ကုိယ့္ႏႈတ္ခမ္းကုိ ကုိယ့္ဘာသာေယာင္ယမ္းျပီး ကုိက္လုိက္မိသည္။ဒီအမူအယာက က်မအသဲယားရင္ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ အက်င့္တခု။သမီးေလးကုိ ခ်ီေပြ႔ထားမိရင္းမွာလဲ ခုလုိပဲျဖစ္ေလ့ရွိသည္။ ခု က်မနားမွာသမီးေလးမရွိပါ။သုိ႔ေပမယ့္ သူ႔အေၾကာင္း တခ်က္ေတြးလုိက္ရံုနဲ႔ စိတ္တုိ႔က ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ရသည္ လုိ႔ေျပာရင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက လက္ခံပါဖုိ႔ ခက္ခဲေနပါဦးမည္။ရူးတတ္ရန္ေကာလုိ႔ တခ်ိဳ႕ေျပာႏုိင္ျပီး တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲအပုုိ အလုပ္ေတြပါကြာလုိ႔ ရံႈ႕ခ်ေကာင္းရႈံ႕ခ်ႏုိင္ပါသည္။၀န္ခံပါသည္။ က်မသည္ သမီးေလးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ရူးတတ္၊အပုိလုပ္တတ္လြန္းလွပါသည္။
ကေလးမခ်စ္တတ္ေသာလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ က်မျမင္ဖူး၊ၾကံဳဖူးပါသည္။အမ်ားအားျဖင့္ေျပာၾကတာကေတာ့ စိတ္မရွည္လုိ႔ဆုိတဲ့ စကားျဖစ္သည္။ကေလးတေယာက္ကုိ စိတ္မရွည္ဘူးဆုိတာကုိ က်မလက္ခံႏုိင္ပါသည္။ မခ်စ္ဘူးလုိ႔ လြယ္လြယ္သံုးတဲ့ဆင္ေျခကုိေတာ့ က်မလက္ခံဖုိ႔ အေတာ္ခဲယဥ္းေနတတ္သည္။သုိ႔မဟုတ္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတာက သူတုိ႔ေပးၾကတဲ့ဆင္ေျခကုိ လက္မခံႏုိင္တာလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
သမုဒၶရာ၊၀မ္းတထြာအတြက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ရင္း အတၱေတြ၊ရမၼက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ လူၾကီးေတြ အေပၚမွာပင္လွ်င္ အခ်စ္ေတြေပးအပ္ႏုိင္ေသးတာ။ဟန္ေဆာင္မႈကင္းျပီး ပကတိအျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ကေလးေတြ အေပၚ စိတ္မရွည္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ လက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း မခ်စ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာကုိေတာ့ လက္မခံႏုိင္ပါ။ ကေလးမခ်စ္တတ္သူတုိ႔ႏွလံုးသားကုိ က်မျဖင့္ ထိေတြ႔ခံစားၾကည့္လုိ႔မရပါ။
ရွိပါေစေတာ့။ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြက တဦးခ်င္းစီရဲ့ ခံယူမႈနဲ႔ပဲဆုိင္ပါသည္။မတူတာေတြကုိ ညွိဖုိ႔ဆႏၵ က်မမွာမရွိလွပါ။
ကေလးဆုိတာ ဘယ္၀မ္းက ထြက္ထြက္၊ဘယ္မေအက ေမြးေမြး၊ အရုတ္၊အလတ္၊ အျမတ္မေရြး ရုိးသားျဖဴစင္မူက တေသြးထဲ၊တသားထဲ။ ဒါက မည္သူမွ်ျငင္းခံုလုိ႔မရႏုိင္တဲ့ သဘာ၀ရဲ့ အရွိတရားတခုျဖစ္ပါသည္။
အရာထူးအရာခံသားသမီး၊ေစ်းသည္သားသမီး၊သူေတာင္းစားသားသမီး စသျဖင့္ မိဘခ်င္းသာကြာျခားမည္။ ကေလးေတြက အတူတူ။ကေလးဆုိတာဟာ အတူတူေတြပါ ဖေယာင္းမ်ားႏွယ္......ျဖစ္သည္။
ေ၀့ေနတာေတြ ေတာ္ေတာ္ကုိမ်ားသြားျပီ။ေျပာလုိသည္က က်မႏွလံုးသားကုိ တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ ကေလးငယ္ေလးတေယာက္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။
