိ႔ ေရြးထားပါတယ္....
ဖ်ာလက္မွတ္က ေရွ႕ဆံုးတန္းကေန ေနာက္ထိ....
17000 က်ပ္၊15000 က်ပ္၊10000 က်ပ္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္..။
ထုိင္ခံုနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တစ္ခံုကုိ 2500 ပါ၊ရံု၀င္ေၾကးက တစ္ဦးကုိ 2000 က်ပ္ပါတဲ့....။
ဖ်ာလက္မွတ္က နဲနဲေတာ့ေစ်းၾကီးတယ္ ထင္တာပဲ....ဒါေပမယ့္
ဇာတ္ဆုိတာ ဖ်ာနဲ႔ၾကည့္မွ အရသာတကယ္ရွိတာေနာ္...။
ေဆာင္းေအးေအးမွာ ေကြးေကြးျပီးၾကည့္ရတာ....သိပ္ကုိေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ.........။
ဆုိေတာ့ကာ.......ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔ည၊ကန္ေတာ္ၾကီးေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ မင္းသားေလးဖုိးခ်စ္တစ္ေယာက္...
သူေျပာခဲ့သလုိ ျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္နဲ႔ ျမန္မာ့ ဇာတ္သဘင္အႏုပညာ အလွမ္းေ၀းသြားမွာစုိးလို႔
ကဖုိ႔ စီစဥ္ျဖစ္တာပါ ဆုိတဲ့အတုိင္း ဘာေတြမ်ားတင္ဆက္ဦးေလမလဲလုိ႔ က်မသြားၾကည့္ပါဦးမယ္...။
၁ ) ရဟန္း၀တ္ဖူးရမယ္
၂ ) ပုဂံေရာက္ဖူးရမယ္
၃ ) ဇာတ္ပြဲ ၾကည့္ဖူးရမယ္..
(ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္)
အဲ့ဒိစာပါထည့္သြင္း ေၾကျငာထားတဲ့ ဇာတ္မင္းသားေလးဖုိးခ်စ္ရဲ႕
ကန္ေတာ္ၾကီး ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ ဒီဇင္ဘာ ၄၊၅၊၆ ရက္ေန႔မ်ားမွာ မုိးအလင္းကျပမယ့္
ျမန္႔မာဇာတ္သဘင္ကုိ က်မသြားၾကည့္မလုိ႔ေလ....။
ဒုတိယေန႔ ၾကည့္မယ္လုိ႔ေတာ့ စိတ္ကူးထားတယ္...
ဒုတိယေန႔ကုိ ဘာလုိ႔ေရြးရတာလဲဆုိေတာ့ အေၾကာင္းရွိတယ္..
ပထမေန႔ဆုိ ဇာတ္က အခင္းအက်င္း၊အျပင္အဆင္မွ အစေပါ့
စျပီး ျပင္တုန္း၊ဆင္တုန္းပဲရွိေသးေတာ့ သိပ္ျပီးအဆင္မေျပေလာက္ေသးဘူးလုိ႔
က်မထင္ပါတယ္...
ဖုိးခ်စ္လုိ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ျပည္သူခ်စ္ဇာတ္မင္းသားေလးကေတာ့
ဒီလုိျဖစ္၊မျဖစ္ မေျပာတတ္ေသးပါဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမဆံုးေန႔မွာ ဇာတ္အဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ အာရံု၀င္စားမႈလဲ
အားမေကာင္းေသးေတာ့ ခါတုိင္းဆုိ ၾကည့္ရတာ သိပ္ကုိအားရခဲ့တယ္မရွိလွဘူး၊
တတိယေန႔က်ေတာ့လဲ ေနာက္ဆံုးေန႔ဆုိေတာ့ သိမ္းခ်င္ေနၾကတာနဲ႔
ဒေရာေသာပါးနဲနဲျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္တယ္ေလ....
ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယေန႔ကုိ ၾကည့္မယ္လုိ႔ ေရြးထားပါတယ္....
ဖ်ာလက္မွတ္က ေရွ႕ဆံုးတန္းကေန ေနာက္ထိ....
17000 က်ပ္၊15000 က်ပ္၊10000 က်ပ္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္..။
ထုိင္ခံုနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တစ္ခံုကုိ 2500 ပါ၊ရံု၀င္ေၾကးက တစ္ဦးကုိ 2000 က်ပ္ပါတဲ့....။
ဖ်ာလက္မွတ္က နဲနဲေတာ့ေစ်းၾကီးတယ္ ထင္တာပဲ....ဒါေပမယ့္
ဇာတ္ဆုိတာ ဖ်ာနဲ႔ၾကည့္မွ အရသာတကယ္ရွိတာေနာ္...။
ေဆာင္းေအးေအးမွာ ေကြးေကြးျပီးၾကည့္ရတာ....သိပ္ကုိေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ.........။
ဆုိေတာ့ကာ.......ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔ည၊ကန္ေတာ္ၾကီးေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ မင္းသားေလးဖုိးခ်စ္တစ္ေယာက္...
