ပုိစ့္ေတြက တစ္ရာေျမာက္

ဘယ္သူကမွ ၀ီစီလဲ မမႈတ္ပါပဲနဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ တာထြက္လာခဲ့တာ....ဘာလုိလုိနဲ႔ စာပုဒ္ေရ ၁၀၀ ေတာင္ျပည့္ခဲ့ျပီ။ဒီပုိစ့္နဲ႔ပါ ေပါင္းရင္ ၁၀၀ ေပါ့။ပုိစ့္ ၉၀ ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ သတိထားမိပါတယ္။
၁၀၀ ျပည့္ေတာ့မယ္လုိ႔.........။ပုိစ့္ ၁၀၀ ေျမာက္ဆုိျပီး ဘာမွလဲ ေထြေထြထူးထူး မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္
ေက်းဇူးစာရင္းေလးပဲ ျပဳလုိက္ပါတယ္။ရာဇ၀င္ေလးလဲ နဲနဲလွန္ရင္းေပါ့...။


သိပ္ျပီးၾကည့္လုိ႔ မရေပမယ့္ မျဖစ္မေနေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူက က်မသူငယ္ခ်င္း ဘုိဘုိပါ...။သူစတင္ျပီး
သူ႔ဘေလာဂ့္ကုိၾကြားလုိ႔ က်မက သူ႔ဆီကလင့္ခ္ေတြကေန သြားရင္း၊သြားရင္းက ကုိယ္တုိင္လုပ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္နဲ႔ အရင္တုန္းကထဲက စာေရးတဲ့ပုိးနဲ႔ ေပါင္းလုိက္ျပီး ဒီလုိေတြးမိသမွ်ေတြ ေရးျဖစ္သြားပါတယ္။

သူနဲ႔ထပ္တူ ေက်းဇူးတင္ရမွာက ကုိျငိမ္းစုပါ..။စာေရးျပီး တင္ရံုတင္မဟုတ္ပဲ က်မကလိခ်င္သမွ် ကလိျပီးလုိ႔ တင္းပလိတ္ေတြ ပ်က္တုိင္း(အၾကိမ္ေပါင္းလဲ မေရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး)သူ႔ကုိ အႏုိင္က်င့္ျပီး ခုိင္းခဲ့၊ေတာင္းဆိုခဲ့သမွ် သည္းခံျပီး ျပင္ဆင္ေပးတဲ့ က်မအစ္ကုိၾကီး....။

ညီမေရ့၊ညီမေရ့ နဲ႔ လာလာျပီးအားေပးတတ္တဲ့ အစ္ကုိ၊စကားေျပာရင္ ကဗ်ာရြတ္ေနသလုိ သိမ္ေမြ႔တဲ့
စကားလံုးေတြနဲ႔ ေျပာတတ္တဲ့က်မအစ္ကုိ၊ဒီထက္ပုိျပီး ညီမရဲ့ညည္းတြားတဲ့အသံေတြကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္
နားေထာင္ေပးတဲ့ က်မအစ္ကုိ၊ကုိေအာင္သာငယ္၊
အဲ့ဒိ အစ္ကုိန႔ဲအတူ.....

က်မအစ္မ မေက..........." ညီမေရ ...ေရးပါဦး ရန္ကုန္ျမင္ကြင္းေလးေတြ၊ကူျပီး ေမာရေအာင္လုိ႔ " ေျပာျပီး အားေပးတတ္တဲ့ အစ္မပါ။အသစ္တင္တုိင္းေရာက္ပါတယ္ ညီမေရလုိ႔ လဲ ေျပာတတ္ပါေသးတယ္။အဲ့ဒိ အစ္ကုိနဲ႔၊
အစ္မရဲ့ မွတ္ခ်က္စကားေတြ က်မၾကားရရင္ က်မေျခေထာက္ ေျမာက္ၾကြ၊ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္ရတဲ့အထိ...........။
သူရို႕စာေတြပဲ လုိက္ဖတ္ရင္းက ေနရင္းထုိင္ရင္း စိတ္ထဲက ရင္းႏွီးလာခဲ့....။ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးတယ္လုိ႔ မွတ္ယူျပီး ေျပာခ်င္ရာေျပာ၊မန္႔ခ်င္ရာမန္႔ျပီး ဆုိးခဲ့သမွ်လဲ သည္းခံေပးတဲ့ အစ္ကုိနဲ႔ အစ္မနဲ႔ပါ...........။
လြန္တာရွိ ၀ႏၱာမိလုိ႔ တစ္လက္စထဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ပုိစ့္တုိင္းနီးပါးကုိ ေန႔ုတုိင္းနီးပါး လာလာျပီး မန္႔တတ္တဲ့ အစ္ကုိေအာင္....။

