မျှော်လင့်ခြင်း

ရှူးဖိနပ်ထဲ ထည့်သိမ်းထားခံရတဲ့

ခြေချောင်းလေးတွေမှာလည်း

လွတ်လပ်မှုကို ငံ့လင့်စိတ် ရှိမှာပဲ။

အနိမ့်ဆုံးအဆင့်

ဂျိုးဂျိုးဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ အချိုးခံခွင့်ပေါ့။

 

mirror

( ၁၉-၀၃-၁၃ )

သင်းကွဲ

၁၆ နှစ်ကတည်းက သင်းကွဲခဲ့

အခု ငယ်တဲ့အရွယ်လည်းမဟုတ်တော့ဘူး။

သူတို့ပျော်နေကြသလား၊ သူတို့ဝမ်းနည်းနေကြသလား

သို့မဟုတ်

ပျော်တစ်ဝက် ငိုတစ်ဝက် ဖြစ်နေကြသလား

သတ္ထုကြိုးမျှင်တွေကနေတဆင့်၊

ထိုမှတဆင့်တက်ပြီး

လေလှိုင်းကြားကတဆင့် တွက်ဆ/ခဲ့ရ

ဒီည/ ဒီဘဝ။

တခါတရံများကျတော့ မတတ်နိုင်မှုများစွာကို

အတိတ်ကံဆိုပြီး လွှဲချကြည့်တဲ့အခါ

နေသာထိုင်သာပဲ ရှိသွားတော့သလိုလို။

အခု .. ငယ်တဲ့အရွယ်လည်းမဟုတ်တော့ဘူး

ဒါပေမယ့် ထမင်းရည်ပူငှဲ့နေတဲ့ အမေ့ကျောပြင်နား ပါးအပ်လို့ ငိုချင်တုန်း။

မကြေးမုံ

( ၀၇-၀၁-၂၀၁၃ )

စိတ်ကူးယဉ်

ကျနော်ပြောမိပါတယ် .. 

ကျနော် အသစ်က ပြန်စချင်တယ်လို့။

ဆိုးရင်လည်း ခံမယ်။ ကောင်းရင်လည်း စံမယ်။ 

ကျနော့် ဘ၀အသစ်မှာ နှလုံးသားအသစ်နဲ့ပေါ့ ... ။

 

မကြေးမုံ

( ၀၅-၀၂-၁၃ )

~ သစၥာပန္း ~

ခမ်ား ..
ဘယ္လုိ ..
ခံစားမိသလဲ ... ။

ဒါဟာ .. စံပယ္မဟုတ္ဘူး
ဒါ .. သစၥာပန္း .. ။

သစၥာပန္းေတြေလ ..
ေသအံ့မူးမူးနဲ႔
တစ္ေဆာင္းတြင္းလံုးလည္း ေမႊးလုိ႔ .. ။

ကုိယ္တုိင္ေရး ပံုတူ

ဒီရက္ေတြထဲ လက္ေရးနဲ႔ စာေရးရတာကုိ အေတာ္သေဘာက်ေနမိတယ္။
ဟုိတုိ႔တုိ႔ ဒီတုိ႔တုိ႔ေလးေတြမွန္သမွ် လက္ေရးနဲ႔ပဲ ေရးေနျဖစ္တယ္။ အခု ဒီကဗ်ာမပီ၊ စာမပီတဲ့ ပါဒေလး သံုးေလးခုကုိလဲ လက္ေရးနဲ႔ပဲ ခ်ေရးလုိက္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္က အငဲ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ႔မ်ား တူေနမလား မသိပါဘူး။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ တျခားလဲ ဘာမွမခံစားႏုိင္၊ မစဥ္းစားႏုိင္သမုိ႔ .. ဒါေလးပဲ ေရြးလုိက္ပါတယ္။

 ရာသီက အရူးရင့္ေနေစသလုိ စိတ္ကလဲ ေရာဂါရင့္ေနတဲ့ ကာလ၊ သမယ ေပါ့။

ေရးျပီးလုိ႔ ဓာတ္ပံုလဲရုိက္ျပီးကာမွ ေနာက္ထပ္တစ္ေၾကာင္းေလာက္ ထပ္ထည့္လုိ႔ရေသးတာပဲ လုိ႔ ေတြးမိတယ္။
" ငါက အရည္မရ၊ အဖတ္မရ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနမိတဲ့ လူပါ " လုိ႔ေလ။


ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။
MIRROR
( 13-04-2012 )