တံဆိပ္နားထိေလာင္ကၽြမ္းျပီးျဖစ္တဲ့ လက္ထဲကစီးကရက္ကုိ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္မိတဲ့အခါ ႏွေျမာသလုိခံစား ရသည္။ကုန္သြားတဲ့ေဆးလိပ္ကုိ ႏွေျမာတာလား၊နစ္ကုိတင္းေတြ၀င္သြားလုိ႔ အထုိက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ့ပါးသြား ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ သူ႔အဆုတ္က်န္းမာေရးကုိ ႏွေျမာတာလား။
ရွဴသြင္း၊မႈတ္ထုတ္ထားေသာ မီးခုိးေငြ႕အခ်ိဳ႕က ေလႏွင့္အတူခပ္ေ၀းေ၀းထိလုိက္ပါ ေပ်ာက္ရွသြားသည္။ကုိယ့္ အနားမွာတုန္းက မီးခုိးေငြ႕ေတြက အျဖဴလုိလုိ၊ခဲလုိလုိအေရာင္၊ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေတာ့အစိမ္းေရာင္လုိ။ ခဏေနေတာ့ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။တခ်ိဳ႕မီးခုိးေငြ႔မ်ား ကုိယ့္ဆီသုိ႔ ျပန္လာၾကသည္။မ်က္လံုးထဲ၀င္လာ မွာစုိးျပီး ေမွးစင္းထားလုိက္မိသည္။
"စီးကရက္ကုိ ၾကိဳက္တတ္ရင္ စီးကရက္မီးခုိးမ်က္စိထဲ ၀င္တာေလာက္ေတာ့ ခံႏုိင္ရည္ရွိရမယ္" ဆုိတဲ့ သီခ်င္း စာသားတခ်ိဳ႕က ေခါင္းထဲသုိ႔ အလုိအေလ်ာက္ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ ခံယူလုိ၊ေပးအပ္လုိပါက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ့ေနာက္မွာ တပါတည္းပါလာေသာ လြမ္းဆြတ္မႈ ေ၀ဒနာကုိလဲ လက္ခံႏုိင္ဖုိ႔လုိသည္။
စီးကရက္ကုိၾကိဳက္တတ္မွေတာ့ စီးကရက္မီးခုိးေငြ႕မ်ား မ်က္စိထဲ၀င္လာတဲ့ အခါ အျပံဳးမပ်က္ ရွိေနသင့္တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တာမ်ားလား။ေတာင္စဥ္ေရမရ လုိက္ျပီးေတြးေနမိသည္။
မိဘခ်စ္၊ေမာင္ႏွမခ်စ္၊သူငယ္ခ်င္းခ်စ္...ျပီးေတာ့ ခ်စ္သူ ခ်စ္။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထားမိေလတုိင္း လြမ္းဆြတ္မႈ ေ၀ဒနာက ေနာက္ေတာ္ပါးကေန အရိပ္လုိ ကပ္ပါလာတတ္စျမဲ။
တခါတေလေတာ့ စိတ္နဲ႔ဆံ့သေလာက္ ခံစား တတ္ေသာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းတီးမိျပီး ဘာကုိမွ်မခံစားတတ္ေသာ လူတဦးအျဖစ္ ရပ္တည္ခ်င္မိျပန္သည္။ ျပီးေတာ့ ကုိယ့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ ယံုၾကည္ဖုိ႔၀န္ေလးေနေသာ သူ႔အား သက္ေသျပခ်င္ပါသည္။
+++++++
ဘယ္သူ႔ကုိ အခ်စ္ဆံုးလဲ သူခဏခဏ ေမးေလတုိင္း ကုိယ္လြယ္လင့္တကူေျဖျဖစ္တာက မင္းကုိအခ်စ္ဆံုး၊ ၾကယ္ကေလးကုိ အခ်စ္ဆံုး လုိ႔ ဟု။...။
စကားစပ္ျပီးေျပာရရင္ သူက ကုိယ့္ရဲ့ ၾကယ္ကေလး ေပါ့..။
