အခါတုိင္းပံုျပင္မ်ားလုိပဲေပါ့.........
ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက သိပ္ျပီးခက္ထန္မာေၾကာသလုိ၊အေျပာလဲဆုိးတဲ့ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္တဲ့...။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာအင္မတန္မွခံစားတတ္ေလေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုလဲရွိပါေသးသတဲ့..။
ပန္းပုဆရာဟာ သူ႔ရဲ့တစ္ခုထဲေသာ ပန္းပုရုပ္ေလးကုိထုဆစ္ဖုိ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ားအခ်ိန္ယူခဲ့ရတယ္..။
ပန္းပုရုပ္ထုရန္သစ္သားရဖုိ႔အတြက္ကုိပဲ အရင္ဦးဆံုးသူဟာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကုိ တယုတယစုိက္ခဲ့ရတယ္..။
အဲ့ဒိအပင္ေလးကုိ ခုတ္လွဲတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူ႔ႏွလံုးသားေတြဟာ တဆတ္ဆတ္နဲ႔တုန္ခါေနခဲ့ရတယ္..။
ပန္းပုရုပ္ေလး ရုပ္လံုးေပၚလာျပီလုိ႔ တုိတုိသာ ဆုိၾကပါစုိ႔ရဲ့..။
အဲ့ဒိပန္းပုရုပ္ေလးကုိေျခေခ်ာင္း၊လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကအစဖာ့ဖေယာင္းလုိ သြယ္ေပ်ာင္းေနေအာင္ ျပဳျပင္ရ၊ မြမ္းမံရတယ္...။
အဲ့ဒိပန္းပုရုပ္ေလးကုိ အေရာင္အေသြးေတြ ယွက္ျဖာေနေအာင္ ေန႔တုိင္းမြမ္းမံရတယ္..။
မွန္ေလးတစ္ခ်ပ္လုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ သူ႔မွာရူးသြပ္ခဲ့တယ္..။
ပန္းပုရုပ္ေလးဟာ သူ႔အတြက္ေတာ့ သက္ရွိနဲ႔မျခား အင္မတန္မွခ်စ္ျမတ္ႏုိးစရာေပါ့ကြယ္..။
ပန္းပုဆရာဟာ ကာလသံုးပါးကုိပါ ေမ့ေလ်ာ့လုိ႔ေနခဲ့တယ္တဲ့ကြယ္..။
သူ႔ရဲ့ပန္းပုရုပ္ေလးက သူ႔အတြက္ ခြန္အားလဲျဖစ္သလုိ၊သူ႕ရဲ့ယံုၾကည္မႈလဲျဖစ္ျပန္တယ္..။
ဒါေပမယ့္သူဟာ ပန္းပုရုပ္ေလးႏွစ္ျခိဳက္မယ့္စကားေတြကုိေတာ့ မဆုိတတ္ခဲ့ဘူး.......။
ျမစ္တစ္စင္းဟာ ...... ႏွစ္ကာလေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးျဖတ္သန္းစီးဆင္းခဲ့တယ္...။
ေနာက္ဆံုးမေတာ့အဆံုးလုိ႔လဲေျပာလုိ႔ရႏုိင္သလုိအဆံုးမဟုတ္ေသးဘူးလုိ႔လဲခင္ဗ်ားတုိ႔ ယူဆႏုိင္ေသးတယ္။ ထံုးစအတုိင္းပဲ ပန္းပုရုပ္ေလးဟာ ပန္းပုဆရာရဲ့အသည္းကုိ ခြဲသြားခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ၾကားဖူးေနၾကပံုျပင္ေတြထဲကလုိပံုေအာေပးထားတဲ့ေငြေၾကးေနာက္ကုိ ပန္းပုသူဇာေလးလုိက္သြားတာ
ေတာ့မဟုတ္ဘူး။
သူတေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္သြားတာကအခ်ိဳေပၚ သကာေလာင္းထားတဲ့စကားေတြရဲ့ ေနာက္ကုိ လုိက္သြားတာျဖစ္တယ္..........။
ပန္းပုဆရာကေတာ့ ပန္းပုထုတဲ့လက္နက္ကိရိယာေတြ၊မ်က္ရည္ေတြနဲ႔သာ က်န္ခဲ့ရွာတယ္တဲ့ကြယ္..။
ကဲ...ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္.......။
ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက သိပ္ျပီးခက္ထန္မာေၾကာသလုိ၊အေျပာလဲဆုိးတဲ့ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္တဲ့...။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာအင္မတန္မွခံစားတတ္ေလေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုလဲရွိပါေသးသတဲ့..။
ပန္းပုဆရာဟာ သူ႔ရဲ့တစ္ခုထဲေသာ ပန္းပုရုပ္ေလးကုိထုဆစ္ဖုိ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ားအခ်ိန္ယူခဲ့ရတယ္..။
ပန္းပုရုပ္ထုရန္သစ္သားရဖုိ႔အတြက္ကုိပဲ အရင္ဦးဆံုးသူဟာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကုိ တယုတယစုိက္ခဲ့ရတယ္..။
အဲ့ဒိအပင္ေလးကုိ ခုတ္လွဲတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူ႔ႏွလံုးသားေတြဟာ တဆတ္ဆတ္နဲ႔တုန္ခါေနခဲ့ရတယ္..။
ပန္းပုရုပ္ေလး ရုပ္လံုးေပၚလာျပီလုိ႔ တုိတုိသာ ဆုိၾကပါစုိ႔ရဲ့..။
အဲ့ဒိပန္းပုရုပ္ေလးကုိေျခေခ်ာင္း၊လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကအစဖာ့ဖေယာင္းလုိ သြယ္ေပ်ာင္းေနေအာင္ ျပဳျပင္ရ၊ မြမ္းမံရတယ္...။
အဲ့ဒိပန္းပုရုပ္ေလးကုိ အေရာင္အေသြးေတြ ယွက္ျဖာေနေအာင္ ေန႔တုိင္းမြမ္းမံရတယ္..။
မွန္ေလးတစ္ခ်ပ္လုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ သူ႔မွာရူးသြပ္ခဲ့တယ္..။
ပန္းပုရုပ္ေလးဟာ သူ႔အတြက္ေတာ့ သက္ရွိနဲ႔မျခား အင္မတန္မွခ်စ္ျမတ္ႏုိးစရာေပါ့ကြယ္..။
ပန္းပုဆရာဟာ ကာလသံုးပါးကုိပါ ေမ့ေလ်ာ့လုိ႔ေနခဲ့တယ္တဲ့ကြယ္..။
သူ႔ရဲ့ပန္းပုရုပ္ေလးက သူ႔အတြက္ ခြန္အားလဲျဖစ္သလုိ၊သူ႕ရဲ့ယံုၾကည္မႈလဲျဖစ္ျပန္တယ္..။
ဒါေပမယ့္သူဟာ ပန္းပုရုပ္ေလးႏွစ္ျခိဳက္မယ့္စကားေတြကုိေတာ့ မဆုိတတ္ခဲ့ဘူး.......။
ျမစ္တစ္စင္းဟာ ...... ႏွစ္ကာလေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးျဖတ္သန္းစီးဆင္းခဲ့တယ္...။
ေနာက္ဆံုးမေတာ့အဆံုးလုိ႔လဲေျပာလုိ႔ရႏုိင္သလုိအဆံုးမဟုတ္ေသးဘူးလုိ႔လဲခင္ဗ်ားတုိ႔ ယူဆႏုိင္ေသးတယ္။ ထံုးစအတုိင္းပဲ ပန္းပုရုပ္ေလးဟာ ပန္းပုဆရာရဲ့အသည္းကုိ ခြဲသြားခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ၾကားဖူးေနၾကပံုျပင္ေတြထဲကလုိပံုေအာေပးထားတဲ့ေငြေၾကးေနာက္ကုိ ပန္းပုသူဇာေလးလုိက္သြားတာ
ေတာ့မဟုတ္ဘူး။
သူတေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္သြားတာကအခ်ိဳေပၚ သကာေလာင္းထားတဲ့စကားေတြရဲ့ ေနာက္ကုိ လုိက္သြားတာျဖစ္တယ္..........။
ပန္းပုဆရာကေတာ့ ပန္းပုထုတဲ့လက္နက္ကိရိယာေတြ၊မ်က္ရည္ေတြနဲ႔သာ က်န္ခဲ့ရွာတယ္တဲ့ကြယ္..။
ကဲ...ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္.......။
9 Responses to “ယံုတမ္းပံုျပင္”
ယံုစရာေကာင္းတယ္ေနာ္...