အိမ္ေထာင္ျပဳ၊သားေမြးလုပ္ဖုိ႔ က်မသိပ္စိတ္မ၀င္စားလွပါ။သုိ႔ေသာ္ ပုခက္လႊဲေသာ လက္ပုိင္ရွင္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ ပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္ေက်ာ္ဆီက မိဘနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့၊မိသားစုနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ က်မရဲ့ခံယူခ်က္ေတြကုိ တဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ လူသားေသးေသးေလးတေယာက္ က်မဘ၀ထဲဆီကုိ ဆုိက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ေၾကာင့္ပုိးေမြးသလုိ ေမြးရတယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိထိမိသိရွိခဲ့သလုိ "ဖ၀ါးလက္ႏွလံုး၊ ပုခံုးလက္ႏွစ္သစ္၊လူျဖစ္ေအာင္ေမြး၊မွက္ျခင္ယင္ မသန္းရေအာင္…ပင္ပန္းၾကီးစြာေမြးျမဴ "ရတဲ့ မိဘေမတၱာကုိပါ ေကာင္းေကာင္းၾကီးနားလည္ခဲ့ရသည္။၀န္ခံပါသည္။သူကေလးမိခင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္က စျပီး သမီးငယ္ေလး လူေလာကထဲစေရာက္ျပီဆုိတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ေလာက္ကမွ မိခင္ေမတၱာကုိ က်မေကာင္းစြာ နားလည္တတ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။
က်မသမီးေလးနာမည္က ၾကာပန္းေလးတပြင့္၏အဓိပၸါယ္။ပဒုမၼနီ ဟူ၏။
နာမည္နဲ႔တူစြာ သမီးေလးကၾကာပန္းေလးတပြင့္လုိပဲ ျဖဴစင္ႏူးညံ့လွပါသည္။ၾကာပန္းေလးတပြင့္ကုိ ႏူးညံ့ညင္သာ ကုိင္တြယ္သလုိ ကုိင္တြယ္ရသည္။
ထူးအိမ္သင္ရဲ့ အလွဆံုးအျပံဳးေလးမ်ားႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ ခ်စ္သမီးေလးအျမဲတမ္းသိမ္းပုိက္ခြင့္ရေစသား ဆုိတဲ့ တုႏိႈင္းမဲ့ေမတၱာသီခ်င္း ဆုိျပရင္ ေက်နပ္ျပီး ျပံဳးေနတတ္သည္။
"ေဖေဖရယ္၊ေမေမရယ္ၾကင္စတုန္းက ဆလယ္၀င္အုိးေလးကုိသံုးကာ ထမင္းခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္လုိ႔ ေနလာ ခဲ့တယ္" အစခ်ီတဲ့ အႏုိင္ရဲ့ ဆလယ္၀င္အုိးေလးကုိ ဆုိျပရင္ေတာ့ သီခ်င္းအဆံုးျဖစ္တဲ့ "ဒီေတာ့မွ အဖုိးအဖြား အျဖစ္နဲ႔ ဆလယ္၀င္အုိးေလးျပန္သံုးစြဲၾကျပန္...မရုိးႏုိင္တဲ့ေမတၱာေတြပါ.."ဆုိတဲ့ေနရာေရာက္ရင္ျဖင့္ ၀မ္းနည္း သလုိနဲ႔ ျငိမ္ေန တတ္ျပန္သည္။
မိသားစုကန္ေတာ့ပြဲ သီခ်င္း။က်မေရာ၊သူပါ ေမ့ေမ်ာေနတတ္ၾကျပန္။က်မအသံေတြမတုန္ေအာင္အထူးဂရုစုိက္ ရသည္။
ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္ေရးတဲ့ ေမာင္ေခြးဖတ္ဖုိ႔ကဗ်ာစုမ်ား စာအုပ္ေလး က်မသူ႔ကုိ သမီးအတြက္လက္ေဆာင္ လုိ႔ေျပာရင္းေပးတုန္းက သူပဲဖတ္တတ္သလုိနဲ႔ ၀မ္းသာေနခဲ့လုိက္တာ...။ ယီးေလေလ့ကဗ်ာကုိ သံုးေခါက္ ရြတ္ျပ အျပီးမွာ သမီးက သူ႔ဘာသာသူ အေတာ္ေလးရြတ္ေနႏုိင္ခဲ့ျပီ။ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကုိ သူ႔ေခါင္းအံုး အၾကီးနားမွာ ထားရင္းက အိပ္ယာေျပာင္းလုိ႔ တခ်က္ေပ်ာက္သြားေတာ့ သူ႔မွာ ပ်ာယာခတ္ ေနခဲ့တာ။ ေတြ႔ေတာ့မွ တျပံဳးျပံဳး နဲ႔...။ သေျပသီးေကာက္ကဗ်ာကေတာ့ သူ႔အေမရြတ္ျပလုိ႔ သူရျပီးသား။ က်မမွာ သူကဗ်ာ ရြတ္ထားတဲ့ အသံဖုိင္တခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ။အဲ့ဒါေလးေတြ ျပန္ျပန္နားေထာင္ျပီး အလြမ္းေျဖရပါသည္။