ကုိယ္မေတြ႕ခ်င္ဘူးဟု ေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့ဖူးေသာ ၾကယ္ပြင့္ေလးတခုက ကုိယ့္ဘ၀လမုိက္ညမ်ားမွာ တပြင့္ထဲ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ကိုယ့္အတြက္ လင္းေပးခဲ့သည္။ခုေတာ့ ေမ့ေမ့ေမ်ာေမ်ာနဲ႔ သူ႔ကုိ ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ ၾကည့္ယူရသည္ထိ။
သူ႔လင္းခ်င္းမႈမ်ားက ကုိယ့္အေပၚ ျဖန္႔က်က္ေနရာယူႏုိင္လြန္းေလစြ...။
+++++++
စိတ္၏အရွိအတုိင္းဆုိရင္ျဖင့္ ကုိယ္မ်က္ေစ့ထဲ စီးကရက္မီးခုိးေငြ႕မ်ား အ၀င္မခံခ်င္။မီးခုိးေငြ႕မ်ားေၾကာင့္ ကုိယ့္မ်က္လံုးမ်ား စုိစြတ္မခံခ်င္ေတာ့။
ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ရင္ဘတ္ထဲကေန ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအား ခံစားတတ္ေစေသာ အပုိင္းအစအခ်ိဳ႕ကုိ အခ်ိန္ကာလ အေတာ္ၾကာ ဖယ္ထုတ္ထားခဲ့ဖူးသည္။ ကုိယ့္ဆီကုိ ဘယ္လုိစိတ္ခံစားမႈ အတိမ္အနက္ကုိမွ ေရာက္မလာေစခ်င္ ေတာ့ဟု ဆုိကာ ကုိယ့္ရင္ခြင္အခန္း တံခါး ကုိယ္ပိတ္ျပီး ျငိမ္သက္စြာ ေနခဲ့သည္။
မင္းက ေရာက္လာတာလား၊ကုိယ္က မင္းဆီေလွ်ာက္လာတာလား။ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္လဲ သိပ္ေတာ့မေသခ်ာ။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ ကုိယ္ေျပာျပတဲ့ညတုန္းက မင္းက ျပံဳးျပီးၾကည့္ေနခဲ့တယ္။
အ့ဲ့ဒီညက ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ဦး... စီးကရက္ကုိ မီးစတင္ညွိလုိက္မိၾကျပီ..။
တရုိက္မက္မက္ ဖြာပစ္မိခဲ့ၾကသည္။မီးဖြားေတြ တဖြားဖြား။ လုိခ်င္တပ္မက္မႈအခ်ိဳ႕က ရဲ ကနဲ..။ ရဲ ကနဲ...။
+++++++++++
ေဆးလိပ္မီးေတြ ကုိယ့္ဆီမလာေစခ်င္ဘူး။ ဘာလုိ႔ဆုိ ကုိယ့္မ်က္၀န္းမ်ား မစုိစြတ္လုိဘူး။
++++++
ကုန္သြားတဲ့ေဆးလိပ္ကုိ ဖိေခ်ျပီး ေနာက္တလိပ္ ထပ္ေသာက္ရ ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိသည္။ ေတာ္ပါျပီ။ မီးခုိးေတြ အလြန္အမင္းျဖစ္ကုန္ေရာ့မယ္။
လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ရာ အခန္းဘက္ဆီသုိ႔ ျပန္လာရင္း ေရေအးတဗူးကုိ ဆြဲလာမိလ်က္သား။ျပီးေတာ့ ေမာ့ခ် လုိက္သည္။ေအးျပီးသားေရက လည္ပင္းထဲမွာ ပုိျပီး ေအးျမသြားသည္။ ျပီးေတာ့ ခါးသည္။ ျပီးေတာ့ အခါးမွ အခ်ိဳသုိ႔ ကူးေသာ အမ်ိဳးအမည္တပ္ရခက္ခဲသည့္ အရသာတခုကုိ ခံစားမိသည္။
အဲ့ဒီ ေအးျမမႈ၊ခါးသီးမႈ၊ခ်ိဳျမိန္မႈ စတဲ့ခံစားမႈေတြကုိပဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟု ကုိယ္က ကုိယ္တဦးတည္းပုိင္အျဖစ္ နာမည္တပ္လုိပါသည္။
++++++