က်မတုိ႔ေတြဘ၀မွာ မေတာ္တဆမႈေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳရ၊ဆံုရခဲ့ဖူးၾကတယ္...။အဲ့ဒိ မေတာ္တဆမႈေတြကေနပဲ တခ်ိဳ႕ အမွတ္ရစရာ၊ေပ်ာ္စရာ၊တခ်ိဳ႕၀မ္းနည္းစရာ..ေနာက္ျပီး အဲ့ဒိမေတာ္တဆမႈေတြကေန တစ္ဘ၀လံုး ျပန္ျပင္မရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြထိ ဆုိးရြားခဲ့တာေတြ..။
*********************************************
ဒီညၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာဗြီဒီယုိဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုအေၾကာင္း အရင္ဆံုးမိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါရုိက္တာက ေမာင္မ်ိဳးမင္း(ရင္တြင္းျဖစ္)ျဖစ္ျပီး မင္းသားက ျမန္မာပရိတ္သတ္ေတြၾကားမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ တခ်ိန္တုန္းက ညီနႏၵေခၚ ခု နႏၵ ပါ။ မင္းသမီးေတြက နႏၵာလိႈင္နဲ႔ ပန္းျဖဴနဲ႔ ကေလးသရုပ္ေဆာင္ ၂ေယာက္လဲ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းကုိ အက်ဥ္ခ်ဳံးျပီးေျပာရရင္ေတာ့ ညီနႏၵနဲ႔ ပန္းျဖဴတုိ႔က ဇနီးေမာင္ႏွံေတြျဖစ္ၾကတယ္။သူတုိ႔မွာ သားေလးတစ္ေယာက္၊သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
ပန္းျဖဴက အိမ္ေထာင္မႈလုပ္၊သိမ္းထုပ္ေသခ်ာျပီး အင္မတန္မွ သ၀န္တုိတတ္တဲ့အမ်ိဳးသမီး၊ညီနႏၵကက်ေတာ့ အလုပ္ကုိပဲေအးေအးေဆးေဆးလုပ္ခ်င္သူ။ သူ႔မိန္းမကုိအရမ္းခ်စ္ေပမယ့္ သူ႔မိန္းမကတစ္မ်ိဳးျပီးတမ်ိဳး မရုိး ႏုိင္ေအာင္ သူ႔ကုိနီးစပ္ရာအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔သမုတ္ေနတာကုိ နားပူမခံခ်င္ဘူး။နားေအးပါး ေနခ်င္တဲ့သူ ဆုိပါေတာ့။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး(နႏၵနဲ႔ ပန္းျဖဴ)ၾကားမွာ ေယာက္်ားလုပ္သူကုိ အမ်ိဳးသမီးက အျမဲတမ္းရန္ရွာျပီး၊ အခ်ိန္တုိင္း ရန္ျဖစ္ေနရတဲ့ ျပသနာကေတာ့ နႏၵာလိႈင္နဲ႔ ညီနႏၵတုိ႔က အလုပ္တစ္ခုထဲျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ..။ညီနႏၵရဲ့ အသံသြင္းစတူဒီယုိမွာ နႏၵာလိႈင္က ၀န္ထမ္းတစ္ဦးေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ သ၀န္တုိတတ္တဲ့မိန္းမရယ္၊ေအးတိေအးစက္ မထံုတတ္ေတးလုပ္တဲ့ေယာက်္ားရယ္၊ေနာက္ျပီး အင္မတန္မွ ဗဟုသုတၾကြယ္၀သလုိ၊လူေတြရဲ့ စိတ္အေၾကာင္းကုိ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ လြယ္ေသာ တပည့္မေလးတစ္ဦးရယ္နဲ႔ ဇာတ္အိမ္တစ္ခုတည္ခဲ့ပါတယ္။
ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာဇာတ္လမ္းေတြအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဟုိအရင္ကလုိ ခ်စ္ၾကိဳက္ကြဲ၊ျပီးရင္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ ဆုိတာေတြထက္ အခုကားလုိမ်ိဳး လူ႔သေဘာ၊မေနာေတြနဲ႔ ေရာယွက္ထားတဲ့ဇာတ္ေတြ မ်ားလာပါတယ္။ ဇာတ္အိမ္အားျဖင့္ရႈပ္လာျပီး အဲ့ဒီဇာတ္အတြက္ သရုပ္ေဆာင္ေတြႏုိင္နင္းမႈ ရွိမရွိဆုိတာကေတာ့ တျခားတပုိင္းေပါ့ေလ...။