ကုိယ့္ကေလးမွမဟုတ္ပါ။ကေလးေတြ ထက္ျမတ္တာေတြျမင္ရေလ ကုိယ္ရင္နာရေလပါပဲ။ သမီးေလးကုိ သူနဲ႔ထုိက္တန္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ေလးတခု ဖန္တီးေပးခ်င္ပါသည္။ျပီးေတာ့ သူ႔မိဘမ်ားနဲ႔ ရင္အုပ္မကြာ...။မိဘကုိလြမ္းရတဲ့ဒဏ္ေတြ သူ႔ကုိ မပိေစခ်င္ပါ။ေခတ္ရဲ့ ပုပ္အက္အက္အနံ႔ေတြ ၾကာပန္းေလးကုိ မကူးေစခ်င္ပါ။
ၾကာပန္းေလးတပြင့္ရဲ့ ရနံ႔ေလးသာသင္းေစခ်င္္လွပါသည္။
မွတ္ခ်က္(၁)
ယီးေလေလ့(ဒီစကားလံုးကုိ တခ်ိဳ႕ ရည္းေလေလ့လဲ ေျပာၾကပါတယ္။ရွဳမ၀ ဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ကမွန္တယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ အဲ့ဒိဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ကုိ ရွာမရေသးလုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ ယီးေလေလ့လုိက္ပါတယ္)
မွတ္ခ်က္ (၂)
ေက်းဇူးျပဳလုိ႔ တခ်ိဳ႕စာသိပ္တတ္ၾကေသာ ဘေလာ္ဂါမ်ား၊ စာဖတ္သူမ်ား က်မကုိစာနာေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ကေလးတေယာက္ရဲ့ အနာဂတ္ကုိ ငဲ့ညာေသာအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ၾကာပန္းကုိ မိန္းကေလးနာမည္ မွည့္ထားတယ္ဆုိျပီး မေ၀ဖန္ၾကဖုိ႔ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္လုိပါသည္။
မွတ္ခ်က္(၃)
လြမ္းလြမ္းနဲ႔ ကေပါက္တိ၊ကေပါက္ခ်ာ ေရးခ်င္တာေရးထားေသာစာကုိ လာဖတ္ေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္။ :)
++++++++++++++++++++++++
ကေလးတေယာက္ဆီက အခ်စ္ကုိရဖုိ႔ ဟန္ေဆာင္လုိ႔မရပါ။လိမ္ညာ၊ လွည့္ဖ်ားျပီးေတာ့လဲ မရႏုိင္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကေလးတေယာက္သည္ လူ႔ေလာကအေၾကာင္း၊လူေတြအေၾကာင္းကုိ သင္ခန္းစာတခုမွ မသင္ရေသးပါပဲႏွင့္ ဘယ္သူက သူ႔အေပၚဘယ္လုိသေဘာထားသည္ဆုိတာ သူ႔ႏွလံုးသားကေကာင္းေကာင္း ခံစား နားလည္တတ္လုိ႔ပဲျဖစ္သည္။ထုိ႔ျပင္ ကေလးနဲ႔ မိမိနဲ႔ၾကားမွာ ေသခ်ာက်နစြာတည္ရွိဖုိ႔က နားလည္၊ယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဲ့ဒိ တဦးကုိတဦးယံုၾကည္မႈကုိ မာယာနဲ႔တည္ေဆာက္လုိ႔ မရပါ။ အျဖဴသည္ႏွလံုးသားစစ္စစ္ဆီမွ ထြက္က်လာေသာ အမ်ိဳးအမည္တပ္ရခက္သည့္ ေမတၱာတရားႏွင့္သာ ဖန္တီးႏုိင္ပါလိမ့္မည္…။+++++++++++++++
ကေလးမခ်စ္တတ္ေသာလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ က်မျမင္ဖူး၊ၾကံဳဖူးပါသည္။အမ်ားအားျဖင့္ေျပာၾကတာကေတာ့ စိတ္မရွည္လုိ႔ဆုိတဲ့ စကားျဖစ္သည္။ကေလးတေယာက္ကုိ စိတ္မရွည္ဘူးဆုိတာကုိ က်မလက္ခံႏုိင္ပါသည္။ မခ်စ္ဘူးလုိ႔ လြယ္လြယ္သံုးတဲ့ဆင္ေျခကုိေတာ့ က်မလက္ခံဖုိ႔ အေတာ္ခဲယဥ္းေနတတ္သည္။သုိ႔မဟုတ္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတာက သူတုိ႔ေပးၾကတဲ့ဆင္ေျခကုိ လက္မခံႏုိင္တာလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
