ခါး၀တ္ပုဆုိးကုိခါးေတာင္ ေျမာင္ေအာင္က်ဳိက္လုိ႔..အမ်ိဳးသားေတြဟာ...မုိးဖြဲဖြဲေအာက္မွာ..လက္ေတြကုိ မုိးေပၚေထာင္ျပီး ဘာေတြမ်ား ေတာင္းဆုိေနပါလိမ့္လုိ႔ ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာ အေတြး၀င္မိတယ္..။
ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္မုိ႔ပါ..။တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔က သူတုိ႔အလုပ္သူတုိ႔လုပ္ၾကတာပါ။ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ ဘယ္ေနရာမွ မေတြ႕မိေသးတဲ့ ဓာတ္ဆီ၊ဒီဇယ္ေရာင္းနည္း အသစ္ပါ။ကားလမ္းမရဲ့ တစ္၀က္ေလာက္မွာ ေနရာယူ၊ မတ္တပ္ရပ္ျပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ကားၾကီးကားငယ္ကုိ..လက္ညွိဳးတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔...ဆီေရာင္းဖုိ႔ ေအာ္ေခၚ ေနၾကတာပါ..။အၾကမ္းအရမ္းေမာင္းလာမယ့္ ကားအႏၱရယ္၊ကားေပၚက ဆရာသမားမ်ားရဲ့ ဆဲေရးတုိင္းထြာသံ..
အဲ့ဒါေတြကုိ ဂရုစုိက္စိတ္ပူေနဖုိ႔ မအားဘူး။ဆီေရာင္းရဖုိ႔ကသာ အဓိက။
************************************
အာရွေတာ္၀င္ေဆးခန္းၾကီးရဲ့...အထူးၾကပ္မတ္ကုသေဆာင္ေရွ႕မွာ...မရိတ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစနဲ႔..
အေရာင္မထြက္ေတာ့တဲ့ ပေလကပ္ပုဆုိးကုိ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး။သူ႔ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ကုိေမွ်ာ္လင့္တၾကီးနဲ႔
ေငးစုိက္ၾကည့္ေနတယ္..။အခန္းထဲမွာေတာ့ ပက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့၊ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းပြင့္အာေနတဲ့ လူမမာအဖုိးအုိတစ္ဦး..။
ေနာက္ျပီး ................
"အုိဆရာေနာ္..သူမ်ားကကုိယ့္ဆရာမုိ႔....ကုိယ္ေနာက္တာ..။ဆရာကမၾကိဳက္လဲ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မေနာက္ေတာ့ဘူး။ဘ၀ပဲ ဘ၀ပဲ...သိလား ဘ၀ပဲဆုိတာ ဘာေျပာတာလဲကုိေရာ...ဘ၀နဲ႔ခ်ီျပီးမွတ္တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တာ။"
ပါးစပ္ထဲကုိ ယင္ေကာင္၀င္ဥေတာ့မယ့္...လူမမာကေရာ ဘ၀တစ္ခုကူးေတာ့ေလမလား..။တစ္ေန႔ကုိ သံုးေလးေသာင္းနီးပါး အခေၾကးေငြယူတဲ့ ေဆးခန္းၾကီးေတြရဲ့ သူနာျပဳဆရာမေလး နဲ႔ တာ၀န္က်ဆရာ၀န္ဆီက ၾကားရတဲ့အသံေတြရယ္......။
***************************************
ကုိယ္ကေရွာင္ေနရဲ့သားနဲ႔ ဘုန္း...အင့္ဆုိျပီး တစ္ကုိယ္လံုးနီးပါးနဲ႔ ၀င္ေဆာင့္တာမ်ိဳးလဲ ရွိတတ္တယ္။ကမာရြတ္လွည္းတန္းလမ္းမဟာ အရင္ကနဲ႔မတူေတာ့ဘူး။ျမန္မာျပည္နဲ႔ေ၀းေနတဲ့သူေတြ ခုေနခါျပန္လာမိရင္...
