Friday, June 18, 2010

ညေနခင္း

ပြတင်းတံခါးတွေကို
ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။
အလွမ်းတွေ သွားလိုရာ သွားစေဖို့..
(ဆိုကာမှ..)
သူတို့ခမျာ လမ်းစပျောက်နေရှာ...။

mirror

ဒီကဗျာရေးပြီးတော့ ရေးခဲ့ဖူးတဲ့ ဒီကဗျာကို သွားသတိရတယ်။အဲ့ကဗျာရေးတုန်းက ညဘက်။ခု ညနေဘက်ပေါ့။
စိတ်၏စေရာက အတူတူပါပဲ..။

7 Responses to “ညေနခင္း”

shwezinu said...

ညီမေရ

ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလး

ေနာက္တခါ လမ္းမေပ်ာက္ေအာင္ ဂ်ီပီအက္စ္ ထဲ႕ေပးလိုက္ေနာ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

littlebrook said...

အလြမ္းေတြ ေလထဲလြတ္တင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၿပီး အလြမ္းမ်ားႏွင့္ တြဲဆက္ေနဆဲသူကို မယ္ရာ ဟုေခၚသည္

ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႕ စိတ္အခန္းထဲက မထြက္ၾကျပန္ဘူး မဟုတ္လား ။

း)
ညေနခင္း မွာ ထိုင္ျပီး ေမာသြားရပါတယ္ မေၾကးမံုေရ ...

ညေနခင္းေတြ ...
ညေနခင္းေတြ ...
က်ေနာ္လည္း စကၠဴ ငွက္ေလး ေခါက္ေနတယ္ ... ။

ျပတင္းတံခါးပဲဖြင့္တာကိုး
စိတ္တံခါးမဖြင့္မိဘူးထင္တယ္

ေမာင္မ်ိဳး said...

ဧည့္လမ္းညႊန္ ေခၚမလားး

း)

“စိတ္၏ ေစရာကေတာ့ အတူတူပဲ ”ဆိုတာ ကေတာ့ ေကာင္းလြန္းအားၾကီးတဲ့ စကားလုံးပဲ မေၾကးမုံ.....