တစ္ခါတစ္ေလမွာ တစ္ေၾကာင္းထဲေသာ စာေၾကာင္းေလးနဲ႔ လာလာမန္႔တတ္တဲ့ အစ္မပန္ဒုိရာ.....။
တစ္ေၾကာင္းထဲေတြကပဲ အားအင္ေတြ အျပည့္ရလာေအာင္ ေျပာတတ္တဲ့ အစ္မ......။

ခု ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလုိ႔ ပုိစ့္ေတြမတင္ႏုိင္ရွာတဲ့ ေတာေက်ာင္းဆရာ.....။

ေက်ာင္းဆရာနဲ႔ ဆက္ျပီးမွ ခဏ၊ခဏအင္ဗိုက္လုပ္တာေတာင္ လက္မခံခဲ့တဲ့ သယ္ရင္းၾကီး ေမာင္မ်ိဳး.........။
(ခုေတာ့ လက္ခံျပီးစကားေျပာေဖာ္ရေနပါျပီ....ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္..တငွယ္ရွင္းေရ့....)

ဘန္နာေလးတစ္ပံု ဆြဲေပးျပီး ေၾကးအုိးတုိက္လဲတုိက္၊အကင္လဲ ေကၽြးရတဲ့ ညီမေလး ညီညီ...။
(ေနာက္ထပ္တစ္ပံုဆြဲခိုင္းဖုိ႔လဲ မေျပာရဲေသးလုိ႔...)

က်မကုိ ပံုတူေလးတစ္ပံုဆြဲေပးတဲ့၊ေနာက္ျပီး အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့စကားလံုးလွလွေတြကုိေဖာခ်င္းေသာခ်င္း
လွိမ့္ထုတ္သလုိ ထုတ္ေနတဲ့..... ေခ်ာင္းထဲက ကုိစုိင္း။

ဒါထက္ပုိလုိ႔...က်မဆီလာလည္ၾကေသာ....အစ္ကုိမ်ား၊အစ္မမ်ား၊ညီမေလးမ်ား၊ေမာင္ေလးမ်ား အားလံုး........။
(နာမည္ေတြေတာ့ ထည့္မေရးေတာ့ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ အကုန္လံုးကုိ ထည့္ထားပါတယ္..)
ဘယ္သြားသြား၊ဘယ္လာလာ ဘေလာဂ့္ေပၚက ေဘာ္ဒါေတြကုိ စိတ္ထဲ ထည့္ထည့္သြားတတ္ပါတယ္။

ပုိစ့္ ၁၀၀မွာဆားခ်က္ထားတာက ၂၅၊ေရာက္တတ္ရာရာက ၂၅၊ေရးခ်င္သလုိေရးတာက ၂၅.....ပုဒ္၊ဒီလုိနဲ႔....၊
အစိတ္၊အစိတ္ သံုးေလးခါစိတ္လုိက္ေတာ့ ၁၀၀ ရွိလာခဲ့ပါျပီ....။ဆက္ျပီးေရးႏုိင္ဦးမယ္လုိ႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ရႈေထာင့္မ်ိဳးစံုကေန ေ၀ဖန္သံုးသပ္ေပးၾကတဲ့အတြက္လဲ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္...။
ေနာက္...အားလံုးကုိလဲ ခ်စ္တယ္။