သမုဒၶရာ၊၀မ္းတထြာအတြက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ရင္း အတၱေတြ၊ရမၼက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ လူၾကီးေတြ အေပၚမွာပင္လွ်င္ အခ်စ္ေတြေပးအပ္ႏုိင္ေသးတာ။ဟန္ေဆာင္မႈကင္းျပီး ပကတိအျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ကေလးေတြ အေပၚ စိတ္မရွည္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ လက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း မခ်စ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာကုိေတာ့ လက္မခံႏုိင္ပါ။ ကေလးမခ်စ္တတ္သူတုိ႔ႏွလံုးသားကုိ က်မျဖင့္ ထိေတြ႔ခံစားၾကည့္လုိ႔မရပါ။
ရွိပါေစေတာ့။ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြက တဦးခ်င္းစီရဲ့ ခံယူမႈနဲ႔ပဲဆုိင္ပါသည္။မတူတာေတြကုိ ညွိဖုိ႔ဆႏၵ က်မမွာမရွိလွပါ။
++++++++++++++++
ကေလးဆုိတာ ဘယ္၀မ္းက ထြက္ထြက္၊ဘယ္မေအက ေမြးေမြး၊ အရုတ္၊အလတ္၊ အျမတ္မေရြး ရုိးသားျဖဴစင္မူက တေသြးထဲ၊တသားထဲ။ ဒါက မည္သူမွ်ျငင္းခံုလုိ႔မရႏုိင္တဲ့ သဘာ၀ရဲ့ အရွိတရားတခုျဖစ္ပါသည္။
အရာထူးအရာခံသားသမီး၊ေစ်းသည္သားသမီး၊သူေတာင္းစားသားသမီး စသျဖင့္ မိဘခ်င္းသာကြာျခားမည္။ ကေလးေတြက အတူတူ။ကေလးဆုိတာဟာ အတူတူေတြပါ ဖေယာင္းမ်ားႏွယ္......ျဖစ္သည္။
ေ၀့ေနတာေတြ ေတာ္ေတာ္ကုိမ်ားသြားျပီ။ေျပာလုိသည္က က်မႏွလံုးသားကုိ တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ ကေလးငယ္ေလးတေယာက္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။
+++++++++++++++++++
အိမ္ေထာင္ျပဳ၊သားေမြးလုပ္ဖုိ႔ က်မသိပ္စိတ္မ၀င္စားလွပါ။သုိ႔ေသာ္ ပုခက္လႊဲေသာ လက္ပုိင္ရွင္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ ပါသည္။
+++++++++++++++++
လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္ေက်ာ္ဆီက မိဘနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့၊မိသားစုနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ က်မရဲ့ခံယူခ်က္ေတြကုိ တဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ လူသားေသးေသးေလးတေယာက္ က်မဘ၀ထဲဆီကုိ ဆုိက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ေၾကာင့္ပုိးေမြးသလုိ ေမြးရတယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိထိမိသိရွိခဲ့သလုိ "ဖ၀ါးလက္ႏွလံုး၊ ပုခံုးလက္ႏွစ္သစ္၊လူျဖစ္ေအာင္ေမြး၊မွက္ျခင္ယင္ မသန္းရေအာင္…ပင္ပန္းၾကီးစြာေမြးျမဴ "ရတဲ့ မိဘေမတၱာကုိပါ ေကာင္းေကာင္းၾကီးနားလည္ခဲ့ရသည္။၀န္ခံပါသည္။သူကေလးမိခင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္က စျပီး သမီးငယ္ေလး လူေလာကထဲစေရာက္ျပီဆုိတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ေလာက္ကမွ မိခင္ေမတၱာကုိ က်မေကာင္းစြာ နားလည္တတ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။