သူေျပာခဲ့သလုိ ျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္နဲ႔ ျမန္မာ့ ဇာတ္သဘင္အႏုပညာ အလွမ္းေ၀းသြားမွာစုိးလို႔
ကဖုိ႔ စီစဥ္ျဖစ္တာပါ ဆုိတဲ့အတုိင္း ဘာေတြမ်ားတင္ဆက္ဦးေလမလဲလုိ႔ က်မသြားၾကည့္ပါဦးမယ္...။
Labels
အလာပ၊သလာပ
Wednesday, December 03, 2008
ကဲ....ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဒါေတြပဲဖတ္ျဖစ္ေနေတာ့.........ခက္ျပီ
က်မဒီရက္ထဲစာအုပ္ေတြ၊ဂ်ာနယ္ေတြ၊မဂၢဇင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကိဳးစားျပီး ဖတ္ျဖစ္တာက ခ်ယ္ရီ ဒီဇင္ဘာထုတ္ေပါ့...။
လက္ထဲစေရာက္လာထဲက ဖတ္လုိက္တာ3 ရက္ေလာက္ရွိေနျပီ....။
အဲ့ဒိစာအုပ္ထဲက ျပန္လည္ေျပာျပခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာက
ရသစာေပေမွးမိွန္လာရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကုိ ဆရာ ေအာင္သင္း၊ဆရာ လူထုစိန္၀င္း..နဲ႔ ေနာက္ထပ္ဆရာတစ္ေယာက္(က်မေသခ်ာမမွတ္မိလုိ႔ပါ)တုိ႔ကုိေမးထားတာေတြပါ...
အင္တာဗ်ဳးတဲ့သူကလဲ တကယ့္အႏွစ္သာရေတြကုိပဲ ထုတ္ေမးတတ္သလုိ
ေျဖတဲ့ဆရာေတြရဲ႕ အေျဖေတြကလဲ ျပည့္စံုလြန္းေတာ့ သူတုိ႔ သံုးေယာက္ရဲ႕
အင္တာဗ်ဴးေတြကုိဖတ္လုိက္ရတာဟာ ေနာက္ထပ္သံုးရက္ေလာက္ ဘာမွမလုပ္ပဲထုိင္ျပီး
စဥ္းစားေနခ်င္ရေလာက္ေအာင္ကုိပဲ အေတြးေတြပြားေစပါတယ္....။ဗဟုသုတေတြလဲ တနင့္တပုိးရခဲ့ပါတယ္...။
က်မမွတ္မိသေလာက္ျပန္လည္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္...........။
ရသစာေပျပန္လည္နာလန္ထူေရးအတြက္ အယ္ဒီတာ၊၀တၳဳေရး စာေရးဆရာမ်ားအျပင္.....
စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာပါ တာ၀န္ရွိေၾကာင္းနဲ႔
ရသစာေပေမွးမွိန္တယ္ဆုိတာဟာ အခုိက္အတန္႔သာျဖစ္ေၾကာင္း.....
ဆရာၾကီးမ်ားက ေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္...
သံုးေယာက္လံုးမွာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မွာတာ၀န္ရွိေၾကာင္းဆုိတဲ့ေနရာမွာ
စာဖတ္သူေတြ ဘာလုိ႔စာဖတ္အားနည္းသြားၾကတာလဲ ဆုိတာ....
အင္တာနက္ေတြ အရမး္ေခတ္စားလာလုိ႔...ဒါ့အျပင္ တျခားေသာနည္းပညာ entertainment
ေတြ လူထုၾကားတြင္က်ယ္လာမႈ စတာေတြလဲ ပါပါတယ္...ဒါေပမယ့္ ဒါကလဲအခုိက္အတန္႔ပါပဲတဲ့။
ဒါကုိေတာ့ က်မအျပည့္အ၀လက္ခံပါတယ္...နည္းပညာဆုိတာက
က်မတုိ႔အတြက္ေတာ့ လုိက္လုိ႔လုိက္လုိ႔အားမရႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားလြန္းေနတယ္မႈတ္လား။
ၾကာလာရင္ ရိုးသြားႏုိင္တယ္လုိ႔ က်မေတာ့ ထင္ပါတယ္...။ဒါကလဲ အခုိက္အတန္႔သာ...။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်န္ေနေသးတဲ့တစ္ခ်က္ကေတာ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုထဲကုိပဲ
ပုံခ်လုိ႔မရပါဘူးတဲ့........။အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္သာလ်င္ ရသစာေပေမွးမွိန္ေနရျခင္းပါတဲ့....
ဒါ့အျပင္ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြဆိုဟာ ရသစာေပေတြမထြက္လာလုိ႔သာ မဖတ္ၾကတာပါတဲ့...