ဟင္ ..ဒါလားဟဲ့ လွည္းတန္းဆုိျပီး...တေမာ့တေမာ.....နဲ႔...ေငးရင္းေမာရင္း သတိၾကီးစြာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ပါမွ
ျဖစ္မယ့္အထိ စည္ကားမ်ားျပားရႈပ္ေထြးေပြလီ လွပါတယ္..။
ေရာ္နာဒုိ၊မက္ဆီ၊အင္နီေယစတာစသျဖင့္ သူတုိ႔ေတြေဘာလံုးကစားၾကတဲ့အခါမွာ ေဘာ္လံုးကုိ ဗယ္ဘက္ပဲ ထုတ္ေတာ့မလုိ၊ညာဘက္ပဲထုတ္ေတာ့မလုိ နဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ေဘာ္လံုးကုိေရွ႕ကုိအရင္ကန္ထုတ္တတ္တယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္လဲ ေဘာ္လံုးေနာက္ကုိပဲ လုိက္ေတာ့မလုိ အရင္ဆံုးကုိယ္ေယာင္ျပတယ္။ျပီးကာမွ မလုိက္ပဲ ေဘးဘက္ကပြတ္ျပီးဆြဲတက္သြားတယ္..။အဲ့လုိမ်ိဳးစတုိင္န႔ဲ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ပါမွ...ကမာရြတ္လွည္းတန္းကုိ လာခဲ့လုိ႔ရမယ္..။မဟုတ္ရင္ေတာ့...ေရတစက္စက္က်ေနတဲ့ထီးေတြရဲ့ အစြန္းေတြနဲ႔ ကုိယ့္မ်က္လံုးထုိးမိေကာင္း
ထုိးမိႏုိင္တယ္။
ဟင္ ..ဒါလားဟဲ့ လွည္းတန္းဆုိျပီး...တေမာ့တေမာ.....နဲ႔...ေငးရင္းေမာရင္း သတိၾကီးစြာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ပါမွ
ျဖစ္မယ့္အထိ စည္ကားမ်ားျပားရႈပ္ေထြးေပြလီ လွပါတယ္..။
ေရာ္နာဒုိ၊မက္ဆီ၊အင္နီေယစတာစသျဖင့္ သူတုိ႔ေတြေဘာလံုးကစားၾကတဲ့အခါမွာ ေဘာ္လံုးကုိ ဗယ္ဘက္ပဲ ထုတ္ေတာ့မလုိ၊ညာဘက္ပဲထုတ္ေတာ့မလုိ နဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ေဘာ္လံုးကုိေရွ႕ကုိအရင္ကန္ထုတ္တတ္တယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္လဲ ေဘာ္လံုးေနာက္ကုိပဲ လုိက္ေတာ့မလုိ အရင္ဆံုးကုိယ္ေယာင္ျပတယ္။ျပီးကာမွ မလုိက္ပဲ ေဘးဘက္ကပြတ္ျပီးဆြဲတက္သြားတယ္..။အဲ့လုိမ်ိဳးစတုိင္န႔ဲ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ပါမွ...ကမာရြတ္လွည္းတန္းကုိ လာခဲ့လုိ႔ရမယ္..။မဟုတ္ရင္ေတာ့...ေရတစက္စက္က်ေနတဲ့ထီးေတြရဲ့ အစြန္းေတြနဲ႔ ကုိယ့္မ်က္လံုးထုိးမိေကာင္း
ထုိးမိႏုိင္တယ္။