++++++++++++++++
က်မသမီးေလးနာမည္က ၾကာပန္းေလးတပြင့္၏အဓိပၸါယ္။ပဒုမၼနီ ဟူ၏။
နာမည္နဲ႔တူစြာ သမီးေလးကၾကာပန္းေလးတပြင့္လုိပဲ ျဖဴစင္ႏူးညံ့လွပါသည္။ၾကာပန္းေလးတပြင့္ကုိ ႏူးညံ့ညင္သာ ကုိင္တြယ္သလုိ ကုိင္တြယ္ရသည္။
++++++++++++++++++
ထူးအိမ္သင္ရဲ့ အလွဆံုးအျပံဳးေလးမ်ားႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ ခ်စ္သမီးေလးအျမဲတမ္းသိမ္းပုိက္ခြင့္ရေစသား ဆုိတဲ့ တုႏိႈင္းမဲ့ေမတၱာသီခ်င္း ဆုိျပရင္ ေက်နပ္ျပီး ျပံဳးေနတတ္သည္။
"ေဖေဖရယ္၊ေမေမရယ္ၾကင္စတုန္းက ဆလယ္၀င္အုိးေလးကုိသံုးကာ ထမင္းခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္လုိ႔ ေနလာ ခဲ့တယ္" အစခ်ီတဲ့ အႏုိင္ရဲ့ ဆလယ္၀င္အုိးေလးကုိ ဆုိျပရင္ေတာ့ သီခ်င္းအဆံုးျဖစ္တဲ့ "ဒီေတာ့မွ အဖုိးအဖြား အျဖစ္နဲ႔ ဆလယ္၀င္အုိးေလးျပန္သံုးစြဲၾကျပန္...မရုိးႏုိင္တဲ့ေမတၱာေတြပါ.."ဆုိတဲ့ေနရာေရာက္ရင္ျဖင့္ ၀မ္းနည္း သလုိနဲ႔ ျငိမ္ေန တတ္ျပန္သည္။
မိသားစုကန္ေတာ့ပြဲ သီခ်င္း။က်မေရာ၊သူပါ ေမ့ေမ်ာေနတတ္ၾကျပန္။က်မအသံေတြမတုန္ေအာင္အထူးဂရုစုိက္ ရသည္။
ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္ေရးတဲ့ ေမာင္ေခြးဖတ္ဖုိ႔ကဗ်ာစုမ်ား စာအုပ္ေလး က်မသူ႔ကုိ သမီးအတြက္လက္ေဆာင္ လုိ႔ေျပာရင္းေပးတုန္းက သူပဲဖတ္တတ္သလုိနဲ႔ ၀မ္းသာေနခဲ့လုိက္တာ...။ ယီးေလေလ့ကဗ်ာကုိ သံုးေခါက္ ရြတ္ျပ အျပီးမွာ သမီးက သူ႔ဘာသာသူ အေတာ္ေလးရြတ္ေနႏုိင္ခဲ့ျပီ။ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကုိ သူ႔ေခါင္းအံုး အၾကီးနားမွာ ထားရင္းက အိပ္ယာေျပာင္းလုိ႔ တခ်က္ေပ်ာက္သြားေတာ့ သူ႔မွာ ပ်ာယာခတ္ ေနခဲ့တာ။ ေတြ႔ေတာ့မွ တျပံဳးျပံဳး နဲ႔...။ သေျပသီးေကာက္ကဗ်ာကေတာ့ သူ႔အေမရြတ္ျပလုိ႔ သူရျပီးသား။ က်မမွာ သူကဗ်ာ ရြတ္ထားတဲ့ အသံဖုိင္တခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ။အဲ့ဒါေလးေတြ ျပန္ျပန္နားေထာင္ျပီး အလြမ္းေျဖရပါသည္။
++++++++
ကုိယ့္ကေလးမွမဟုတ္ပါ။ကေလးေတြ ထက္ျမတ္တာေတြျမင္ရေလ ကုိယ္ရင္နာရေလပါပဲ။ သမီးေလးကုိ သူနဲ႔ထုိက္တန္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ေလးတခု ဖန္တီးေပးခ်င္ပါသည္။ျပီးေတာ့ သူ႔မိဘမ်ားနဲ႔ ရင္အုပ္မကြာ...။မိဘကုိလြမ္းရတဲ့ဒဏ္ေတြ သူ႔ကုိ မပိေစခ်င္ပါ။ေခတ္ရဲ့ ပုပ္အက္အက္အနံ႔ေတြ ၾကာပန္းေလးကုိ မကူးေစခ်င္ပါ။
ၾကာပန္းေလးတပြင့္ရဲ့ ရနံ႔ေလးသာသင္းေစခ်င္္လွပါသည္။
++++++++++++++++++++
မွတ္ခ်က္(၁)
ယီးေလေလ့(ဒီစကားလံုးကုိ တခ်ိဳ႕ ရည္းေလေလ့လဲ ေျပာၾကပါတယ္။ရွဳမ၀ ဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ကမွန္တယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ အဲ့ဒိဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ကုိ ရွာမရေသးလုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ ယီးေလေလ့လုိက္ပါတယ္)