မထြက္လာေတာ့ အခါခါျပန္ပံုႏွိပ္ေနတဲ့ ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းတုိ႔၊မဟာေဆြတုိ႔...နတ္ႏြယ္တုိ႔ စာအုပ္ေတြကုိ
7000 က်ပ္ေလာက္ထိေတာင္ေပးျပီး ဖတ္ေနၾကတာပါ...တဲ့..
စိတ္ေတြျငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုိ႔ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕စာအုပ္ေတြဖတ္ေနၾကတယ္တဲ့...။
သိပၸံနဲ႔၀ိဇၹာမွာ သိပၸံကလူေတြကုိတုိးတက္ေစျပီး ၀ိဇၹာကလူေတြကုိယဥ္ေက်းေစတယ္တဲ့..။
ဒါေၾကာင့္ လူေတြသည္ ရသစာေပဖတ္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္တဲ့...။
ဒါဟာ အမွန္တရားပါပဲ............က်မတုိ႔ေတြငတ္ၾကတာ...ရသစာေပကုိငတ္ေနၾကတာပါ....။
ကဲ ထားလုိက္ၾကပါစုိ႔ရဲ႕...ဦးတည္ခ်က္မ်ားလြဲကုန္ပါဦးမယ္....
အဓိကကေတာ့ ရသစာေပျပန္လည္ေတာက္ပလာေရးအတြက္....အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြကုိစင္တင္ေပးဖုိ႔၊
အယ္ဒီတာေတြ ဒီထက္ပုိျပီး အရည္အခ်င္းျပည့္၀ဖုိ႔၊ေပၚပင္ေတြခ်ည္းပဲ အားမေပးဖုိ႔...၊
၀တၳဳေရးဆရာေတြ မေယာင္တာဆီမလူးဖုိ႔(၀တၳဳေရးဆရာေတြက ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေဆာင္းပါးေတြ၊ေအအုိင္ဒီစက္ေရာဂါေဆာင္းပါးေတြ
ေရးေနတာကုိလဲ ေထာက္ျပေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္...) စသျဖင့္..
ဘက္စံုေဒါင့္စံုကေန ဆရာၾကီးမ်ားက ေဆြးေႏြးသြားေပးသြားၾကပါတယ္....
(ဒီေနရာမွာ တစ္စံုတစ္ခုေသာ သေဘာထားကြဲလြဲစရာမ်ားရွိလာပါက က်မ၏ျပန္လည္တင္ျပပံုမွားယြင္းျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္...)
အဆင္ေျပတဲ့အခါလဲ အင္တာဗ်ဴးအစအဆံုးတင္ျဖစ္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။
က်မ ဂ်ာနယ္ေတြလဲ ဖတ္ပါတယ္.....။ေန႔တုိင္းနီးပါးကုိ ပုိက္ဆံအကုန္ခံျပီး၀ယ္ဖတ္ပါတယ္....။
က်မေတြ႕ရတာေလးေတြကုိျပန္လည္ေျပာျပလုိပါတယ္....
ျမန္မာျပည္မွာ တစ္ေန႔ကုိဂ်ာနယ္ေစာင္ေရ အနည္းဆံုး 5ေစာင္ကေန 7 ေစာင္ေလာက္ေတာ့ ထြက္ပါတယ္...။
သူ႔ထက္မ်ားခ်င္သာ မ်ားပါလိမ့္မယ္...။အဲ့ဒိထဲမွာ အမ်ားဆံုးကေတာ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ပါ...။
ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ေဘာလံုးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဘာလံုးပညာရပ္ဆုိင္ရာအေၾကာင္းအရာမ်ား၊
ကစားျပီးတဲ့ ပြဲရလဒ္မ်ား၊(ပရီးမီးယားလိဂ္ေဘာလံုးပြဲမ်ားအေၾကာင္းဆုိ ပုိမိုစံုလင္ပါသည္)
ႏုိင္ငံတကာ ေဘာလံုးေဆာင္းပါးမ်ား(ဘာသာျပန္မ်ား)၊ျမန္မာေဘာလံုးအသင္းအေၾကာင္းမ်ား၊
ျမန္မာအားကစားေလာကတုိးတက္ေရးေဆာင္းပါးမ်ား...စသျဖင့္ စံုစံုလင္လင္နဲ႔ထုတ္ေ၀တဲ့
ဂ်ာနယ္မ်ားလဲ ရွိပါတယ္....အေရအတြက္အားျဖင့္လဲ လက္ခ်ိဳးေရလုိ႔ရသေပါ့ေလ...။
အဲ့လုိဂ်ာနယ္မ်ိဳးလဲ က်မဖတ္ပါတယ္....။
ေနာက္ျပီး "တစ္လံုး" လုိ႔ ခုေခတ္လူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းဖုိ႔ေၾကးအေၾကာင္းမ်ား...
အေပၚသင္းႏိုင္၊ေအာက္သင္းႏိုင္၊ပရီးမီးယားလိဂ္၊စီးရီးေအ၊စပိန္လာလီဂါ၊ဘြန္ဒက္စ္လီဂါ....ယေန႔ညပြဲ
ပဲြၾကိဳ အေထာက္အကူျပဳ....အေပၚသင္းႏိုင္ 50 %စား ၊40 % စား စသျဖင့္.....