အဲ့ဒါနဲ႔ တေန႔မေတာ့ လင္မယားခ်င္းစကားမ်ားၾကတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ျပႆနာက အနည္းငယ္ျပင္းထန္ျပီး ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ေတြပါ ပါလာတယ္။ တြန္းထုိးရင္းက ပန္းျဖဴက ဗီရုိေစာင္းနဲ႔ခုိက္မိျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ ဇာတ္လမ္းအေသးစိတ္ကုိ မေရးလုိေတာ့ပါ။ပန္းျဖဴက ေသခါနီးမွာဆြံ႔ဆြ႔ံအအနဲ႔ ေယာက်္ား လုပ္သူကို တစ္ခြန္းထဲေျပာသြားတဲ့ စကားက “ကေလးေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ပါ” တဲ့။ အသက္ငင္ေနနဲ႔ ပန္းျဖဴရဲ့ မ်က္လံုးေတြထဲမွာ"ျပႆနာကုိ ငါဒီနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းမိတာ မွားသြားျပီလား" ဆုိတဲ့ ေနာင္တေတြမ်ားလားလုိ႔ က်မခံစားရွာေဖြမိျပန္ပါတယ္။
အဲ့ဒိမေတာ္တဆမႈကုိ ရဲလက္အပ္လုိက္ရင္ သူ႔ကေလးေတြ မိဘမဲ့ေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာစုိးတဲ့အတြက္ မိန္းမအေလာင္းကုိ ေရထဲလႊင့္ပစ္ခဲ့တယ္။ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ဖံုးဖိထားရင္းကပဲ အမႈကေပၚသြားတယ္။ ကေလးေတြက ဖေအလုပ္သူကုိ အထင္ေတြလြဲ၊ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ ဖခင္က ေထာင္က်တယ္ေပါ့။ သားနဲ႔သမီးေလးက သူ႔အေဖကုိ နာက်ည္းသြားတယ္။ ဒီေနရာမွာ ညီနႏၵအတြက္ ေ၀ဒနာက ေထာင္က်ရတာထက္ လူမမယ္ သားသမီးေတြရဲ့ အထင္အျမင္လြဲခံရတာက ပုိမယ္ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္းမေတာ့ ဖေအကုိ သားသမီးေတြက ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေၾကာင္းနဲ႔ "မုန္းတယ္လုိ႔ေျပာမိရင္ေတာင္ အဲ့ဒါ မေတာ္တဆ" လုိ႔ ေရးထားတဲ့ပုိစ့္ကဒ္ေလးတစ္ခုကုိ ေထာင္ထဲပု႔ိေပး...စသျဖင့္ ဇာတ္ကုိမနာေအာင္ ျပန္သိမ္းထားတယ္....။
**********************
ဇာတ္လမ္းဆံုးျပီ။ ကုတင္ပုပုေလးေပၚမွာ လွဲေနရင္း အေတြးနယ္ဆက္ခ်ဲ႕မိပါတယ္။ အဲ့ဒိလုိ မေတာ္တဆမႈေတြေၾကာင့္ က်မတို႔ရွင္သန္ၾကီးျပင္း က်င္လည္ရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ၾကီးတစ္ခုလံုး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ခဲ့ ျပီးျပီလဲ...။ အဲ့ဒါထက္ပုိလုိ႔ အခ်ိန္ ၂နာရီေလာက္ေပးျပီး ၾကည့္လုိက္ရတဲ့ဒီဇာတ္လမ္းထဲကေန က်မဘာေတြရလုိက္ပါသလဲ။
က်မသတိထားမိလုိက္တာ တစ္ခုရွိရဲ့...။အဲ့ဒါက အိမ္ေထာင္ေရး၊သံသယ၊ေဖာက္ျပန္ျခင္း နဲ႔ နားလည္မႈ အဲ့ဒါေတြ အဟ ကြာေနျခင္း ပါပဲ..။
ဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာဆုိရင္ ေယာက်္ားက တကယ္မေဖာက္ျပန္ပါဘဲနဲ႔ သူ႔ကုိေဖာက္ျပန္ပါတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲတဲ့မိန္းမကုိတြန္းထုိးရင္းက လူသတ္တရားခံျဖစ္သြားရတယ္..။ မိန္းမအေနနဲ႔ကလဲ သူ႔ေယာက်္ားဆီကေန ေသခ်ာတိက်တဲ့ ေျဖရွင္းစကားတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိခဲ့တယ္။ (အနည္းဆံုး လိမ္ညာျပီး ေျဖရွင္းတာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့)
ဒါေပမယ့္ သူေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာဘူး။သူ႔ေယာက်္ားကလဲ သူသည္ဘာတစ္ခုမွ အမွားမလုပ္တဲ့အတြက္ ဘာကုိမွ ေျဖရွင္းေနစရာမလုိဘူး။
အသံသြင္းစတူဒီယုိအခန္း တစ္ခန္းထဲမွာ အလုပ္အတူလုပ္ေနၾကတဲ့ တပည့္မေလးက သူအလုပ္ထြက္ေပးဆုိလဲ ထြက္မယ္၊သူ႔ေၾကာင့္ေတာ့ ဆရာတုိ႔အိမ္ေထာင္ေရး အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေနပါ့မယ္ဆုိတဲ့ အေျပာကုိလဲ ငါတုိ႔ ေတြ ေမာင္ႏွမရင္းေတြလုိ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခင္မင္ၾကတာကုိ ငါတုိ႔သိတယ္..။ ဒါကုိ သူမ်ားလက္ခံလာေအာင္ ရွင္းျပေနစရာမလုိဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အဲ့လုိအလုပ္ထြက္လုိက္မွ တုိ႔ေတြရဲ့ ျဖဴစင္မႈကုိ သူမ်ားအထင္ေသးတယ္ စသျဖင့္ ငါတုိ႔မမွားဘူးဆုိျပီးလက္မခံတဲ့ ဆရာတပည့္ၾကားက နားလည္မႈ၊စသျဖင့္ ေပါ့ေလ...။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြက ေဘးက ပြဲ႔ၾကည့္ပရိတ္သတ္ရဲ့အျမင္ေတြပါ။ကာယကံရွင္ေတြက ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာျဖစ္ေနမွန္း၊ ဘာကုိခံစားေနရမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ မၾကည့္ႏုိင္ပါဘူး။
အိမ္ေထာင္မႈ ကိစၥေတြနဲ႔ ထမ္းပုိးထားရတဲ့ တာ၀န္၀တၱရားေတြနဲ႔ သူတုိ႔ေဇာနဲ႔သူတုိ႔ ကပ္ေနၾကတာပါ။ တစ္ဦးခ်င္းစီက ငါမွန္တယ္၊ ငါဘာအမွားမွ မလုပ္ဘူးဆုိတဲ့ အေတြးေတြ၊ ငါ့ကုိမွ လာေစာ္ကားတယ္ဆုိတဲ့ မခံခ်င္စိတ္ေတြ၊ ငါ့ကုိယ္က်င့္တရား၊ ေနာက္ျပီး ငါ့တာ၀န္ယူမႈ.. အဲ့ဒီခံစားမႈေတြက ဇာတ္လမ္းရဲ့ အထြဋ္အထိပ္ထိ ရင္နင့္ေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးကုိပဲ က်မေတြးမိတယ္..။ဖခင္လုပ္တဲ့သူ ေထာင္က်သြားေတာ့ လူမမယ္ကေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ နယ္ျမိဳ႕က ဖခင္ရဲ့အစ္ကုိအိမ္မွာထားခဲ့ရတယ္။သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ကုိသိပ္ခ်စ္ျပီး သိပ္အလုိလုိက္တဲ့ အေမကုိလဲ ရုတ္တရက္ၾကီး ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရသလုိ အေမေပ်ာက္ကြယ္သြားခါမွ သူတုိ႔ကုိၾကင္နာယုယမႈေတြ ေပးလာတဲ့ အေဖကုိပါ မဆုိင္းမတြပဲ... ထပ္ျပီးဆံုးရံႈးလုိက္ရျပန္တယ္...။ ေရႊေတာင္ၾကီးေရာ.. အိမ္ေခါင္မုိးေရာ... အကုန္ျပိဳတာမွ သူတုိ႔ေလးေတြပါ....။
ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြရဲ့ မိခင္ဖခင္အေပၚ ထားရွိတဲ့ စိတ္ေတြ၊ခံယူခ်က္ ေတြေပါ့..။ သူတုိ႔လုိ ကေလးငယ္ေတြ က်မလက္တကမ္းမွာကုိ အမ်ားၾကီးရွိေနေလရဲ့။
******************************
ကုိယ္ဘာမွမတတ္ႏုိင္တဲ့ လူ႔သဘာ၀ေတြမုိ႔ မသိလုိက္ မသိဘာသာေလးပဲ ေနလုိက္ရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္အကုိေတြ၊ အမေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရင္ေသြးေလးေတြ သူတုိ႔ကုိ မေတာ္တဆမုန္းမိႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေလးမ်ား..... ေကြ႕ပတ္ေ၀့၀ုိက္ျပီး ေဆြးေႏြးရင္ေကာင္းမလား...စဥ္းစား ေနရတုန္းပါပဲ။
******************************
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ ႏွစ္ခြဲေလာက္တုန္းက ေရးထားတဲ့ အေဟာင္းေလးပါ။ကုိယ့္စာကုိ္ယ္ဖတ္ျပီး စိတ္တုိင္းမက်ေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ ျဖိဳခြဲခြင့္ျပဳပါ။
ေခါင္းစဥ္ကုိလဲ အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းထဲက ပုိစ့္ကဒ္ေလးလဲက စာေၾကာင္းေလးပဲ ယူသံုးလုိက္ပါတယ္။ း)
*********************************************
ဒီညၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာဗြီဒီယုိဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုအေၾကာင္း အရင္ဆံုးမိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါရုိက္တာက ေမာင္မ်ိဳးမင္း(ရင္တြင္းျဖစ္)ျဖစ္ျပီး မင္းသားက ျမန္မာပရိတ္သတ္ေတြၾကားမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ တခ်ိန္တုန္းက ညီနႏၵေခၚ ခု နႏၵ ပါ။ မင္းသမီးေတြက နႏၵာလိႈင္နဲ႔ ပန္းျဖဴနဲ႔ ကေလးသရုပ္ေဆာင္ ၂ေယာက္လဲ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းကုိ အက်ဥ္ခ်ဳံးျပီးေျပာရရင္ေတာ့ ညီနႏၵနဲ႔ ပန္းျဖဴတုိ႔က ဇနီးေမာင္ႏွံေတြျဖစ္ၾကတယ္။သူတုိ႔မွာ သားေလးတစ္ေယာက္၊သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
ပန္းျဖဴက အိမ္ေထာင္မႈလုပ္၊သိမ္းထုပ္ေသခ်ာျပီး အင္မတန္မွ သ၀န္တုိတတ္တဲ့အမ်ိဳးသမီး၊ညီနႏၵကက်ေတာ့ အလုပ္ကုိပဲေအးေအးေဆးေဆးလုပ္ခ်င္သူ။ သူ႔မိန္းမကုိအရမ္းခ်စ္ေပမယ့္ သူ႔မိန္းမကတစ္မ်ိဳးျပီးတမ်ိဳး မရုိး ႏုိင္ေအာင္ သူ႔ကုိနီးစပ္ရာအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔သမုတ္ေနတာကုိ နားပူမခံခ်င္ဘူး။နားေအးပါး ေနခ်င္တဲ့သူ ဆုိပါေတာ့။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး(နႏၵနဲ႔ ပန္းျဖဴ)ၾကားမွာ ေယာက္်ားလုပ္သူကုိ အမ်ိဳးသမီးက အျမဲတမ္းရန္ရွာျပီး၊ အခ်ိန္တုိင္း ရန္ျဖစ္ေနရတဲ့ ျပသနာကေတာ့ နႏၵာလိႈင္နဲ႔ ညီနႏၵတုိ႔က အလုပ္တစ္ခုထဲျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ..။ညီနႏၵရဲ့ အသံသြင္းစတူဒီယုိမွာ နႏၵာလိႈင္က ၀န္ထမ္းတစ္ဦးေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ သ၀န္တုိတတ္တဲ့မိန္းမရယ္၊ေအးတိေအးစက္ မထံုတတ္ေတးလုပ္တဲ့ေယာက်္ားရယ္၊ေနာက္ျပီး အင္မတန္မွ ဗဟုသုတၾကြယ္၀သလုိ၊လူေတြရဲ့ စိတ္အေၾကာင္းကုိ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ လြယ္ေသာ တပည့္မေလးတစ္ဦးရယ္နဲ႔ ဇာတ္အိမ္တစ္ခုတည္ခဲ့ပါတယ္။
ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာဇာတ္လမ္းေတြအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဟုိအရင္ကလုိ ခ်စ္ၾကိဳက္ကြဲ၊ျပီးရင္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ ဆုိတာေတြထက္ အခုကားလုိမ်ိဳး လူ႔သေဘာ၊မေနာေတြနဲ႔ ေရာယွက္ထားတဲ့ဇာတ္ေတြ မ်ားလာပါတယ္။ ဇာတ္အိမ္အားျဖင့္ရႈပ္လာျပီး အဲ့ဒီဇာတ္အတြက္ သရုပ္ေဆာင္ေတြႏုိင္နင္းမႈ ရွိမရွိဆုိတာကေတာ့ တျခားတပုိင္းေပါ့ေလ...။
အဲ့ဒါနဲ႔ တေန႔မေတာ့ လင္မယားခ်င္းစကားမ်ားၾကတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ျပႆနာက အနည္းငယ္ျပင္းထန္ျပီး ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ေတြပါ ပါလာတယ္။ တြန္းထုိးရင္းက ပန္းျဖဴက ဗီရုိေစာင္းနဲ႔ခုိက္မိျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ ဇာတ္လမ္းအေသးစိတ္ကုိ မေရးလုိေတာ့ပါ။ပန္းျဖဴက ေသခါနီးမွာဆြံ႔ဆြ႔ံအအနဲ႔ ေယာက်္ား လုပ္သူကို တစ္ခြန္းထဲေျပာသြားတဲ့ စကားက “ကေလးေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ပါ” တဲ့။ အသက္ငင္ေနနဲ႔ ပန္းျဖဴရဲ့ မ်က္လံုးေတြထဲမွာ"ျပႆနာကုိ ငါဒီနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းမိတာ မွားသြားျပီလား" ဆုိတဲ့ ေနာင္တေတြမ်ားလားလုိ႔ က်မခံစားရွာေဖြမိျပန္ပါတယ္။
အဲ့ဒိမေတာ္တဆမႈကုိ ရဲလက္အပ္လုိက္ရင္ သူ႔ကေလးေတြ မိဘမဲ့ေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာစုိးတဲ့အတြက္ မိန္းမအေလာင္းကုိ ေရထဲလႊင့္ပစ္ခဲ့တယ္။ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ဖံုးဖိထားရင္းကပဲ အမႈကေပၚသြားတယ္။ ကေလးေတြက ဖေအလုပ္သူကုိ အထင္ေတြလြဲ၊ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ ဖခင္က ေထာင္က်တယ္ေပါ့။ သားနဲ႔သမီးေလးက သူ႔အေဖကုိ နာက်ည္းသြားတယ္။ ဒီေနရာမွာ ညီနႏၵအတြက္ ေ၀ဒနာက ေထာင္က်ရတာထက္ လူမမယ္ သားသမီးေတြရဲ့ အထင္အျမင္လြဲခံရတာက ပုိမယ္ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္းမေတာ့ ဖေအကုိ သားသမီးေတြက ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေၾကာင္းနဲ႔ "မုန္းတယ္လုိ႔ေျပာမိရင္ေတာင္ အဲ့ဒါ မေတာ္တဆ" လုိ႔ ေရးထားတဲ့ပုိစ့္ကဒ္ေလးတစ္ခုကုိ ေထာင္ထဲပု႔ိေပး...စသျဖင့္ ဇာတ္ကုိမနာေအာင္ ျပန္သိမ္းထားတယ္....။
