ဒီပုိစ့္ကုိ ဖတ္ျပီးေျပာစရာရွိလာခဲ့ရင္ နာနာသာေျပာခဲ့၊ဆုိခဲ့ၾကပါ..။ဒီလူ စိတ္မထားတတ္ေသးဘူး။
က်မနဲ႔ ေမာင္ရွင္းသန္႔ နဲ႔ လက္ဘက္ရည္အတူတူေသာက္မယ္ဆုိျပီး ခ်ိန္းလုိက္ၾကတယ္။သူလာရမယ့္ ေနရာက နဲနဲေ၀းတယ္ဆုိေတာ့ "ကဲ နင္အရင္ အြန္လို္င္းကထြက္လုိက္၊ငါ အဲ့ဒိဆုိင္ကုိ ဆယ္ငါးမိနစ္အတြင္းေရာက္မယ္"လုိ႔ အတိအက်ၾကီးေျပာခဲ့မိတယ္။အဲ့ဒိအခ်ိန္က ညေန ၅ နာရီပါ။
က်မက စိတ္ျမန္တယ္။စိတ္လဲ ပူတတ္တယ္။ေျပာထားရင္ ေျပာထားတဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ၊ကုိယ္လဲ အဲ့ဒိအခ်ိန္
ေရာက္ေအာင္ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ၾကိဳးစားျပီး သြားေလ့ရွိတယ္။ခ်ိန္းထားတဲ့သူက ေျပာထားတဲ့အခ်ိန္မွာ မေရာက္လာရင္ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ စိတ္တုိတယ္။ေနာက္ေတာ့ စိတ္ပူတယ္။ကုိယ့္အသက္ေတာင္ကုိယ္မပုိင္ပဲ လမ္းေပၚေလွ်ာက္ေနရတာမွန္း ဘ၀တူေတြခ်င္းမုိ႔သိတယ္။ေနာက္ျပီး ကုိယ့္ဘက္က နဲနဲေလးေနာက္က်သြားရင္
လဲ ငါ့ပဲ မေစာင့္ႏုိင္လုိ႔ျပန္သြားတာလားလုိ႔ စိတ္ပူအားနာတယ္။ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အျမဲတမ္းလုိလုိ ကုိယ့္ဘက္ကေန
အလုိမရွိေအာင္ လုပ္ပါတယ္။ခုလဲ က်မသြားရမယ့္အခ်ိန္ကုိ က်မဘာသာတြက္ျပီး ထြက္သြားလုိက္ပါတယ္။
လမ္းမွာ အပိတ္အဆို႔ခံရပါတယ္။ဒီလုိၾကံဳခဲ့ရတယ္။
ခ်ိန္းထားတဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ရွိတဲ့လမ္းမန႔ဲ အနီးဆံုးလမ္းေပၚကုိေရာက္ဖုိ႔ ၾကားျဖတ္လမ္းေလးကေန က်မသြားတယ္။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ဒိျဖတ္လမ္းရဲ့ ဟုိဘက္က တစ္ဖက္ပိတ္လမ္းတစ္ခုမွာ တရားပြဲတစ္ခုက်င္းပေန
တယ္။ဘုန္းၾကီးတရားမေဟာေသးပါဘူး။တရားပြဲအတြက္ ညေနေစာင္းထဲက ျပင္ဆင္ေနၾက ပံုက်ပါတယ္။ ၾကားျဖတ္လမ္းေလးကုိ ၀ါးလံုး ၂လံုးဆက္ျပီး ပိတ္ထားပါတယ္။ထံုးစံအတုိင္း ပြဲလမ္းသဘင္တုိင္း ေတြ႕ရတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိတယ္ေပါ့။က်မေရွ႕က အစ္မၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူတုိ႔အေျခအတင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။
အစ္မၾကီးက ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒိတရားပြဲကုိသြားမလုိ႔ပဲ ဆုိျပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ပဲ ျဖတ္သြားတယ္။
ကဲ လာပါျပီ က်မအလွည့္...။"သြားလုိ႔မရဘူး" တဲ့ တစ္ခြန္းထဲပဲေျပာပါတယ္။ေပစုတ္စုတ္နဲ႔ မုိ႔လုိ႔သိပ္လဲ