ေလာင္းကစားအတြက္သာလွ်င္အေထာက္အကူျပဳတဲ့စာမ်က္ႏွာမ်ား၊
မက္ဆီ၊ေရာ္နယ္ဒို၊ဘယ္သူေရႊေဘာလံုးဆုရမလဲဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးမ်ား၊
ဆားဘီးယား တင္းနစ္မယ္ ယန္ကုိဗစ္ပံုအျပည့္နဲ႔ ဂ်ာနယ္မ်ားလဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္....။
အားကစားဂ်ာနယ္ေတြအျပင္...တျခား...
ျပည္တြင္း၊ႏုိင္ငံတကာ၊အားကစား၊အုိင္တီ၊အင္တာနက္၊အႏုပညာစသျဖင့္ အစံုပါတဲ့
သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားလဲဖတ္ပါတယ္...။
အဲ့ဒိထဲကမွ အႏုပညာရပ္၀န္းေလး(ရုပ္ရွင္နဲ႔ ဂီတ)အေၾကာင္းကြက္ျပီး က်မဖတ္ျဖစ္တာေလးေတြေျပာခ်င္ပါတယ္...။
က်မတုိ႔ဆီမွာ အရင္တုန္းက အဖြဲ႔ဖြဲ႕ျပီး သီခ်င္းဆုိခဲ့တဲ့သူေတြက
ခုႏုိင္ငံေက်ာ္မင္းသားေတြျဖစ္လာၾကတယ္...။
ခုေခတ္က အရင္စုိုးသူတုိ႔၊ရဲေအာင္၊ရန္ေအာင္တုိ႔လုိ မင္းသားက အဆုိေတာ္လုပ္တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊
အဆုိေတာ္ကေန မင္းသားလုပ္တဲ့ေခတ္..။
အဲ့လုိ အဆုိေတာ္ကေန မင္းသားလုပ္လာၾကတာေတြလဲရွိတယ္...။
ပုိက္ဆံခ်မ္းသာလုိ႔ မိဘကပရုိဂ်ဴဆာ၊ သားက မင္းသား..အဲ့ဒါမ်ိဳးေလးေတြလဲ ရွိတယ္.....။
အရိုက္မ်ားတဲ့ကားေတြကေတာ့ အေမအရြယ္ေရာက္ေနၾကတဲ့
မို႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္၊ေမသန္းႏု၊ေမသဥၹာဦး၊မ်ိဳးသႏၱာထြန္း...စသူတုိ႔နဲ႔တြဲပီး
ကုိငွက္သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ထည့္လုိ႔သံုးကာရုိက္တတ္ၾကေသာ
အေမနဲ႔ သားဆုိး(သို႔)သိပ္လိမၼာတဲ့သား ကားေတြနဲ႔ ဟာသကားေတြပါ...။
ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာတတ္တဲ့က်မက ျမန္မာကားေတြေတာ့ မၾကည့္ပါဘူး၊
မၾကည့္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္...။
ေယဘုယ်အက်ဆံုးအခ်က္က က်မကုိ ဘယ္လုိ ရသမွမေပးႏုိင္လုိ႔ပါ...။
ရယ္စရာလုပ္ျပေနတဲ့မင္းသားကုိၾကည့္ျပီး က်မငိုခ်င္ေနတတ္တယ္...။ငုိျပေနတဲ့မင္းသားကုိၾကည့္ျပီး
က်မအူႏွိပ္ျပီး ရယ္ေနမိတတ္တယ္...။
အဲ့လုိေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္ေနရတဲ့အတြက္ က်မလံုး၀နီးပါးကုိ မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခုရွိတာက က်မကရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ ၀ါသနာမပါတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္...။
ဒါေပမယ့္ ဒါကုိပရိတ္သတ္ကုိ အခ်ိဳေကၽြးတာလုိ႔ က်မကမသတ္မွတ္ရက္ပါဘူး
သူ႔ဘာသာသူ ထုတ္လုပ္သူ၊သရုပ္ေဆာင္သူ၊ၾကည့္ရႈအားေပးသူ...သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ မွ်တေနတဲ့၊
ပံုမွန္စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းပဲေလ...။
အထက္ကုိဆန္တက္သလား၊ေရစုန္ကုိေမွ်ာဆင္းေနသလားေတာ့
သိခ်င္ရင္ ၀ယ္ဖတ္ ေငြတစ္မတ္ထဲ....။
ဒါေပမယ့္...အဲ့ဒိစီးေနတဲ့ျမစ္ထဲကလူေတြက....စာမ်က္ႏွာေတြေပၚတက္လာျပီးေတာ့
ပရိတ္ကဘယ္လုိ၊ပရိတ္သက္ကဘယ္ေလာက္ထိပဲေပးလုိ႔ရတယ္၊
ပရိတ္သတ္ၾကိဳက္မယ့္ဟာမ်ိဳးပဲ ဖန္တီးေနရတယ္...စသျဖင့္...စသျဖင့္..
