ထိုအခါ သူမက
"အို အဲ့လိုကြီး ကိုယ်ရေးတဲ့စာ ကိုယ်ပြန်ဖတ်ရတာ မကြိုက်ပါဘူး" ဟု မပြုံးတပြုံးနဲ့ ပြန်ပြောပါသည်။
အဲ့လိုငြင်းနေသော်လည်း သူမစိတ်ထဲမှာ ကျနော့်ကို ဖတ်ပြချင်နေတယ်လို့ ကျနော်က ထင်ပါသည်။
ထို့ကြောင့် ကျနော်က ဆက်လက်တောင်းဆိုပါသည်။
-------
" မြတ်.. သိလား၊ မြတ်ရေးထားတဲ့ ပန်းပွင့်လေးအကြောင်းအက်ဆေးက ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်နဲ့ တူတယ် မြတ်ရဲ့၊ ...
ကျနော်ငယ်ငယ် ကလေးဘ၀တုန်းက သူတကာကလေးတွေလို အိပ်ယာဝင်ပုံပြင်တွေနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော့် အိပ်ယာဝင်ချိန်တွေမှာ ကျနော့်မေမေက မအိပ်နိုင်သေးဘဲ အလုပ်တွေလုပ်နေရတုန်းမို့ ကျနော်တယောက်ထဲ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ကြိုးစားအိပ်ပစ်လိုက်ရတဲ့ ညတွေချည်းပါပဲ "
" အခု အဲ့ဒီအက်ဆေးလေး ကျနော့်ကို မြတ် ဖတ်ပြနော်။ ကျနော် ပုံပြင်တပုဒ်လို နားထောင်ချင်လို့ပါ.." လို့
အကျိုးသင့်၊ အကြောင်းသင့်ပြောကာ ကျနော်ထပ်မံတောင်းဆိုမိပါသည်။
"မောင်ရဲ့.. ကိုယ့်အဲ့ဒီစာက အက်ဆေးလေ.. ပုံပြင်မှ မဟုတ်တာ.. "
"ဟုတ်တယ်။ ပုံပြင်မဟုတ်ဘူး၊ မြတ်ရေးထားတာ အက်ဆေးတစ်ပုဒ်ပဲ ဆိုတာ ကျနော်သိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီအက်ဆေးကိုပဲ ကျနော့်ကို ပုံပြင်လို ဖတ်ပြပါ..။ "
" မောင်တစ်ယောက်နဲ့ကွာ.. ရုံးမှာ အလုပ်တွေများရတဲ့အထဲ၊ ဒီလိုဆိုလဲ ကိုယ့်ကို အချိန်နဲနဲပေးကွယ်၊ ခုလာမယ့်သောကြာညကျမှ Midnight ပွဲ သွားကြည့်ရင်း ပွဲချိန်မရောက်ခင် ဖတ်ပြမယ်လေ၊ ဟုတ်ပြီလား "
ကျနော် မြတ်ကို ကျေကျေနပ်နပ် ပြုံးပြလိုက်ပါသည်။
---------
"အင်း အဲ့ဒီတော့ မြတ်ရဲ့ ပန်းပွင့်လေးက ကောင်မလေးပေါ့။ အဲ့လိုလားဗျ "
" အို..မောင်ရယ် အဲ့လောက်တော့ မရစ်နဲ့ကွာ၊ မင်းဘာသာမင်း ခံစားပေါ့၊ အနုပညာဆိုတာ ကိုယ်ကြိုက်သလို အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်နိုင်၊ ခံစားနားလည်ယူနိုင်တဲ့အရာလေ မောင်ရဲ့၊ မြတ်ရဲ့ နုလုံးသားနဲ့ ခံစားပြီး ရေးထားတာကို မောင်က မောင်ရဲ့နှလုံးသားနဲ့ပဲ ဘာသာပြန်လေ၊ မြတ်ကို လာပြီး ဘာသာပြန်ခိုင်းနေတာတော့ တဆိတ်.. ရှင်နည်းနည်းလွန်လာပြီ " ဟုဆိုပြီး မျက်စောင်းလေး တစ်ချက်ထိုးပါသည်။
" ကဲ ကဲ အဲ့လိုဆိုလဲ ဂြိုလ်သားလေးက ကောင်လေး ပေါ့၊ ဟုတ်စ "
" မောင်.... "
...........