ဆုတ္..ဆုတ္...ဆုတ္..။ပါကင္၊ပါကင္..ေဟး ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္..ဒီမွာကားပါကင္....ဆုိတာမ်ိဳးေလးေတြကလဲ နား၀င္ပီယံ...။
အဆုိးဆုံုးကေတာ့ ေျမာက္ဥကၠလာ-သိရိမဂၤလာေစ်းသြားတဲ့ ၁၀၂ ဒုိင္နာနဲ႔ ေမွာ္ဘီ၊ပဲခူး၊တုိက္ၾကီး-သိရိမဂၤလာေစ်းသြားတဲ့ ဟုိင္းလက္စ္ကားေလးေတြပါ..။ေက်ာခ်မ္းတယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးကုိ ေခၚတာလဲ ့မသိပါ။ကမာရြတ္လွည္းတန္းလမ္းမေပၚမွာေတာ့ တကယ္ေက်ာခ်မ္းစရာေကာင္းပါတယ္။
ကားတုိက္ခံရမလုိျဖစ္ဦးမလား။အင္အားၾကီးနဲ႔ အင္အားငယ္..လမ္းေပၚကလမ္းေလွ်ာက္သူေတြသာ အမနာပ အဆဲအဆုိခံရမယ္။ဘုၾကည့္ျပန္မၾကည့္မိပါေစနဲ႔...။ကားေပၚက ကားဆရာေရာ၊ကားေနာက္လုိက္ပါ သံေခ်ာင္းကုိင္ျပီး ဆင္းလာပါလိမ့္မယ္..။သည္းခံျခင္းသည္သာ ကုိယ့္လက္ႏွက္၊ကုိယ့္ပုိင္ဆုိင္မႈ.....။
ထုိ႔အျပင္...ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္လိမ့္မည္နည္း...။
11 Responses to “ဒီေန႔ျမင္သမွ်.... ဒီေန႔ၾကားသမွ်..ဒီေန႔ေတြးမိသမွ်”
ဟားဟား...က်င္လည္ေနက်ေနရာေတြေပမယ့္ ငါ့ညီမေရးလိုက္ေတာ့ ျပန္ေလွ်ာက္ခ်င္လာျပီ....
လူေတြဘယ္ေလာက္ လမ္းေဘးဆိုင္ေတြဘယ္ေလာက္ ၾကပ္ၾကပ္ တိုးရင္း တိုက္ရင္း ေငးရင္း ေလွ်ာက္ရတာ အရသာပါပဲေလ...။
ဒါေတြ ေဝးမွ သိမယ္ေနာ္....။
ငါ႔ညီမေရ...u.s မွာေတာ႔ ကားသမားေတြက လူေတြကို ဦးစားေပးတယ္.. ဗမာၿပည္မွာေတာ႔ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိၿပီးေပမဲ႔ အဲဒီလိုလမ္းေတြေပၚမွာ ၿပန္ၿပီးေလ်ွာက္ခ်င္ေနသူပါ....ဒါေပမဲ႔ အခုေတာ႔ ေလ်ွာက္ဖို႔ အားခဲေနဆဲပါ....တေန႔ေန႔ေပါ႔ေနာ္....
အမ , mie nge
ဘာမန္႔ရမွန္းကိုမသိေတာ့ပါဘူးဟာ ျမင္ပဲျမင္တတ္လြန္း... ... ...
လွည္းတန္းေတာင္ မေရာက္တာၾကာၿပီဟ
သည္းခံျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္ရ၏တဲ့ ..
၀ူတန္းသြားျပီး ကိုယ္ေဖာ့သိုင္းသြားသင္မယ္ ..
ဒါဆို ဖြတ္ဖြတ္ဖြတ္နဲ႕ လိုရာေရာက္ႏိုင္မယ္ ..
ဘတ္စ္ကားလည္း တိုးစီးစရာမလိုေတာ့ဘူး .. :D
ေခတ္ျပိဳင္ ရန္ကုန္သတင္းေပါ့ေ၀့ သူငယ္ခ်င္းေရ့ ဖတ္ရတာေကာင္းတယ္ ငါလည္းေလွ်ာက္ခ်င္စမ္းပါဘိ း)
ညီမေရ...