ေအာ္လာတဲ့အခါေတြမွာေတာ့..............ဖတ္ေနတဲ့ဂ်ာနယ္ကုိပဲ က်မလႊတ္ခ်လုိက္မိေတာ့တယ္...။
ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္တာက ဂီတအေၾကာင္းပါ...(အဟဲဟဲ ဆရာမၾကီးေလသံက တစ္ျပားမွေတာ့မေလွ်ာ့ပါ)
ျမန္မာျပည္မွာ ဂီတအဖြဲ႕ေတြ အေတာ္ေပါသလုိ တစ္ေယာက္ထဲရပ္တည္ေနၾကသူေတြလဲရွိပါတယ္..
ခုေနာက္ပုိင္း ခုိးကူးေခြကိစၥျပႆနာေတြရွိသလုိ၊ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းဆုိတာကလြဲျပီး က်န္တာအကုန္ဆင္ဆာေပးေနတဲ့အခ်ိန္အခါမွာေတာ့
ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ၊စတုိးဆုိင္မွာ၊လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ.....စတဲ့ Public Place ေတြမွာ မိန္းကေလးေတြ
မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ရေလာက္တဲ့အထိ......မိန္းမေတြကုိကေလာ္ဆဲေနတဲ့စာေၾကာင္းေတြကုိလဲ ၾကားရပါတယ္...။
ဒါလဲ ေပးသူ၊ယူသူမွ်တေနၾကပံုက်ပါတယ္.............ဒါကုိဘယ္သူကမွ အျပန္အလွန္ႏႈတ္လွန္ထုိးတာမ်ိဳးမၾကားရဘူးပါ..။
(ဟုိတစ္ေလာကေတာ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဆုိတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာ မိန္းမေတြေငြမက္တဲ့အေၾကာင္းကလြဲရင္
တျခားဘာေတြေရးႏုိင္လဲ ဆုိတာမ်ိဳးေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္...)
အဲ့ဒိျမစ္ထဲကလူေတြကလဲ စာမ်က္ႏွာေပၚတက္ျပီး မိန္းမေတြကဘာ၊မိန္းမေတြကဘယ္လုိ၊ပရိတ္သတ္က သိပ္အမ်ားၾကီး
ေပးလုိ႔မရဘူး၊သူတုိ႔ အၾကိဳက္ေပးေနရလုိ႔ပါ....စသျဖင့္...စသျဖင့္စကားသံေတြကုိစကားလံုးမ်ားအျဖစ္
ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ရတဲ့အခါ........
ဒီတစ္ခါေတာ့ က်မလႊတ္မခ်ေတာ့ပါဘူး....၊ဘာလုပ္လုိက္ရမွန္းမသိလုိ႔ သိမ္းထားလုိက္တယ္..............။
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကိဳးစားျပီး ဖတ္ျဖစ္တာက ခ်ယ္ရီ ဒီဇင္ဘာထုတ္ေပါ့...။
လက္ထဲစေရာက္လာထဲက ဖတ္လုိက္တာ3 ရက္ေလာက္ရွိေနျပီ....။
အဲ့ဒိစာအုပ္ထဲက ျပန္လည္ေျပာျပခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာက
ရသစာေပေမွးမိွန္လာရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကုိ ဆရာ ေအာင္သင္း၊ဆရာ လူထုစိန္၀င္း..နဲ႔ ေနာက္ထပ္ဆရာတစ္ေယာက္(က်မေသခ်ာမမွတ္မိလုိ႔ပါ)တုိ႔ကုိေမးထားတာေတြပါ...
အင္တာဗ်ဳးတဲ့သူကလဲ တကယ့္အႏွစ္သာရေတြကုိပဲ ထုတ္ေမးတတ္သလုိ
ေျဖတဲ့ဆရာေတြရဲ႕ အေျဖေတြကလဲ ျပည့္စံုလြန္းေတာ့ သူတုိ႔ သံုးေယာက္ရဲ႕
အင္တာဗ်ဴးေတြကုိဖတ္လုိက္ရတာဟာ ေနာက္ထပ္သံုးရက္ေလာက္ ဘာမွမလုပ္ပဲထုိင္ျပီး
စဥ္းစားေနခ်င္ရေလာက္ေအာင္ကုိပဲ အေတြးေတြပြားေစပါတယ္....။ဗဟုသုတေတြလဲ တနင့္တပုိးရခဲ့ပါတယ္...။
က်မမွတ္မိသေလာက္ျပန္လည္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္...........။
ရသစာေပျပန္လည္နာလန္ထူေရးအတြက္ အယ္ဒီတာ၊၀တၳဳေရး စာေရးဆရာမ်ားအျပင္.....
စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာပါ တာ၀န္ရွိေၾကာင္းနဲ႔
ရသစာေပေမွးမွိန္တယ္ဆုိတာဟာ အခုိက္အတန္႔သာျဖစ္ေၾကာင္း.....
ဆရာၾကီးမ်ားက ေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္...
သံုးေယာက္လံုးမွာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မွာတာ၀န္ရွိေၾကာင္းဆုိတဲ့ေနရာမွာ
စာဖတ္သူေတြ ဘာလုိ႔စာဖတ္အားနည္းသြားၾကတာလဲ ဆုိတာ....
အင္တာနက္ေတြ အရမး္ေခတ္စားလာလုိ႔...ဒါ့အျပင္ တျခားေသာနည္းပညာ entertainment
ေတြ လူထုၾကားတြင္က်ယ္လာမႈ စတာေတြလဲ ပါပါတယ္...ဒါေပမယ့္ ဒါကလဲအခုိက္အတန္႔ပါပဲတဲ့။
ဒါကုိေတာ့ က်မအျပည့္အ၀လက္ခံပါတယ္...နည္းပညာဆုိတာက
က်မတုိ႔အတြက္ေတာ့ လုိက္လုိ႔လုိက္လုိ႔အားမရႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားလြန္းေနတယ္မႈတ္လား။
ၾကာလာရင္ ရိုးသြားႏုိင္တယ္လုိ႔ က်မေတာ့ ထင္ပါတယ္...။ဒါကလဲ အခုိက္အတန္႔သာ...။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်န္ေနေသးတဲ့တစ္ခ်က္ကေတာ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုထဲကုိပဲ
ပုံခ်လုိ႔မရပါဘူးတဲ့........။အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္သာလ်င္ ရသစာေပေမွးမွိန္ေနရျခင္းပါတဲ့....
ဒါ့အျပင္ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြဆိုဟာ ရသစာေပေတြမထြက္လာလုိ႔သာ မဖတ္ၾကတာပါတဲ့...
မထြက္လာေတာ့ အခါခါျပန္ပံုႏွိပ္ေနတဲ့ ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းတုိ႔၊မဟာေဆြတုိ႔...နတ္ႏြယ္တုိ႔ စာအုပ္ေတြကုိ
7000 က်ပ္ေလာက္ထိေတာင္ေပးျပီး ဖတ္ေနၾကတာပါ...တဲ့..
စိတ္ေတြျငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုိ႔ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕စာအုပ္ေတြဖတ္ေနၾကတယ္တဲ့...။
သိပၸံနဲ႔၀ိဇၹာမွာ သိပၸံကလူေတြကုိတုိးတက္ေစျပီး ၀ိဇၹာကလူေတြကုိယဥ္ေက်းေစတယ္တဲ့..။
ဒါေၾကာင့္ လူေတြသည္ ရသစာေပဖတ္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္တဲ့...။
ဒါဟာ အမွန္တရားပါပဲ............က်မတုိ႔ေတြငတ္ၾကတာ...ရသစာေပကုိငတ္ေနၾကတာပါ....။
ကဲ ထားလုိက္ၾကပါစုိ႔ရဲ႕...ဦးတည္ခ်က္မ်ားလြဲကုန္ပါဦးမယ္....
အဓိကကေတာ့ ရသစာေပျပန္လည္ေတာက္ပလာေရးအတြက္....အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြကုိစင္တင္ေပးဖုိ႔၊
အယ္ဒီတာေတြ ဒီထက္ပုိျပီး အရည္အခ်င္းျပည့္၀ဖုိ႔၊ေပၚပင္ေတြခ်ည္းပဲ အားမေပးဖုိ႔...၊
၀တၳဳေရးဆရာေတြ မေယာင္တာဆီမလူးဖုိ႔(၀တၳဳေရးဆရာေတြက ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေဆာင္းပါးေတြ၊ေအအုိင္ဒီစက္ေရာဂါေဆာင္းပါးေတြ
ေရးေနတာကုိလဲ ေထာက္ျပေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္...) စသျဖင့္..
ဘက္စံုေဒါင့္စံုကေန ဆရာၾကီးမ်ားက ေဆြးေႏြးသြားေပးသြားၾကပါတယ္....
(ဒီေနရာမွာ တစ္စံုတစ္ခုေသာ သေဘာထားကြဲလြဲစရာမ်ားရွိလာပါက က်မ၏ျပန္လည္တင္ျပပံုမွားယြင္းျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္...)
အဆင္ေျပတဲ့အခါလဲ အင္တာဗ်ဴးအစအဆံုးတင္ျဖစ္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..။
က်မ ဂ်ာနယ္ေတြလဲ ဖတ္ပါတယ္.....။ေန႔တုိင္းနီးပါးကုိ ပုိက္ဆံအကုန္ခံျပီး၀ယ္ဖတ္ပါတယ္....။
က်မေတြ႕ရတာေလးေတြကုိျပန္လည္ေျပာျပလုိပါတယ္....