ပန္းပုဆရာကလည္းသူ႕မူအတိုင္း
ပန္းပုသူဇာကလည္းသူ႕အက်င့္အတုိင္းေပါ့
အင္း....အေတြးပြားစရာပံုၿပင္ကေလးပါလားညီမေလးေရ
ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့ပါေစညီမေလးေရ
ခက္ေနတာ စကားခ်ိဳသာေျပာတတ္ဖို႕လည္း လိုေသးတယ္ေပါ့..။
ခ်စ္ေနရံုနဲ႕ မျပီး အခ်စ္ခံရေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဖို႕လည္း လိုေသးတယ္ေပါ့...။
(သင္ယူမွတ္သားသြားပါတယ္ ညီမေမရာ... :P)
ပန္းပုရုပ္ကနားလည္လို႔လားဟင္။
လူေတြမွာစိတ္ေစတနာေကာင္းဖို႕ကအေရးၾကီးဆုံးပါ။
ကုိရြာသားေရ၊ကုိေဆာင္း၊ ေက်းဇူးပါ။
ကုိလင္းဒီပ.. သိပ္မွန္..။
မ်က္မွန္ေလးေျပာတာလဲ အမွန္တရားတစ္ခုပါပဲ.။
လာလည္သူအေပါင္းကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။
ကိုလင္းဒီပဟာေလ ညီ့အစ္ကိုလို႔ မေျပာရဘူး အမွန္ေတြ သိပ္ေျပာတတ္တာပဲ.. ခ်စ္ေန႐ံုသက္သက္က သိပ္သံုးစားမရဘူးေလ.. ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းကရွိေသးတယ္.. လိုအပ္တဲ့ ၾကင္နာယုယမႈ.. ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာမႈ.. သက္သာေအးခ်မ္းေစမႈ.. ဘာညာ ဘာညာ ဘလာ ဘလာ ဘလာေပါ့ေလ..
မွတ္ခ်က္.. ပန္းပုသူဇာေလးကို အျပစ္မျမင္မိပါ..
အင္းးးး
အေတြးထဲမွာ နစ္ေျမာသြားမိတယ္ ...။ =)
ငါ ငါ့ေကာင္မေလးကိုစႀကိဳက္တုန္းကေတာ့ ရုပ္လွလို႔၊ ပိုက္ဆံရွိလို႔ .ပညာေတာ္လို႔ဆိုၿပီး ေရြးႀကိဳက္ခဲ့တာမဟုတ္
ငါ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးထားခဲ့ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့လ်က္သားနဲ႔ အေျပာခ်ိဳတဲ့ေနာက္ပါသြားရင္
ငါ့ေမတၱာကို တန္ဖိုးမထားလို႔. မသိလို႔ .မတန္လို႔ (ေနာက္တစ္ခုက ဗီဇကကိုမေနႏိုင္လို႔ .. တခ်ိဳ႔လူေတြက သာတဲ့ေနရာကိုပဲ အျမဲခုန္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္ လမ္းမဆံုးေသးဘူး တြဲလက္ျမဲျမဲထားပီး ေက်ာ္ျဖတ္မယ္ဆိုတာထက္ ဟုိဘက္လမ္းက ပိုေကာင္းရင္ လစ္ပီ... အဲ့ဒီဗီဇ...) ဟဲ့.ခံစားတာနဲနဲလြန္သြားတယ္ ဟီးဟီး
ညီမေရ
ယုံတမ္း ပုံျပင္ဆိုေပမဲ႔
တင္ျပထားပုံေလးက တမ်ဳိးဆန္း
ေနတယ္ လို႔ ေတြးမိပါတယ္ ......။
ေနာ္မန္ ( 88 )
Post a Comment