အရင္ကနဲ႔ မတူတဲ႔ လွည္းတန္းကို
သန္းတိုးေအာင္ ၊ ေအာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ စတိုင္နဲ႔
တေခါက္ေလာက္ ျပန္ၿပီး ေရာက္ဖူးခ်င္သား...။
ၿပီးေတာ႔ နာမည္ႀကီးတဲ႔ လွည္းတန္း မီးပိြဳင္႔ကိုလည္း
အငွားကားစီးၿပီး ျဖတ္ေက်ာ္ရင္းနဲ႔ေပါ႔ ... :D...။
ေနာ္မန္ (88)
မ်က္မွန္တပ္ထားေပလို႔ေပါ့။ ျမင္တတ္လုိက္တာ။ မ်က္မွန္အေကာင္းစားထင္တယ္ ခဏေလာက္ငွား။
ရမ္းကားတယ္လို႔လဲ အျပစ္မဆင္ရက္ေတာ႔ပါ သူတို႔ေတြရဲ႔ စိတ္ထဲရင္ထဲမွာ အပူေတြမ်ားျပီး ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေနၾကျပီလားမသိ လိုအပ္ခ်က္ေတြမျပည္႔လို႔ သည္းခံစိတ္ေတြနည္းပါးေနၾကတဲ႔ အဲဒီျမိဳ႔ႀကီးနဲ႔ အဲဒီလူသားေတြ ျမင္ရသေလာက္ တင္ျပတတ္တဲ႔ ေၾကးမံုကို ေလးစားလ်က္
ၾကားဖူးၿမင္ဖူးေတြ႔ဖူးတာေတြကို အကိုလည္းလာၿပီးေလ့လာသြားတယ္..ေက်ာခ်မ္းစရာတယ္ေကာင္းသကိုးညီမေလးေရ
အမေရ
ဘယ္ေလာက္ပဲက်ပ္က်ပ္အခုျပန္ေလွ်ာက္ရတာ အရသာပဲ။ :P
လာလည္ျပီး ခ်ီးျမွင့္သြားၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး မဂၤလာပါ။ေက်းဇူးလဲ အထူးတင္ေၾကာင္းပါ..
ကုိလင္းဒီပ..မေ၀းေသးေတာ့ မသိေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါ့အစ္ကုိေရ့...။
ေ၀းေတာ့မယ့္ လြမ္းရင္လြမ္းရ၊ခုမခံစားႏုိင္တာေတာ့ တကယ္ပါ..။
အစ္မမီးငယ္
လာလည္ျပီး စာေရးခဲ့တာေက်းဇူးပါ။ေနာက္လဲလာလည္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါရေစ။
ကုိစုိင္းေရ..လွည့္လာခဲ့ဦးေလ။မက်ည္းေဖ်ာ္ရည္တုိက္ပါ့မယ္။
မမုိးခါး..ေနာက္တတ္ပါ့..။လာခဲ့ေလ..တူတူသြားၾကမယ္
:)
ျပာသုိၾကီးေရ..ဖိတ္ေခၚလ်က္ပါ..။ေရာက္လာရင္သာ တျခားေတြပဲသြားမေနနဲ႔... :)
ဆရာေနာ္မန္ေရ့...ျမန္မာျပည္တြင္းျဖစ္ ေဘာလံုးသမားပဲ စိတ္၀င္စားတယ္ေပါ့ ..အဲ့လုိလား
ဟဲဟဲ :)
လွည္းတန္းမီးပြိဳင့္ကုိ အငွားကားစီးျပီးမျဖတ္ၾကဘူးေလ။တုိ႔ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး ျဖတ္ၾကမယ္..။
အန္ဒီေကာင္ေရ့..တစ္ရက္ဘယ္ေလာက္ေပးမွာလဲ
ဒီမ်က္မွန္က ကုိယ့္အသက္ကြ..ေစ်းၾကီးေပးမွ ျဖစ္မယ္..။
မြန္..ေရ့..မြန္ေျပာတာမွန္ပါတယ္..။
အဆင္မေျပတာေတြ မ်ားလြန္းတဲ့အခါမွာ လူေတြဟာလူစိတ္ေတြေပ်ာက္၊ေပ်ာက္လာတတ္ၾကတာပါပဲ..။
အစ္ကုိၾကီးေဆာင္း..မေတြ႕တာေတာင္ အေတာ္ၾကာျပီ။လာလည္တာေက်းဇူးပါ။အဆင္ေျပပါေစ။
ေမ့သမီး...အခုျပန္ေလွ်ာက္ေနတာလား။
အုိး..ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ေတာင္မဆက္ဘူး။တူတူေလွ်ာက္ျပီး
ေက်ာခ်မ္းရေအာင္ေလ..။
Post a Comment