ျမန္မာျပည္မွာ တစ္ေန႔ကုိဂ်ာနယ္ေစာင္ေရ အနည္းဆံုး 5ေစာင္ကေန 7 ေစာင္ေလာက္ေတာ့ ထြက္ပါတယ္...။
သူ႔ထက္မ်ားခ်င္သာ မ်ားပါလိမ့္မယ္...။အဲ့ဒိထဲမွာ အမ်ားဆံုးကေတာ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ပါ...။
ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ေဘာလံုးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဘာလံုးပညာရပ္ဆုိင္ရာအေၾကာင္းအရာမ်ား၊
ကစားျပီးတဲ့ ပြဲရလဒ္မ်ား၊(ပရီးမီးယားလိဂ္ေဘာလံုးပြဲမ်ားအေၾကာင္းဆုိ ပုိမိုစံုလင္ပါသည္)
ႏုိင္ငံတကာ ေဘာလံုးေဆာင္းပါးမ်ား(ဘာသာျပန္မ်ား)၊ျမန္မာေဘာလံုးအသင္းအေၾကာင္းမ်ား၊
ျမန္မာအားကစားေလာကတုိးတက္ေရးေဆာင္းပါးမ်ား...စသျဖင့္ စံုစံုလင္လင္နဲ႔ထုတ္ေ၀တဲ့
ဂ်ာနယ္မ်ားလဲ ရွိပါတယ္....အေရအတြက္အားျဖင့္လဲ လက္ခ်ိဳးေရလုိ႔ရသေပါ့ေလ...။
အဲ့လုိဂ်ာနယ္မ်ိဳးလဲ က်မဖတ္ပါတယ္....။
ေနာက္ျပီး "တစ္လံုး" လုိ႔ ခုေခတ္လူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းဖုိ႔ေၾကးအေၾကာင္းမ်ား...
အေပၚသင္းႏိုင္၊ေအာက္သင္းႏိုင္၊ပရီးမီးယားလိဂ္၊စီးရီးေအ၊စပိန္လာလီဂါ၊ဘြန္ဒက္စ္လီဂါ....ယေန႔ညပြဲ
ပဲြၾကိဳ အေထာက္အကူျပဳ....အေပၚသင္းႏိုင္ 50 %စား ၊40 % စား စသျဖင့္.....
ေလာင္းကစားအတြက္သာလွ်င္အေထာက္အကူျပဳတဲ့စာမ်က္ႏွာမ်ား၊
မက္ဆီ၊ေရာ္နယ္ဒို၊ဘယ္သူေရႊေဘာလံုးဆုရမလဲဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးမ်ား၊
ဆားဘီးယား တင္းနစ္မယ္ ယန္ကုိဗစ္ပံုအျပည့္နဲ႔ ဂ်ာနယ္မ်ားလဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္....။
အားကစားဂ်ာနယ္ေတြအျပင္...တျခား...
ျပည္တြင္း၊ႏုိင္ငံတကာ၊အားကစား၊အုိင္တီ၊အင္တာနက္၊အႏုပညာစသျဖင့္ အစံုပါတဲ့
သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားလဲဖတ္ပါတယ္...။
အဲ့ဒိထဲကမွ အႏုပညာရပ္၀န္းေလး(ရုပ္ရွင္နဲ႔ ဂီတ)အေၾကာင္းကြက္ျပီး က်မဖတ္ျဖစ္တာေလးေတြေျပာခ်င္ပါတယ္...။
က်မတုိ႔ဆီမွာ အရင္တုန္းက အဖြဲ႔ဖြဲ႕ျပီး သီခ်င္းဆုိခဲ့တဲ့သူေတြက
ခုႏုိင္ငံေက်ာ္မင္းသားေတြျဖစ္လာၾကတယ္...။
ခုေခတ္က အရင္စုိုးသူတုိ႔၊ရဲေအာင္၊ရန္ေအာင္တုိ႔လုိ မင္းသားက အဆုိေတာ္လုပ္တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊
အဆုိေတာ္ကေန မင္းသားလုပ္တဲ့ေခတ္..။
အဲ့လုိ အဆုိေတာ္ကေန မင္းသားလုပ္လာၾကတာေတြလဲရွိတယ္...။
ပုိက္ဆံခ်မ္းသာလုိ႔ မိဘကပရုိဂ်ဴဆာ၊ သားက မင္းသား..အဲ့ဒါမ်ိဳးေလးေတြလဲ ရွိတယ္.....။
အရိုက္မ်ားတဲ့ကားေတြကေတာ့ အေမအရြယ္ေရာက္ေနၾကတဲ့
မို႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္၊ေမသန္းႏု၊ေမသဥၹာဦး၊မ်ိဳးသႏၱာထြန္း...စသူတုိ႔နဲ႔တြဲပီး
ကုိငွက္သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ထည့္လုိ႔သံုးကာရုိက္တတ္ၾကေသာ
အေမနဲ႔ သားဆုိး(သို႔)သိပ္လိမၼာတဲ့သား ကားေတြနဲ႔ ဟာသကားေတြပါ...။
ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာတတ္တဲ့က်မက ျမန္မာကားေတြေတာ့ မၾကည့္ပါဘူး၊
မၾကည့္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္...။