ခပ်ငေါက်ငေါက်လေသံဖြင့် သူမအော်တဲ့အခါကျမှ ကျနော့်စကားတွေကို ရပ်သင့်ပြီးမှန်း နားလည်လိုက်ပါသည်။
အဲ့ဒီနောက် ကျနော့်ခါးပေါ်က ဂျာကင်ကိုချွတ်ပြီး သူမခေါင်းပေါ်မှာ ခေါင်းမြီးခြုံသလိုလုပ်ကာ သူမ အရပ်ပုပုလေးကို အပေါ်စီးကနေ ဖိထားလိုက်တော့ စောစောက သူမရဲ့ အက်ဆေးကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာကြည့်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ ကျနော့်ကို စိတ်ဆိုးခဲ့တာ သူမမဟုတ်တော့သလို တခစ်ခစ်နဲ့။
အဲ့ဒီရယ်သံလေးတွေကို ဘေးနားက ရေတမာပင်တန်းလေးလဲ ကျနော်နဲ့အတူ ကြားလိုက်မိမှာပါပဲ။
--------
ပန်းပင်ရယ်လို့ တပင်တလေတောင် မတွေ့ရဘဲ မြတ်ပင်စိမ်းစိမ်းတွေပဲရှိတဲ့ ပန်းခြံကျယ်ကျယ်တစ်ခု ကို ဖြတ်ပြီးသွားရတဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံကို အသွားလမ်းမှာတော့ ကျနော်က မြတ်ရဲ့လက်ကို တွဲဆုပ်ထားခဲ့ပါသည်။
"တကယ်တော့ ကျနော်က မြတ် ကို ခရမ်းရောင် ပန်းပွင့်လေးတစ်ပွင့်အကြောင်း ရေးစေချင်တာဗျ၊ မြတ်ရေးကြည့်ပါလား " ကျနော့်စကားကို သူမ ကြားဟန် မတူပါ..။
ခဏနေမှ သူမ နှုတ်ခမ်းလွှာပါးလျလျဆီက အသံတချို့ ထွက်ကျလာသည်။
" မြတ်က ပန်းပွင့်လေးဆို မောင်က ဂြိုလ်သားလေး ဖြစ်ချင်တာလား " ...
ကျနော့် နှုတ်တွေဆွံ့အ သွားရပါသည်။
မြတ်ကို ဖြေစရာအဖြေ ကျနော့်မှာ မရှိပါ။ ကျနော့်အကြောင်းကို မြတ်က အသိနိုင်ဆုံးမို့ ဖြေစရာမလိုဘူးဟု ကျနော့်ဘာသာယူဆလိုက်မိသည်။
-------
-------------
လေပြေမလှုပ်ပါဘဲနှင့် ရေတမာရွက်တို့ ကခုန်ကြသည်။
မြတ်ရေ... မြတ်အားတဲ့အခါ ရေတမာရွက်လေးတွေရဲ့ အသံလေးတွေကို ငြိမ်ပြီးနားထောင်ကြည့်ပါဦး..။
နောက်ပြီး ရှဲရှဲမြည်မျှ.... ရင်သို့အကျဝယ်...မြတ်ရဲ့ ရင်ခုန်သံကို ကျနော် ခံစား၊ ကြားနားပါရစေဦး။
-------
Mirror
13-01-12 (Friday)
One response to “ခရမ်းရောင်ပန်းလေးတစ်ပွင့်ရဲ့ အက်ဆေးပုံပြင်”
"ေနာက္တခါမခ်စ္ေတာ႕ပါဘူးလို႕
မေန႕ကပဲေၿပာခဲ႕လိုက္ေသးသလား??"
"တခန္းရပ္" by အမရာ
Post a Comment