**********************
ဇာတ္လမ္းဆံုးျပီ။ ကုတင္ပုပုေလးေပၚမွာ လွဲေနရင္း အေတြးနယ္ဆက္ခ်ဲ႕မိပါတယ္။ အဲ့ဒိလုိ မေတာ္တဆမႈေတြေၾကာင့္ က်မတို႔ရွင္သန္ၾကီးျပင္း က်င္လည္ရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ၾကီးတစ္ခုလံုး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ခဲ့ ျပီးျပီလဲ...။ အဲ့ဒါထက္ပုိလုိ႔ အခ်ိန္ ၂နာရီေလာက္ေပးျပီး ၾကည့္လုိက္ရတဲ့ဒီဇာတ္လမ္းထဲကေန က်မဘာေတြရလုိက္ပါသလဲ။
က်မသတိထားမိလုိက္တာ တစ္ခုရွိရဲ့...။အဲ့ဒါက အိမ္ေထာင္ေရး၊သံသယ၊ေဖာက္ျပန္ျခင္း နဲ႔ နားလည္မႈ အဲ့ဒါေတြ အဟ ကြာေနျခင္း ပါပဲ..။
ဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာဆုိရင္ ေယာက်္ားက တကယ္မေဖာက္ျပန္ပါဘဲနဲ႔ သူ႔ကုိေဖာက္ျပန္ပါတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲတဲ့မိန္းမကုိတြန္းထုိးရင္းက လူသတ္တရားခံျဖစ္သြားရတယ္..။ မိန္းမအေနနဲ႔ကလဲ သူ႔ေယာက်္ားဆီကေန ေသခ်ာတိက်တဲ့ ေျဖရွင္းစကားတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိခဲ့တယ္။ (အနည္းဆံုး လိမ္ညာျပီး ေျဖရွင္းတာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့)
ဒါေပမယ့္ သူေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာဘူး။သူ႔ေယာက်္ားကလဲ သူသည္ဘာတစ္ခုမွ အမွားမလုပ္တဲ့အတြက္ ဘာကုိမွ ေျဖရွင္းေနစရာမလုိဘူး။
အသံသြင္းစတူဒီယုိအခန္း တစ္ခန္းထဲမွာ အလုပ္အတူလုပ္ေနၾကတဲ့ တပည့္မေလးက သူအလုပ္ထြက္ေပးဆုိလဲ ထြက္မယ္၊သူ႔ေၾကာင့္ေတာ့ ဆရာတုိ႔အိမ္ေထာင္ေရး အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေနပါ့မယ္ဆုိတဲ့ အေျပာကုိလဲ ငါတုိ႔ ေတြ ေမာင္ႏွမရင္းေတြလုိ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခင္မင္ၾကတာကုိ ငါတုိ႔သိတယ္..။ ဒါကုိ သူမ်ားလက္ခံလာေအာင္ ရွင္းျပေနစရာမလုိဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အဲ့လုိအလုပ္ထြက္လုိက္မွ တုိ႔ေတြရဲ့ ျဖဴစင္မႈကုိ သူမ်ားအထင္ေသးတယ္ စသျဖင့္ ငါတုိ႔မမွားဘူးဆုိျပီးလက္မခံတဲ့ ဆရာတပည့္ၾကားက နားလည္မႈ၊စသျဖင့္ ေပါ့ေလ...။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြက ေဘးက ပြဲ႔ၾကည့္ပရိတ္သတ္ရဲ့အျမင္ေတြပါ။ကာယကံရွင္ေတြက ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာျဖစ္ေနမွန္း၊ ဘာကုိခံစားေနရမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ မၾကည့္ႏုိင္ပါဘူး။