ေယဘုယ်အက်ဆံုးအခ်က္က က်မကုိ ဘယ္လုိ ရသမွမေပးႏုိင္လုိ႔ပါ...။
ရယ္စရာလုပ္ျပေနတဲ့မင္းသားကုိၾကည့္ျပီး က်မငိုခ်င္ေနတတ္တယ္...။ငုိျပေနတဲ့မင္းသားကုိၾကည့္ျပီး
က်မအူႏွိပ္ျပီး ရယ္ေနမိတတ္တယ္...။
အဲ့လုိေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္ေနရတဲ့အတြက္ က်မလံုး၀နီးပါးကုိ မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခုရွိတာက က်မကရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ ၀ါသနာမပါတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္...။
ဒါေပမယ့္ ဒါကုိပရိတ္သတ္ကုိ အခ်ိဳေကၽြးတာလုိ႔ က်မကမသတ္မွတ္ရက္ပါဘူး
သူ႔ဘာသာသူ ထုတ္လုပ္သူ၊သရုပ္ေဆာင္သူ၊ၾကည့္ရႈအားေပးသူ...သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ မွ်တေနတဲ့၊
ပံုမွန္စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းပဲေလ...။
အထက္ကုိဆန္တက္သလား၊ေရစုန္ကုိေမွ်ာဆင္းေနသလားေတာ့
သိခ်င္ရင္ ၀ယ္ဖတ္ ေငြတစ္မတ္ထဲ....။
ဒါေပမယ့္...အဲ့ဒိစီးေနတဲ့ျမစ္ထဲကလူေတြက....စာမ်က္ႏွာေတြေပၚတက္လာျပီးေတာ့
ပရိတ္ကဘယ္လုိ၊ပရိတ္သက္ကဘယ္ေလာက္ထိပဲေပးလုိ႔ရတယ္၊
ပရိတ္သတ္ၾကိဳက္မယ့္ဟာမ်ိဳးပဲ ဖန္တီးေနရတယ္...စသျဖင့္...စသျဖင့္..
ေအာ္လာတဲ့အခါေတြမွာေတာ့..............ဖတ္ေနတဲ့ဂ်ာနယ္ကုိပဲ က်မလႊတ္ခ်လုိက္မိေတာ့တယ္...။
ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္တာက ဂီတအေၾကာင္းပါ...(အဟဲဟဲ ဆရာမၾကီးေလသံက တစ္ျပားမွေတာ့မေလွ်ာ့ပါ)
ျမန္မာျပည္မွာ ဂီတအဖြဲ႕ေတြ အေတာ္ေပါသလုိ တစ္ေယာက္ထဲရပ္တည္ေနၾကသူေတြလဲရွိပါတယ္..
ခုေနာက္ပုိင္း ခုိးကူးေခြကိစၥျပႆနာေတြရွိသလုိ၊ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းဆုိတာကလြဲျပီး က်န္တာအကုန္ဆင္ဆာေပးေနတဲ့အခ်ိန္အခါမွာေတာ့
ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ၊စတုိးဆုိင္မွာ၊လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ.....စတဲ့ Public Place ေတြမွာ မိန္းကေလးေတြ
မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ရေလာက္တဲ့အထိ......မိန္းမေတြကုိကေလာ္ဆဲေနတဲ့စာေၾကာင္းေတြကုိလဲ ၾကားရပါတယ္...။
ဒါလဲ ေပးသူ၊ယူသူမွ်တေနၾကပံုက်ပါတယ္.............ဒါကုိဘယ္သူကမွ အျပန္အလွန္ႏႈတ္လွန္ထုိးတာမ်ိဳးမၾကားရဘူးပါ..။
(ဟုိတစ္ေလာကေတာ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဆုိတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာ မိန္းမေတြေငြမက္တဲ့အေၾကာင္းကလြဲရင္
တျခားဘာေတြေရးႏုိင္လဲ ဆုိတာမ်ိဳးေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္...)
အဲ့ဒိျမစ္ထဲကလူေတြကလဲ စာမ်က္ႏွာေပၚတက္ျပီး မိန္းမေတြကဘာ၊မိန္းမေတြကဘယ္လုိ၊ပရိတ္သတ္က သိပ္အမ်ားၾကီး
ေပးလုိ႔မရဘူး၊သူတုိ႔ အၾကိဳက္ေပးေနရလုိ႔ပါ....စသျဖင့္...စသျဖင့္စကားသံေတြကုိစကားလံုးမ်ားအျဖစ္
ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ရတဲ့အခါ........
ဒီတစ္ခါေတာ့ က်မလႊတ္မခ်ေတာ့ပါဘူး....၊ဘာလုပ္လုိက္ရမွန္းမသိလုိ႔ သိမ္းထားလုိက္တယ္..............။