မွတ္ခ်က္ (၂)
ေက်းဇူးျပဳလုိ႔ တခ်ိဳ႕စာသိပ္တတ္ၾကေသာ ဘေလာ္ဂါမ်ား၊ စာဖတ္သူမ်ား က်မကုိစာနာေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ကေလးတေယာက္ရဲ့ အနာဂတ္ကုိ ငဲ့ညာေသာအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ၾကာပန္းကုိ မိန္းကေလးနာမည္ မွည့္ထားတယ္ဆုိျပီး မေ၀ဖန္ၾကဖုိ႔ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္လုိပါသည္။
မွတ္ခ်က္(၃)
လြမ္းလြမ္းနဲ႔ ကေပါက္တိ၊ကေပါက္ခ်ာ ေရးခ်င္တာေရးထားေသာစာကုိ လာဖတ္ေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္။ :)
5 Responses to “ၾကာပန္းေလးသုိ႔......”
မွတ္ခ်က္သိပ္မ်ားတဲ့ ပို႔စ္..
ညီကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း ကေလးေတြကို ေၾကာက္တာ..
ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ၾကာျဖဴတစ္ပြင့္ သီခ်င္းေလး အမွတ္ရတယ္။ ကေလးေတြကိုခ်စ္တတ္ တန္ဖိုးထားတတ္ေပမယ့္ နီးနီးကပ္ကပ္ သိပ္မေနျဖစ္ပါဘူး ။ အခုလို ကေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေသခ်ာဖတ္မိမွပဲ အနားမွာရွိဖူးတဲ့ကေလးေတြအေၾကာင္းေတြးမိတယ္ ။ကမာၻေျမရဲဆည္းလည္းေလးေတြေပါ့...။
ကေလးေလးေတြကို အရမ္းခ်စ္တာ..
သူတို႔ေလးေတြကို ျမင္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းက အလိုလိုျပံဳးသြားေရာ.. သူတို႔ေပါက္ကရလုပ္ရင္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္တာေတာင္ ရယ္မိေရာ..
း)
ကိုယ္လည္း တခိ်န္က ကေလးေလးျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပဲ။ အခ်ိန္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေအာက္မွာ ကေလးတေယာက္လုိ မျဖဴစင္ေတာ့ေပမယ့္ ကေလးေတြရဲ႕ ျဖဴစင္မႈကုိတန္ဖိုးထားခ်င္မိတုန္းပါပဲ။
မွတ္ခ်က္ ၁။ ကေလးအရမ္းခ်စ္တတ္ပါသည္။ (ဒါေပမယ့္ ခ်စ္စရာမေကာင္းရင္ မခ်စ္ပါ။)
မွတ္ခ်က္ ၂။ မႀကိဳက္ရင္ ကြန္မန္႕မေပးပါ။ (မႀကိဳက္ရင္ လွည္႕ျပန္တတ္ပါတယ္။ သိပ္မေ၀ဖန္ပါ။)
မွတ္ခ်က္ ၃။ အလကားေနရင္း သူမ်ားေရးထားတာကို ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ ျပႆနာရွာတတ္ေသာ ဘေလာ့မ်ားကို ခါးခါးသီးသီးဆန္႕က်င္ပါတယ္။ :D
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ ကေလးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဲ့လိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မေတြးဖူးဘူး .. တစ္ခ်ိန္တစ္ခါကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္တာေပါ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုခ်င္တယ္ ...
ေနာက္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ၾကီးျပင္းလာ အေတြးအေခၚမွန္လာဖို႔ .. ဒါေတြေတြးၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ အဲ့ေလာက္သြန္သင္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး .. း(
Post a Comment