အိမ္ေထာင္မႈ ကိစၥေတြနဲ႔ ထမ္းပုိးထားရတဲ့ တာ၀န္၀တၱရားေတြနဲ႔ သူတုိ႔ေဇာနဲ႔သူတုိ႔ ကပ္ေနၾကတာပါ။ တစ္ဦးခ်င္းစီက ငါမွန္တယ္၊ ငါဘာအမွားမွ မလုပ္ဘူးဆုိတဲ့ အေတြးေတြ၊ ငါ့ကုိမွ လာေစာ္ကားတယ္ဆုိတဲ့ မခံခ်င္စိတ္ေတြ၊ ငါ့ကုိယ္က်င့္တရား၊ ေနာက္ျပီး ငါ့တာ၀န္ယူမႈ.. အဲ့ဒီခံစားမႈေတြက ဇာတ္လမ္းရဲ့ အထြဋ္အထိပ္ထိ ရင္နင့္ေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးကုိပဲ က်မေတြးမိတယ္..။ဖခင္လုပ္တဲ့သူ ေထာင္က်သြားေတာ့ လူမမယ္ကေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ နယ္ျမိဳ႕က ဖခင္ရဲ့အစ္ကုိအိမ္မွာထားခဲ့ရတယ္။သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ကုိသိပ္ခ်စ္ျပီး သိပ္အလုိလုိက္တဲ့ အေမကုိလဲ ရုတ္တရက္ၾကီး ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရသလုိ အေမေပ်ာက္ကြယ္သြားခါမွ သူတုိ႔ကုိၾကင္နာယုယမႈေတြ ေပးလာတဲ့ အေဖကုိပါ မဆုိင္းမတြပဲ... ထပ္ျပီးဆံုးရံႈးလုိက္ရျပန္တယ္...။ ေရႊေတာင္ၾကီးေရာ.. အိမ္ေခါင္မုိးေရာ... အကုန္ျပိဳတာမွ သူတုိ႔ေလးေတြပါ....။
ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြရဲ့ မိခင္ဖခင္အေပၚ ထားရွိတဲ့ စိတ္ေတြ၊ခံယူခ်က္ ေတြေပါ့..။ သူတုိ႔လုိ ကေလးငယ္ေတြ က်မလက္တကမ္းမွာကုိ အမ်ားၾကီးရွိေနေလရဲ့။
******************************
ကုိယ္ဘာမွမတတ္ႏုိင္တဲ့ လူ႔သဘာ၀ေတြမုိ႔ မသိလုိက္ မသိဘာသာေလးပဲ ေနလုိက္ရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္အကုိေတြ၊ အမေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရင္ေသြးေလးေတြ သူတုိ႔ကုိ မေတာ္တဆမုန္းမိႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေလးမ်ား..... ေကြ႕ပတ္ေ၀့၀ုိက္ျပီး ေဆြးေႏြးရင္ေကာင္းမလား...စဥ္းစား ေနရတုန္းပါပဲ။
******************************
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ ႏွစ္ခြဲေလာက္တုန္းက ေရးထားတဲ့ အေဟာင္းေလးပါ။ကုိယ့္စာကုိ္ယ္ဖတ္ျပီး စိတ္တုိင္းမက်ေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ ျဖိဳခြဲခြင့္ျပဳပါ။
ေခါင္းစဥ္ကုိလဲ အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းထဲက ပုိစ့္ကဒ္ေလးလဲက စာေၾကာင္းေလးပဲ ယူသံုးလုိက္ပါတယ္။ း)
3 Responses to “မုန္းမိတယ္ဆုိရင္ေတာင္ အဲ့ဒါ မေတာ္တဆ”
၀င္စို႔ ပို႔စ္လား?
;)
ဆက္ေရးပါဦး ..
စာလာဖတ္ပါတယ္ ညီမေလး။ ညီမေလးလည္း အေရးက်ဲတယ္ေနာ္။
တခါတခါ ကေလးေတြအေပၚမငဲ့တဲ့ (ငဲ့ဖို႔ေမ့တဲ့) မိဘေတြကို ေတြ႕တိုင္း ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ ကေလးေတြကို သနားမိတယ္။ မိဘလုပ္တာလြဲလို႔ မုန္းမိျပန္ရင္လည္း သူတို႔ခမ်ာ ငရဲကႀကီးဦးမယ္... အစ္မေတာ့ ခင္တဲ့သူေတြကို ကိုယ့္သားသမီးေလးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ၾကည္ဖို႔... ငဲ့ေပးဖို႔ ၾကံဳရင္ သတိေပးမိတယ္...
Post a Comment