အဖက္မလုပ္ခ်င္ဘူး ထင္ပါတယ္။က်မကလဲလြယ္လြယ္နဲ႔ တစ္ခုခုကိုလက္မခံတတ္ေတာ့အခက္သားလားေနာ္။
"ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ" လုိ႔ ခပ္ေထ့ေထ့ပဲေမးလုိက္တယ္။"တရားပြဲရွိတယ္"တဲ့။"တရားပြဲက မစရေသးဘူးမဟုတ္လား။
မေန႔ကလဲ က်မသြားျပီးျပီ "လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။အဲ့ဒိေန႔တုန္းက က်မဖိနပ္ကုိခၽြတ္ျပီး ကုိင္ျပီးမွ သြားတာပါ။
"မရဘူးဗ်ာ...။ခင္ဗ်ားလဲ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးပဲဗ်ာ..ဒီေလာက္နားေ၀းမယ္ မထင္ပါဘူး" ေဟာကြယ္...။
မရင့္ဘူးလား။"အုိေက အုိေက ျဖစ္တယ္ ျဖစ္တယ္..ဒါမဲ့ မင္းအဲ့ဒိေလာက္ထိေတာ့ စကားလံုးအၾကီးၾကီးေတြ
သံုးဖုိ႔မလုိဘူးထင္တယ္ " လုိ႔ က်မျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။(က်မ အဲ့လုိေျပာလုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းက အျဖဴ၀တ္ ဆရာသမားမ်ားက လူငယ္မုိ႔လုိ႔ေျပာေနတာေဟ့...လုိ႔ မၾကားတၾကားေျပာတယ္)အဲ့ဒိစကားက ပုိရင့္သီးလွတယ္လုိ႔ က်မထင္တယ္။က်မကုိ ေျပာတဲ့ သူလဲ လူငယ္ပါပဲ...။က်မထက္ ငယ္လွနဲနဲေပါ့..။ခုေခတ္မွာ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြ သိပ္ေပါေလွာေနတာေတြ႕ရပါတယ္။
လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ေကာင္းမယ္ထင္တာ၊အသစ္ျဖစ္မယ္ထင္တာေတြကုိတစုူးတစုိက္လုပ္ၾကပါတယ္။ေျပာခ်င္
တာကုိေျပာခ်င္သလုိေျပာရဲတဲ့သတၱိလဲရွိၾကပါတယ္။ဒါမဲ့လူငယ္အခ်င္းခ်င္းရုိင္းပင္းကူညီမႈ၊နားလည္ေပးမႈ၊
လူငယ္အခြင့္အေရးအေပၚ တန္ဖုိးထားမႈ၊ေတာင္းဆုိတတ္မႈ၊ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္အခြင့္အေရးကုိ
တန္ဖုိးထားမႈအေပၚမွာေတာ့ လုိအပ္ေနတုန္းပဲလုိ႔ က်မထင္တယ္။လူအခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္းကူညီတဲ့စိတ္မွ မရွိပဲနဲ႔ အကၤ် ီျဖဴေလးတကားကားနဲ႔လုပ္ေနလဲ .............။
ကဲ မေျပာေတာ့ဘူးဗ်ာ...ေျပာေန ရွည္တယ္။ေနာက္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေလး ဆက္ခ်င္ေသးတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့ သံုးရက္တုန္းက က်မေျမာက္ဥကၠလာဘက္ေရာက္တယ္။မယ္လမု ဘုရားပြဲၾကီးက စည္လုိက္တာ။
၂ ေစ်းနားက စလုိ႔ မယ္လမုဘုရားနားထိ ပြဲေစ်းတန္းၾကီးမွ ဟီးေလးဟုိေလးကုိထလုိ႔ပဲ....။ ေပ်ာ္စရာေကာင္း မယ့္ပံုပါ။ပြဲေစ်းသည္ေတြ၊ဆုိင္ခန္းေတြ ေခ်ာက္ကပ္ေနတာကလြဲရင္ေပ့ါ။
ဘုရားပြဲလွည့္တာလဲၾကည့္ခဲ့ရေသးတယ္။ ေထာ္လာဂ်ီကုိ ေနာက္ဖက္က ကုိယ္ထည္ျဖဳတ္ထားတဲ့
ယာဥ္ေရွ႕မွာ ျမတ္စြာဘုရားပန္းခ်ီကားနဲ႔....။အေပၚမွာ ဘယ္ညာ Sound Box ဆယ့္ႏွစ္လံုးစီနဲ႔။သားစုိးရဲ့ အေရာနဲ႔...။မ်က္ေထာက္နီ၊ေရစုိတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔...။အဲ့ဒါ တျခားမဟုတ္။
ဘုရားလွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံတာ...........။
ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူ ဘုရားပြဲတစ္ပြဲ စမ္းေခ်ာင္းဗဟုိလမ္းမ နားမွာ လုပ္ေနတယ္။ကုိယ့္လမ္းကုိ ကုိယ္စားျပဳ စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြနဲ႔.။ေန႔လည္ဘက္တုန္းကေတာ့ သိပ္ကုိေအာင္ျမင္ေနတဲ့ က်မေ၀ဖန္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဟစ္ေဟာ့ပ္ပါရဲ့ သီခ်င္းသံကုိ ၾကားရတယ္။ညဘက္က်ဴရွင္ျပန္ေတာ့ ကားအမုိးဖြင့္ေပၚမွာ လႈပ္ခတ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္။ေအာက္က ၾကည့္ရႈသူက ၾကိတ္ၾကိတ္တုိးစည္ကားသည္နဲ႔.............။
ဆုိေတာ့ မေန႔ညကပဲ က်မအရစ္ခံခဲ့ရတာေလးေျပးသတိရမိျပီး ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ေရးျဖစ္တယ္.......။
ေျပာစရာရွိေျပာခဲ့ၾကႏုိင္ပါသည္။
Monday, January 19, 2009
« Newer Post
Older Post »
9 Responses to “ၾကံဳရ ဆံုရ..........”
ပါ၀ါမ်က္မွန္ တပ္ထားတာေတြ႕ရဲ႕သားနဲ႔
ဘာလုိ႔ သယ္ခ်င္းကုိ (လူငယ္) လုိ႔ ေျပာရတာ ဘာလိမ့္၊ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႀကံဳရ ဆံုရ ဘ၀တခဏတာ .. ..
ေအာ္ လူငယ္ လူငယ္.. ခြိခြိ..
ဘုရားပြဲေတြက အဲ့လိုအကေလးေတြနဲ႔မွ စည္ကားသလိုလို =) စိတ္ေလွ်ာ့ နင္ကလည္း စိတ္ၾကီးပဲ တစ္ေယာက္တည္းမို႕ပဲေနာ္ မိုက္ေဖာ္ မိုက္ဖက္မ်ား ပါရင္ေတာ့ 1/1 ဖုိက္မလားမသိ ဟဟားး ရွင္းသန္႔နဲ႕ေတြ႔ေတာ့ ဘာေတြေျပာၾကလဲ နာသိတယ္ ။ နင့္ကို အဲ့ေကာင္ေလးက အမွတ္ျပည့္ေပးလိုက္တယ္ကြ သိလား မမေမရာက အျပင္မွာ စကားေျပာပိုေကာင္းတဲ့ :P
အဲ.. ဆိုးပါ႔ေနာ္...။
သည္းခံအစ္မေရ.. အျမင္မေတာ္တာေတြေၾကာင့္ သာသနာပ်က္ေတာ႔မွာပဲ။ ဒုကၡ။ သူတို႔လည္း လူၾကီးေတြကိုအားက်လို႔ထင္ပါရဲ႕။ စိတ္ညစ္စရာပါလား။
ျပဳျပင္ေပးသင့္တယ္။ ဘိုလုပ္ၾကမတုန္း မေၾကးမံု?
ဗုဒၶသာသနာကို အဘက္ဘက္က၀ိုင္းဖ်က္မယ့္ ေခတ္ကိုမ်ားေရာက္ေနၿပီလားမသိဘူး။
ဘယ္လိုေတြပါလိမ့္ေနာ္ အစိတ္ေလ်ာ့ ငါးဆယ္ေလ်ာ့
စတာအမေရ က်ေနာ္လဲ ေက်ာင္းကအျပန္ေနာက္က်
ေနကလဲ မေကာင္းတေကာင္းဆိုေတာ့ ဘယ္မွ မလည္ျဖစ္ဘူးဗ် အမကေတာ့ ေရးႏိုင္တယ္ေနာ္
ဟင္း ...... လို႕ပဲ သက္ျပင္းခ်ခ်င္ေတာ့ပါတယ္ အမရယ္
ေအာ္ .. လူငယ္ေတြလား ...
ဘုရား ဘုရား....
Post a Comment